خودکشی عبارت است از اقدام عمدی خود فرد که منجر به مرگ وی شود. رفتار خودکشی هر اقدامی است که می تواند منجر
به مرگ فرد شود ، مانند مصرف بیش از حد مواد مخدر یا تصادف عمدی خودرو.
رفتار
افرادی که در معرض خطر رفتار خودکشی قرار دارند ممکن است به دلایل زیادی به دنبال درمان نباشند ، از جمله:
آنها معتقدند هیچ چیز کمکی نمی کند.
آنها نمی خواهند به کسی بگویند که مشکل دارند.
آنها فکر می کنند درخواست کمک نشانه ضعف است.
آنها نمی دانند برای کمک به کجا مراجعه کنند.
آنها معتقدند که عزیزانشان بدون آنها وضعیت بهتری خواهند داشت.
درمان افرادی که در خطر خودکشی هستند
درمان بستگی به علت زمینه ای افکار و رفتار خودکشی فرد دارد. در بسیاری از موارد ، درمان شامل گفتگو درمانی و دارو است.
گفتاردرمانی
گفتگوی درمانی ، که به روان درمانی نیز معروف است ، یکی از روش های درمانی احتمالی
برای کاهش خطر اقدام به خودکشی است. درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی گفتگوی درمانی است
که اغلب برای افرادی که به فکر خودکشی هستند استفاده می شود.
هدف آن این است که به شما بیاموزد چگونه از طریق رویدادها و احساسات استرس زای زندگی که ممکن است
در افکار و رفتار خودکشی شما مثر باشد ، کار کنید. CBT همچنین می تواند به شما کمک کند تا باورهای منفی
را با باورهای مثبت جایگزین کرده و احساس رضایت و کنترل را در زندگی خود به دست آورید.
ممکن است از تکنیک مشابهی به نام درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT) نیز استفاده شود.
دارو
اگر گفتگوی درمانی برای کاهش موفقیت آمیز ریسک کافی نیست ، ممکن است داروهایی برای
کاهش علائم مانند افسردگی و اضطراب تجویز شود. درمان این علائم می تواند به کاهش یا حذف افکار خودکشی کمک کند.
ممکن است یک یا چند نوع از داروهای زیر تجویز شود:
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد روان پریشی
داروهای ضد اضطراب
تغییر سبک زندگی
علاوه بر گفتگو درمانی و دارو ، گاهی اوقات می توان با اتخاذ برخی عادات سالم ،
خطر خودکشی را کاهش داد. این شامل:
پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر. دوری از الکل و مواد مخدر بسیار مهم است ، زیرا این مواد می توانند مهار کننده ها را کاهش داده و احتمال خودکشی را افزایش دهند.
ورزش منظم. ورزش حداقل سه بار در هفته ، به ویژه در خارج از منزل و زیر نور متوسط خورشید، نیز می تواند مفید باشد. فعالیت بدنی باعث تحریک تولید برخی از مواد شیمیایی مغز می شود که به شما احساس شادی و آرامش بیشتری می دهد .
خوب خوابیدن. همچنین داشتن کیفیت کافی خواب مهم است. خواب ضعیف می تواند بسیاری از علائم سلامت روانی را بسیار بدتر کند. اگر در خواب مشکل دارید با پزشک خود صحبت کنید.
علت رفتار خودکشی
دیدگاه علمی فعلی درباره خودکشی این است که گرچه خودکشی پیچیده است اما خودکشی یک رویداد مرتبط با
سلامتی است که شامل مجموعه ای از عوامل ژنتیکی ، محیطی و روانشناختی/رفتاری است.
مطالعات کالبد شکافی روانشناختی به وضوح نشان می دهد که در هر مورد از خودکشی ، متوفیان عوامل متعددی
را برای خودکشی تجربه می کردند. تحقیقات نشان داده است که ۸۵ تا ۹۵ درصد از افرادی که بر اثر خودکشی
جان خود را از دست می دهند ، در هنگام مرگ دارای بیماری روانی قابل تشخیص هستند.
افسردگی یکی از عوامل خطرناک ، قوی و قابل درمان برای خودکشی است .
مدت زمان صرف شده در یک دوره افسردگی قوی ترین پیش بینی کننده خودکشی است.
برای بیماران مبتلا به افسردگی ، خطر خودکشی در دوره هایی که افسردگی شدیدتر است،
و هنگامی که چندین عامل خطر دیگر به هم نزدیک می شوند ، افزایش می یابد. همچنین،
به نظر می رسد خودکشی زمانی رایج تر است که اضطراب شدید بخشی از افسردگی اساسی یا افسردگی دوقطبی باشد .
مواد و روش ها
انتخاب روش برای خودکشی توسط عوامل زیادی تعیین می شود ، از جمله عوامل فرهنگی،
در دسترس بودن وسایل برای خودکشی کامل و جدی بودن قصد.
(ترکیبی از این عوامل مطمئناًبر محبوبیت مسمومیت با سموم دفع آفات به عنوان وسیله ای رایج برای خودکشی در اکثر کشورهای
آسیایی تأثیر می گذارد.) برخی از روش ها (مانند پرش از ارتفاع) عملاً زنده ماندن را غیرممکن می سازد ،
در حالی که برخی دیگر (به عنوان مثال ، مصرف مواد مخدر) ممکن است نجات را امکان پذیر کند.
به با این حال ، استفاده از روشی که ثابت می کند کشنده نیست لزوماً به این معنا نیست که قصد کمتر جدی بوده است.
برای اقدام به خودکشی ، مصرف مواد مخدر رایج ترین روش مورد استفاده است. روش های خشونت آمیز،
مانند تیراندازی و دار زدن ، در بین اقدام به خودکشی غیر معمول است.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
افکار خودکشی یا ایده خودکشی به تفکر یا برنامه ریزی برای خودکشی اشاره دارد. افکار می توانند از
ایجاد یک برنامه تفصیلی گرفته تا ملاحظاتی زودگذر متغیر باشند. البته این ها باعث اقدام نهایی خودکشی نیستند.
بسیاری از مردم افکار خودکشی را تجربه می کنند ، به ویژه در زمان استرس یا زمانی که با چالش های روحی و جسمی روبرو هستند.
اگر یکی از عزیزان این افکار را دارد یا در مورد خودکشی صحبت می کند ، ضروری است که برای کمک و محافظت از آنها اقدام کنید.
علائم
شخصی که افکار خودکشی را تجربه می کند یا ممکن است تجربه کند ممکن است علائم یا نشانه های زیر را نشان دهد :
احساس گرفتار شدن یا ناامیدیایده خودکشی به تفکر یا برنامه ریزی برای خودکشی اشاره دارد. افکار می توانند از
ایجاد یک برنامه تفصیلی گرفته تا ملاحظاتی زودگذر متغیر باشند.
تجربه تحریک روانی حرکتی ، مانند قدم گذاشتن یا پیچ خوردن دست ها
خداحافظی با دیگران گویی آخرین بار است
از دست دادن لذت در فعالیتهای لذت بخش قبلی ، مانند غذا خوردن ، ورزش ، تعاملات اجتماعی یا رابطه جنسی
ابراز ندامت شدید و انتقاد از خود
صحبت از خودکشی یا مرگ
ابراز پشیمانی از زنده بودن یا متولد شدن
تعداد قابل توجهی از افرادی که دارای افکار خودکشی هستند افکار و احساسات خود را مخفی نگه می دارند
و هیچ نشانه ای از اشتباه بودن آن نشان نمی دهند.
علل
افکار خودکشی زمانی اتفاق می افتد که فرد احساس می کند دیگر قادر به کنار آمدن با شرایط سخت نیست.
این می تواند ناشی از مشکلات مالی ، مرگ یکی از عزیزان ، پایان رابطه ، یا بیماری ناتوان کننده یا وضعیت سلامتی باشد.
برخی دیگر از شرایط متداول یا رویدادهای زندگی که ممکن است باعث افکار خودکشی شوند شامل اندوه،
سوء استفاده جنسی ، مشکلات مالی ، پشیمانی ، طرد شدن و بیکاری است.
به شرح زیر عوامل خطرمنبع معتبر ممکن است احتمال افکار خودکشی را افزایش دهد:
سابقه خشونت یا خودکشی در خانواده
سابقه خانوادگی کودک آزاری ، غفلت یا ضربه
سابقه مسائل مربوط به سلامت روان
احساس ناامیدی
آگاهی ، شناسایی یا ارتباط با فردی که خودکشی کرده است
انجام رفتارهای بی پروا یا تکانشی
احساس تنهایی یا تنهایی
شناسایی به عنوان L.G.B.T.Q.I.A+ بدون حمایت خانواده یا خانه
عدم دسترسی به مراقبت برای مسائل مربوط به سلامت روان
از دست دادن کار ، دوستان ، امور مالی یا یکی از عزیزان
داشتن بیماری جسمی یا وضعیت سلامتی
داشتن اسلحه یا سایر روشهای کشنده
عدم درخواست کمک به دلیل ترس یا انگ
استرس ناشی از تبعیض و تعصب
آسیب های تاریخی مانند تخریب جوامع و فرهنگ ها
داشتن اقدام به خودکشی قبل
تجربه قلدری یا ضربه
قرار گرفتن در معرض گزارش های تصویری یا هیجان انگیز خودکشی
قرار گرفتن در معرض رفتارهای خودکشی در دیگران
تجربه مشکلات قانونی یا بدهی
قرار گرفتن در معرض مواد مخدر یا الکل
شرایطی که محققان با خطر بالاتری از افکار خودکشی مرتبط می دانند عبارتند از :
خانواده و دوستان ممکن است از طریق گفتار یا رفتار شخص متوجه شوند که ممکن است
در معرض خطر تصور خودکشی قرار داشته باشند.
آنها می توانند با صحبت کردن با شخص و جستجوی حمایت مناسب کمک کنند.
از آنها بپرسید آیا به فکر خودکشی هستند؟ مطالعات نشان می دهد که درخواست خطر را افزایش نمی دهد.
با ماندن در اطراف و برداشتن وسایل خودکشی مانند چاقو ، در صورت امکان ، آنها را ایمن نگه دارید.
به آنها گوش دهید و در کنار آنها باشید.
آنها را تشویق کنید تا با یک خط راهنمایی تماس بگیرند یا با فردی که ممکن است
برای حمایت از او مراجعه کنند ، مانند یک دوست ، یکی از اعضای خانواده یا مربی معنوی ، تماس بگیرند.
پس از گذر از بحران ، پیگیری کنید ، زیرا به نظر می رسد این امر خطر عود را کاهش می دهد.
برای افرادی که تصور خودکشی دارند ، موارد زیر ممکن است مفید باشد:
صحبت با خانواده ، دوستان یا یک کارمند حمایتی در مورد احساسات آنها
از یکی از عزیزان بخواهید که با پزشک خود ملاقات کند و احتمالاً در جلسات با او شرکت کند
اجتناب یا محدود کردن استفاده از الکل و مواد مخدر تفریحی
تا حد امکان با دیگران در ارتباط باشید
ورزش منظم
خوردن رژیم متعادل
حداقل ۷ تا ۸ ساعت در روز بخوابید
اسلحه ، چاقو یا مواد بالقوه مضر را در دسترس قرار ندهید
به دنبال چیزهایی باشید که لذت را به ارمغان می آورند ، مانند موسیقی یا وقت گذرانی در خارج از منزل
جستجو و پایبندی به درمان
پیروی از توصیه های پزشک در مورد مصرف داروهای تجویزی و نظارت بر عوارض جانبی
بسیاری از افراد در مقاطعی از زندگی خود افکار خودکشی را تجربه می کنند. به اشتراک گذاشتن مشکل با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ، یکی از عزیزان یا یک کارمند پشتیبانی اغلب می تواند به شما کمک کند.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
اختلال بیش‌فعالی همراه با نقص توجه یکی از شایع‌ترین اختلالات روانپزشکی در کودکان است
که به اختصار ADHD نامیده میشود. این اختلال پدیده‌ای نیست که صرفا در سال‌های اخیر ظهور کرده باشد،
بلکه دارای تاریخچه‌ای نسبتا طولانی است.در طول زمان، متخصصان این اختلال را با نام‌های میل انفجاری،
بازداری اراده و ناتوانی از مهار اخلاقی، فزون‌جنبشی، اختلال نارسایی توجه و اختلال نارسایی توجه با فزون‌کنشی یا بدون آن خوانده‌اند.
علائم ADHD
علائم شایع ADHD عبارتند از:
بی توجهی
عدم تمرکز
مدیریت زمان ضعیف
کنترل ضربه ضعیف
احساسات اغراق آمیز
تمرکز بیش از حد
بیش فعالی
اختلال عملکرد اجرایی
در افراد مختلف متفاوت است. شما یا فرزندتان ممکن است همه یا فقط برخی از علائم فوق را داشته باشید.
از کجا بفهمیم کودک بیش فعالی دارد ؟
اغلب والدین تصور می کنند هر کودکی که پرتحرک و شلوغ می باشد ، بیش فعال می دانند.
در صورتی که اینطور نیست . مشخصه اصلی این اختلال عدم تمرکز می باشد به صورتی که اختلال در
عملکرد کودک ایجاد می شود . عملکرد ممکن است ناتوانی در ارتباط با همکلاسان و معلم باشد یا ناتوانی در یادگیری باشد .
والدین باید متوجه باشند که اعمال و رفتار کودک در کنترل خودش نیست و در اثر بیماری می باشد و
بسیار مهم است که در صورت شک به این اختلال یک فرد متخصص این بیماری را از شیطنت مربوط
به این سن تشخیص دهد و درمان مناسب را آغاز کند تا از ایجاد عواقب شدید و آسیب رسان جلوگیری شود.
چه زمانی باید به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کرد؟
اگر عدم توجه، بیش فعالی و یا رفتار تکانشی به طور مستمر زندگی شما را مختل کند،
باید با یک پزشک متخصص در این مورد صحبت کنید. البته برخی از نشانه های اختلال ADHD با
سایر شرایط ذهنی یکسان است و ممکن است اصلا مبتلا به این اختلال نباشید. اما شاید شما
شرایط دیگری داشته باشید که نیازمند درمان باشد.
درمان
روش درمان این بیماری می تواند درمان دارویی یا روان درمانی به تنهایی و یا ترکیبی این دو روش باشد.
درمان دارویی ADHD براساس داروهای محرک عصبی و غیر محرک استوار است.
درمان‌های غیردارویی این بیماری عبارتند از رفتار درمانی، گفتار درمانی و درمان شناختی رفتاری،
خانواده درمانی، مداخله در مدرسه، آموزش مهارت های اجتماعی ، آموزش مدیریت والدین و نوروفیدبک است.
جهت اخذ نوبت برای مشاوره خانواده میتوانید کلیک کنید.
سن تشخیص اختلال بیش فعالی
معمولا تشخیص بیش فعالی در سنین کمتر از ۷ سالگی برای والدین مشکل است . البته در سن یک سالگی
برخی از کودکان بیش فعال را می توان شناسایی کرد . این کودکان زیاد گریه می کنند ، به درستی نمی خوابند .
علت بیش فعالی
علت های زیادی را می توان برای این اختلال برشمرد اما مهم ترین علت آن ژنتیک است که ۶۵ تا ۵۰ درصد
موارد را تشکیل می دهد . این اختلال ممکن است از خانواده به ارث برسد .
سایر علت های اختلال بیش فعالی شامل موارد ذیل می باشد :
سیگار کشیدن و مصرف مشروبات الکلی مادر در دوران بارداری
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
اختلالات خواب شرایطی هستند که خواب شما را مختل می کنند یا مانع خواب راحت شما می شوند
و در نتیجه می توانند باعث خواب آلودگی در طول روز و علائم دیگر شوند. هر کس ممکن است هر از گاهی
با خواب مشکلاتی را تجربه کند. با این حال ، ممکن است دچار اختلال خواب باشید:
شما به طور مرتب با مشکل خواب روبرو می شوید.
شما اغلب در طول روز خسته هستید حتی اگر شب قبل حداقل هفت ساعت خوابیده باشید.
شما توانایی انجام منظم فعالیتهای روزانه را کاهش داده یا دچار اختلال شده اید.
چند نوع اختلال خواب وجود دارد؟
تقریبا ۸۰ نوع مختلف اختلال خواب وجود دارد. برترین ها عبارتند از:
بیخوابی
آپنه خواب
نارکولپسی
چقدر خواب لازم است؟
به طور کلی متخصصان توصیه می کنند که بزرگسالان حداقل هفت تا نه ساعت در شب بخوابند،
اگرچه برخی افراد بیشتر و برخی دیگر کمتر.
وقتی فرد به اندازه کافی نمی خوابد چه اتفاقی می افتد؟
عدم دریافت مقدار مناسب یا کیفیت خواب منجر به چیزی بیشتر از احساس خستگی می شود.
خواب آلودگی با عملکرد شناختی تداخل دارد که می تواند منجر به اختلالات یادگیری در کودکان،
اختلال حافظه در افراد در هر سنی ، تغییرات شخصیتی و افسردگی شود .
افرادی که از خواب محروم هستند با مشکلاتی در تصمیم گیری ، تحریک پذیری ، مشکلات عملکردی
و زمان واکنش کندتر مواجه می شوند و آنها را در معرض تصادفات رانندگی و کار قرار می دهند.
از دست دادن خواب همچنین می تواند با ایجاد چاقی ، دیابت و بیماری های قلبی بر زندگی تأثیر منفی بگذارد .
چه چیزی باعث اختلالات خواب می شود؟
مشکلات خواب می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. اگرچه علل ممکن است متفاوت باشد،
نتیجه نهایی همه اختلالات خواب این است که چرخه طبیعی خواب و بیداری روز بدن مختل یا اغراق می شود.
هشت عامل عبارتند از:
جسمی (مانند زخم).
پزشکی (مانند آسم ).
روانپزشکی (مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی ).
محیطی (مانند الکل).
کار در شیفت شب (این برنامه کاری “ساعت های بیولوژیکی” را خراب می کند)
ژنتیک (نارکولپسی ژنتیکی است).
داروها (برخی از آنها خواب را مختل می کنند).
افزایش سن (تقریباً نیمی از بزرگسالان بالای ۶۵ سال دارای نوعی اختلال خواب هستند. مشخص نیست که این عادی بخشی از پیری است یا نتیجه داروهایی است که افراد مسن معمولاً از آنها استفاده می کنند).
علائم اختلالات خواب چیست؟
در صورت مشاهده یک یا چند مورد از علائم زیر ممکن است دچار اختلال خواب شوید:
هنگام رانندگی به خواب بروید؟
برای بیدار ماندن در زمان عدم فعالیت ، مانند هنگام تماشای تلویزیون یا مطالعه؟
آیا در توجه ، تمرکز در محل کار ، مدرسه یا خانه مشکل دارید؟
آیا مشکلات عملکردی در محل کار یا مدرسه دارید؟
اغلب توسط دیگران به شما می گویند خواب آلود به نظر می رسید؟
آیا با حافظه خود مشکل دارید؟
آیا پاسخ ها کند شده اند؟
آیا در کنترل احساسات خود مشکل دارید؟
آیا تقریباً باید هر روز چرت بزنید؟
بی خوابی چیست؟
بی خوابی یک اختلال خواب است که در آن افراد در افتادن یا خوابیدن مشکل دارند. افراد مبتلا به بی خوابی
یک یا چند مورد از علائم زیر را دارند:
مشکل در به خواب رفتن.
اغلب در طول شب بیدار می شوید و برای خوابیدن مجدد مشکل دارید.
صبح زود بیدار شدن.
داشتن خواب بدون طراوت
داشتن حداقل یک مشکل در روز مانند خستگی ، خواب آلودگی ، مشکلات خلقی ، تمرکز ، تصادفات در محل کار یا هنگام رانندگی و غیره به دلیل خواب کم.
آپنه خواب چیست؟
آپنه خواب یک اختلال خواب بالقوه جدی است که زمانی رخ می دهد که تنفس فرد در هنگام خواب قطع می شود.
افراد مبتلا به آپنه خواب درمان نشده در طول خواب تنفس مکرر خود را متوقف می کنند.
دو نوع آپنه خواب وجود دارد: انسدادی و مرکزی.
آپنه انسدادی خواب (OSA) شایع ترین این دو است. علت آن انسداد راه هوایی است ، معمولاً وقتی بافت نرم
پشت گلو در هنگام خواب فرو می ریزد. علائم OSA ممکن است شامل خروپف ، خواب آلودگی در طول روز،
خستگی، بیقراری در هنگام خواب، نفس کشیدن در هنگام خواب و مشکل در تمرکز باشد.
در آپنه خواب مرکزی (CSA) ، راه تنفسی مسدود نشده است ، اما مغز قادر نیست به بدن بگوید نفس بکشد.
این نوع آپنه مرکزی نامیده می شود زیرا به عملکرد سیستم عصبی مرکزی مربوط می شود.
افراد مبتلا به CSA ممکن است برای هوا گاز ندهند اما بیشتر بیدار شدن های مکرر را در طول شب گزارش می دهند.
نارکولپسی چیست؟
نارکولپسی یک اختلال عصبی در تنظیم خواب است که بر کنترل خواب و بیداری تأثیر می گذارد.
افراد مبتلا به نارکولپسی خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و دوره های متناوب و غیرقابل کنترل خواب رفتن
در طول روز را تجربه می کنند. این حملات ناگهانی خواب ممکن است در طول هر نوع فعالیتی در هر زمان از روز رخ دهد.
برخی از بیماران مبتلا به نارکولپسی با خنده یا احساسات دیگر دچار ضعف ناگهانی عضلانی می شوند.
نارکولپسی معمولاً بین ۱۵ تا ۲۵ سالگی شروع می شود ، اما می تواند در هر سنی آشکار شود.
در بسیاری از موارد ، نارکولپسی تشخیص داده نمی شود و بنابراین ، درمان نمی شود.
اختلالات خواب چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر مشکوک به اختلال خواب هستید ، علائم خود را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
او می تواند یک معاینه فیزیکی انجام دهد و به شما کمک کند مشکلات مربوط به خواب را تشخیص دهید.
نگه داشتن یک دفتر خاطرات خواب به مدت دو هفته ممکن است برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما مفید باشد.
برخی از بیماری ها می توانند باعث اختلال در خواب شوند ، بنابراین پزشک شما ممکن است آزمایش هایی را برای رد سایر شرایط تجویز کند.
اختلالات خواب چگونه درمان می شود؟
درمان های مختلفی توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می شود:
مشاوره: برخی از متخصصان خواب ، رفتار درمانی شناختی را توصیه می کنند. چنین مشاوره ای به شما کمک می کند “افکار ایجاد کننده استرس را بشناسید ، به چالش بکشید و تغییر دهید” که می تواند شما را در شب بیدار نگه دارد.
داروها و/یا مکمل ها
رعایت بهداشت خواب مانند رعایت برنامه منظم خواب
ورزش منظم داشته باشید
سر و صدا را به حداقل برسانید
نور را به حداقل برسانید
دما را طوری مدیریت کنید که راحت باشید
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بر اساس وضعیت منحصر به فرد شما درمان هایی را توصیه می کند.
برای کاهش خطر ابتلا به اختلال خواب ، از چه غذاها یا نوشیدنی هایی باید استفاده کنم یا از آنها اجتناب کنم؟
از موارد زیر اجتناب کنید:
نوشیدنی های کافئین دار مانند نوشابه و قهوه در اواخر بعد از ظهر یا عصر
قرصهای رژیمی
ضد احتقان ها
داروهای ضد افسردگی (اینها می توانند خواب REM را سرکوب کنند ، اما هرگز داروهای ضد افسردگی را بدون اجازه پزشک خود قطع نکنید).
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
استرس در پزشکی ، واکنش بدن به فشارهای جسمی ، روحی یا احساسی است .
استرس باعث تغییرات شیمیایی در بدن می شود که می تواند فشار خون ، ضربان قلب و سطح قند خون
را افزایش دهد. همچنین ممکن است منجر به احساس سرخوردگی ، اضطراب ، عصبانیت یا افسردگی شود.
علائم استرس چیست ؟
استرس می تواند کوتاه مدت یا بلند مدت باشد. هر دو می توانند علائم مختلفی را به دنبال داشته باشند ،
اما استرس مزمن می تواند با گذشت زمان آسیب جدی به بدن وارد کند و اثرات طولانی مدت بر سلامتی داشته باشد.
برخی از علائم رایج استرس عبارتند از:
تغییر در خلق و خو
کف دست های عرق کرده یا عرق کرده
کاهش میل جنسی
اسهال
مشکل در خوابیدن
مشکلات گوارشی
سرگیجه
احساس اضطراب
بیماری مکرر
دندان قروچه
سردرد
انرژی کم
تنش عضلانی ، به ویژه در گردن و شانه ها
دردها و دردهای جسمانی
ضربان قلب مسابقه
لرزش
اگر فکر می کنید استرس ممکن است بر شما تأثیر بگذارد ، باید به چند نکته توجه کنید:
علائم روانی مانند مشکل در تمرکز ، نگرانی ، اضطراب و مشکل در به خاطر سپردن
علائم عاطفی مانند عصبانیت ، عصبانیت ، بدخلقی یا ناامیدی
علائم جسمی مانند فشار خون بالا ، تغییر وزن ، سرماخوردگی مکرر یا عفونت و تغییر در چرخه قاعدگی و میل جنسی
علائم رفتاری مانند مراقبت از خود ضعیف ، نداشتن وقت برای چیزهایی که از آنها لذت می برید،
یا تکیه بر مواد مخدر و الکل برای کنار آمدن با آنها
علل استرس چیست ؟
بسیاری از چیزهای مختلف در زندگی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد استرس شود. برخی از
منابع اصلی استرس شامل کار ، امور مالی ، روابط ، والدین و ناراحتی های روزانه است.
استرس می تواند واکنش بدن را در برابر تهدید یا خطری که به عنوان واکنش جنگ یا گریز شناخته می شود،
تحریک کند . در این واکنش ها، هورمون های خاصی مانند آدرنالین و کورتیزول منتشر می شوند.
این امر ضربان قلب را سرعت می بخشد ، هضم غذا را کند می کند ، جریان خون را در گروه های اصلی ماهیچه ای
مختل می کند و سایر عملکردهای عصبی خودکار را تغییر می دهد و به بدن انرژی و قدرت می بخشد.
هنگامی که تهدید درک شده از بین می رود ، سیستم ها طوری طراحی شده اند که از طریق واکنش آرامش به
عملکرد طبیعی خود بازگردند . اما در موارد استرس مزمن ، پاسخ آرامش اغلب به اندازه کافی رخ نمی دهد و
قرار گرفتن در حالت تقریباً مداوم درگیری یا فرار می تواند باعث آسیب به بدن شود.
استرس همچنین می تواند منجر به برخی عادات ناسالم شود که بر سلامت شما تأثیر منفی می گذارد.
به عنوان مثال ، بسیاری از افراد با خوردن زیاد غذا یا سیگار کشیدن با استرس کنار می آیند.
این عادت های ناسالم به بدن آسیب می رسانند و در بلندمدت مشکلات بزرگتری ایجاد می کنند.
تشخیص استرس
تشخیص استرس همیشه آسان نیست ، اما راه هایی برای شناسایی برخی از علائم فشار زیاد وجود دارد.
گاهی اوقات استرس می تواند از یک منبع آشکار ناشی شود ، اما گاهی اوقات حتی استرس های کوچک روزانه
از محل کار ، مدرسه ، خانواده و دوستان می تواند بر روح و جسم شما تأثیر بگذارد.
تاثیر استرس چیست ؟
ارتباط بین ذهن و بدن شما هنگامی آشکار می شود که تأثیر استرس بر زندگی خود را بررسی کنید.
احساس استرس بر سر یک رابطه ، پول یا وضعیت زندگی شما می تواند مشکلات سلامتی جسمانی ایجاد کند.
عکس آن نیز صادق است. مشکلات سلامتی اعم از فشار خون بالا یا دیابت ، بر استرس و سلامت روان شما
نیز تأثیر می گذارد. هنگامی که مغز شما درجات بالایی از استرس را تجربه می کند ، بدن شما نیز متناسب با آن واکنش نشان می دهد.
استرس حاد جدی ، مانند درگیر شدن در یک بلای طبیعی یا درگیری لفظی ، می تواند باعث حمله قلبی،
آریتمی و حتی مرگ ناگهانی شود. با این حال ، این بیشتر در افرادی رخ می دهد که قبلاً بیماری قلبی داشته اند.
استرس همچنین آسیب های احساسی را به دنبال دارد. در حالی که برخی استرس ها ممکن است
احساس اضطراب یا سرخوردگی خفیف ایجاد کنند ، استرس طولانی مدت نیز می تواند منجر به فرسودگی شغلی،
اختلالات اضطرابی و افسردگی شود .
استرس مزمن می تواند بر سلامت شما نیز تأثیر جدی بگذارد. اگر استرس مزمن را تجربه کنید،
سیستم عصبی خودمختار شما بیش از حد فعال می شود ، که احتمالاً به بدن شما آسیب می رساند.
دارو
گاهی اوقات ممکن است دارو برای رفع برخی علائم خاص که مربوط به استرس است تجویز شود.
چنین داروهایی ممکن است شامل کمک خواب ، داروهای ضد اسید ، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب باشند.
مقابله
اگرچه استرس اجتناب ناپذیر است ، اما می توان آن را کنترل کرد. هنگامی که میزان ضرر و زیان
شما و مراحل مبارزه با استرس را درک می کنید ، می توانید مسئولیت سلامت خود را بر عهده بگیرید
و تاثیر استرس بر زندگی خود را کاهش دهید.
یاد بگیرید علائم فرسودگی شغلی را بشناسید. سطوح بالای استرس ممکن است شما را در معرض خطر بالای فرسودگی قرار دهد. فرسودگی شغلی می تواند احساس خستگی و بی حوصلگی در شما ایجاد کند. هنگامی که علائم خستگی عاطفی را احساس می کنید ، این نشانه آن است که باید راهی برای کنترل استرس خود پیدا کنید.
سعی کنید به طور منظم ورزش کنید. فعالیت بدنی تأثیر زیادی بر مغز و بدن شما دارد . ورزش استرس را کاهش می دهد و بسیاری از علائم مرتبط با بیماری روانی را بهبود می بخشد.
مراقب خودت باش. گنجاندن فعالیت های منظم مراقبت از خود در زندگی روزمره برای مدیریت استرس ضروری است. بیاموزید که چگونه از ذهن ، بدن و روح خود مراقبت کنید و دریابید که چگونه خود را برای داشتن بهترین زندگی مجهز کنید.
تمرکز حواس را در زندگی خود تمرین کنید. ذهن آگاهی تنها چیزی نیست که شما روزانه ۱۰ دقیقه تمرین می کنید. همچنین می تواند یک شیوه زندگی باشد. کشف کنید که چگونه در طول روز بیشتر با ذهن زندگی کنید تا بتوانید در طول زندگی خود بیدارتر و هوشیارتر باشید.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
رفتار درمانی اصطلاحی است که برای توصیف طیف گسترده ای از تکنیک ها برای تغییر رفتارهای ناسازگار استفاده می شود.
هدف از رفتار درمانی، تقویت رفتارهای مطلوب و از بین بردن رفتارهای ناخواسته است. برخلاف برخی از انواع دیگر درمانی
که ریشه در بینش دارند (مانند درمان روانکاوی)، رفتار درمانی مبتنی بر عمل است. به همین دلیل، رفتار درمانی تمرکز
زیادی دارد و هدف این است که رفتارهای جدیدی را به افراد بیاموزیم تا چالش ها را به حداقل برسانند یا از بین ببرند.
رفتار درمانی ریشه در اصول رفتارگرایی دارد. این رویکرد در اوایل قرن بیستم ظاهر شد و سالها به یک نیروی غالب
در این زمینه تبدیل شد. ادوارد تورندایک یکی از اولین کسانی بود که به ایده اصلاح رفتار اشاره کرد.
رفتار درمانی مبتنی بر عمل است
برخلاف انواع درمان هایی که ریشه در بینش دارند (مانند درمان روانکاوی و درمان های انسان دوستانه)،
رفتار درمانی مبتنی بر عمل است. به همین دلیل ، رفتاردرمانی از تمرکز بالایی برخوردار است.
و هدف این است که رفتارهای جدیدی را به افراد آموزش دهیم تا موضوع را به حداقل برسانند یا از بین ببرند.
مزایای استفاده از رفتار درمانی چیست؟
۷ مزایای رفتاردرمانی شناختی
۱: پشتیبانی
۲: عزت نفس را بالا می برد.
۳: ایجاد تفکر مثبت.
۴: مدیریت خشم
۵: مهارت های ارتباطی بهتر.
۶: مهارت های مقابله ای بهبود می یابد.
۷: پیشگیری از عود.
هدف اصلی رفتار درمانی چیست؟
رفتاردرمانی اصطلاحی است که طیف وسیعی از تکنیک های مورد استفاده برای تغییر رفتارهای ناسازگارانه
را توصیف می کند بنابر این هدف تقویت رفتارهای مطلوب و حذف رفتارهای ناخواسته است .
رفتاردرمانی برای چه مواردی بهتر استفاده می شود؟
از جمله اختلالات سلامت روان که می توان با رفتار درمانی آنها را درمان کرد اعتیاد و مصرف مواد ، اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی ، افسردگی ، اختلال دوقطبی ، اضطراب ، اختلالات خوردن
، بی خوابی ، اختلال شخصیت ضد اجتماعی و مرزی ، اقدامات جنایتکارانه ، درد مزمن ، خستگی ، و …
نحوه عملکرد رفتاردرمانی به عواملی مانند نوع خاصی از درمان مورد استفاده و همچنین شرایط تحت درمان بستگی دارد.
به طور کلی ، تحقیقات نشان داده است که تقریباً ۷۵ درصد افرادی که از روان درمانی استفاده می کنند
، نوعی بهبود مثبت را تجربه می کنند.
این بدان معنا نیست که CBT یا سایر رویکردهای رفتاری تنها انواع درمانی هستند که می توانند
بیماری های روانی را درمان کنند. همچنین به این معنا نیست که رفتار درمانی برای هر موقعیتی انتخاب درستی است.
به عنوان مثال ، اختلالات اضطرابی ، از جمله اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) ،
اختلال هراس ، وسواس (OCD) و فوبیا ، اغلب به درمان های رفتاری پاسخ می دهند. با این حال
، محققان دریافتند که اثربخشی درمان رفتاری ، به ویژه CBT ، در درمان اختلالات مصرف مواد می تواند
بسته به ماده سوء استفاده متفاوت باشد.
CBT همچنین نشان داد که تأثیرات مفیدی بر برخی از علائم اسکیزوفرنی دارد اما در مقایسه با سایر
روشهای درمانی هیچ فایده ای در عود و بستری شدن در بیمارستان ندارد.
مواردی که باید در نظر گرفت
رفتاردرمانی دارای مزایای متعددی است. با این حال ، رویکردهای رفتاری همیشه بهترین راه حل نیستند.
برای شرایط پیچیده سلامت روان کافی نیست.
هنگام درمان برخی از اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی شدید و اسکیزوفرنی ، درمان رفتاری اغلب باید همراه با سایر روشهای درمانی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد. رفتار درمانی می تواند به مراجعان در مدیریت یا کنار آمدن با جنبه های خاصی از این شرایط روانی کمک کند ، اما نباید به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
روانشناس بالینی روانشناسی است که در زمینه بهداشت روان تخصص دارد.
آنها آموزشهای بسیار تخصصی را در ارزیابی ، تشخیص ، فرمول بندی و درمان روانشناختی
سلامت روان ، اختلالات رفتاری و عاطفی در طول عمر انجام داده اند. روانشناسان بالینی تنها روانشناسانی
هستند که از این سطح پیشرفته آموزش در زمینه بهداشت روان برخوردار هستند.
روانشناسی بالینی یک حرفه مبتنی بر علم است که برای درک ، پیشگیری و تسکین مشکلات روانی
یا اختلالات خفیف ، متوسط ، شدید ، مزمن یا پیچیده می باشد.
روانشناس بالینی چه کاری انجام می دهد؟
در عمل روانشناسی بالینی ، ارزیابی روانشناختی ، فرمول بندی بالینی ، تشخیص و روان درمانی
اساسی است. یک روانشناس بالینی قادر به ارزیابی علل پریشانی روانشناختی در زمینه تاریخچه
مشکلات و عوامل موثر در آن ، مانند استعداد ژنتیکی ، تأثیرات اجتماعی و خانوادگی و سبک های مقابله ای
روانشناختی است. یک روانشناس بالینی می تواند به ایجاد یک برنامه مدیریتی یا درمانی برای تثبیت
یا بهبودی کمک کند. روانشناسان بالینی دارو تجویز نمی کنند. آنها از درمان های روانشناختی استفاده می کنند.
روانشناسان بالینی هم در خدمات بهداشت روان عمومی و هم در مراکز خصوصی فعالیت می کنند و
خدمات سرپایی کوتاه مدت و بلند مدت را به کسانی که برای کنار آمدن با انواع اشکال روانی نیاز
به کمک دارند ، ارائه می دهند. برخی از روانشناسان بالینی در محیط های دیگر کار می کنند ،
تحقیق می کنند ، دوره های دانشگاهی را آموزش می دهند ، نظارت می کنند و خدمات مشاوره ای ارائه می دهند.
روانشناسان بالینی مهارت های خاصی دارند که در کار خود استفاده می کنند ، از جمله:
درک وسعت مسائل بهداشت روان و چگونگی بروز آنها در هر سنی.
دانش گسترده ای در مورد ارزیابی ، تشخیص و درمان بیماری های روانی.
آزمون های روانشناختی به منظور ارزیابی مشکلات و تأثیرگذاری بیشتر در درک و
درمان مبتلایان به پریشانی روانشناختی.
مشاوره با سایر متخصصان و سازمان های بهداشتی در مورد رفتار ، احساسات و ناراحتی شدید روحی.
توانایی انجام تحقیق و جمع آوری داده ها برای افزایش درک روانشناسی بالینی.
تفاوت بین روانشناس و روان شناس بالینی
یکی از تفاوت های آن این است که روانشناسان عمومی روی افراد سالم تر تمرکز می کنند ،
در حالی که روانشناسان بالینی روی افرادی که مسائل جدی روانی دارند تمرکز می کنند .
فارغ از محل کار آنها ، روانشناسان بالینی به بیماران با مشکلات رفتاری و بهداشت روان کمک می کنند.
روانشناس بالینی چگونه می تواند کمک کند؟
دلایل عمده ای که ممکن است کسی به روانشناس بالینی مراجعه کند عبارتند از:
مشکلات مربوط به سازگاری با تغییرات عمده زندگی ، استرس یا ضربه
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
جواب می‌داد:” یک ساعت بیشتر می‌خوابم، تا انرژی بیشتری برای کار کردن داشته باشیم،
برای آن‌یک ساعت که پول نمی‌گیرم!
یک روز رئیس برای آخرین بار از او خواست تا دیگر سرکار دیر نیاید. مرد هر وقت مطلب آماده برای
تدریس نداشت به رئیس آموزشگاه زنگ می‌زد تا شاگردانش آن روز برای کلاس نیایند و وقتشان تلف نشود!
یک روز از پچ‌پچ های همکارانش فهمید ممکن است برای ترم بعد دعوت به‌کار نشود.
مرد هر زمان نمی‌توانست کار مشتری را با دقت و کیفیت، درزمانی که آنها می‌خواهند تحویل دهد،
سفارش را قبول نمی‌کرد و عذر می‌خواست.
یک روز متوجه شد که مشتریانش بسیار کمتر شده‌اند.
داستان کوتاه صداقت
مرد نشسته بود، دستی به موهای بلند و کم پشتش می‌کشید و به فکر فرورفت. باید کاری می‌کرد.
باید خودش را اصلاح می‌کرد. ناگهان به فکری به ذهنش رسید…
از فردا صبح، مرد هم روز به‌موقع سرکارش حاضر می‌شد، کلاس را مرتب تشکیل می‌داد،
و همه سفارشات مشتریانش را قبول می‌کرد. اما هرروز دو ساعت سرکار چرت می‌زد،
و وقتی برای تدریس آماده نبود در کلاس راه می‌رفت، دست‌هایش را به هم می‌مالید و با اعتمادبه‌نفس بالا
می‌گفت: خوب بچه‌ها درس جلسه قبل را مرور می‌کنیم.
همچنین سفارش‌های مشتریانش را قبول می‌کرد اما زمان تحویل، بهانه‌های مختلفی می‌آورد تا کار را دیرتر تحویل دهد.
تا حالا چند بار مادرش مرده بود، دو سه بار پدرش را به خاک سپرده بود و ده‌ها بار به خواستگاری رفته بود.
حالا رئیس خوشحال بود که او را آدم کرده است، مدیر آموزشگاه راضی است که استادش کلاسش منظم شده
و مشتریانش مثل روزهای اول زیاد است.
اما دیگر با خودش صادق نبود، او الآن ….
شاید اگر کمی بیشتر و بهتر می‌اندیشید راه‌های بهتری برای حفظ صداقتش پیدا می‌کرد.
تسلیم شرایط شدن راه اصلاح نیست و صداقت کالایی نیست که به‌راحتی بتوان آن را تسلیم شرایط کرد.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
اوتیسم یک ناتوانی تکاملی پیچیده و مادام العمر است که به طور معمول در اوایل کودکی ظاهر می شود
و می تواند بر مهارت های اجتماعی ، ارتباطی ، روابط و خودتنظیمی فرد تأثیر بگذارد.
اوتیسم با مجموعه خاصی از رفتارها تعریف می شود.
افراد مبتلا به اوتیسم اغلب علائم یا الگو های رفتاری محدود ، تکراری و کلیشه ای را نشان می دهند.
علائم اوتیسم چیست؟
این وضعیت معمولا قبلا از ۳ سالگی ظاهر میشود و می‌تواند به شدت برای والدین
و اطرافیان ناراحت کننده باشد، چرا که کودکان تا آن زمان رشد طبیعی و سلامت خود
را داشته تا اینکه چنین اختلال ناراحت کننده‌ای پیش می‌آید.
در حالیکه شدت علائم بسیار متفاوت است، اختلالات تعامل اختماعی و توانایی
ارتباطات (بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم اصلا صحبت نمی‌کنند و در تمام
طول عمر سکوت می‌کنند)، محدودیت علایق و داشتن رفتارهای تکراری همواره وجود دارد.
مشکلات ارتباط و تعامل اجتماعی شامل موارد زیر است:
مسائل مربوط به ارتباطات ، از جمله مشکلات به اشتراک گذاری احساسات ، به اشتراک گذاشتن علایق یا حفظ مکالمه قبلی و بعدی
مشکلات ارتباط غیر کلامی ، مانند مشکل در حفظ ارتباط چشمی یا خواندن زبان بدن
دشواری در توسعه و حفظ روابط
الگو های محدود یا تکراری از رفتار یا فعالیت ها شامل موارد زیر است:
حرکات تکراری ، جنبیدن یا الگو های گفتاری
پایبندی سفت و سخت به روال ها یا رفتار های خاص
افزایش یا کاهش حساسیت به اطلاعات حسی خاص از محیط اطراف خود ، مانند واکنش منفی به یک صدای خاص
علائم یا دغدغه های ثابت
عوامل ایجاد اوتیسم چیست؟
عامل اوتیسم دقیقا مشخص نیست، اما محققان معتقدند که اختلال در بخش‌هایی از مغز
که مسئول تفسیر پیام‌های دریافتی از اندام‌های حسی و پردازش گفتار در مغزاست، منجر
به اوتیسم میشود. همچنین هیچ شواهدی مبنی بر تاثیر محیط روانی اطراف کودک مانند مراقبان او بر ایجاد اوتیسم وجود ندارد.
ژنتیک: اوتیسم با سابقه‌ی خانوادگی مثبت، ارتباط دارد، محققان ترکیب خاصی از ژن‌ها را عامل آن می‌دانند.
سن بالا: اما عوامل دیگری مانند سن بالای پدر یا مادر شانس ابتلای کودکان به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
برخی داروها: استفاده از برخی داروها و مواد شیمیایی در زمان بارداری مانند داروهای ضد تشنج،
مصرف مشروبات الکلی نیز شانس ابتلای فرزند به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
اختلالات متابولیسمی: اختلالات متابولیسمی مانند دیابت یا چاقی مادر حتی باعث افزایش احتمال
ابتلای کودک به اوتیسم میشود.
نقص آنزیمی: در برخی موارد اوتیسم به دلیل برخی اختلالات مانند فنیل کتونوریای
درمان نشده ( نقص متابولیکی مادرزادی که به دلیل کمبود آنزیم فنیل الانین هیدروکسیلاز،
سطح فنیل الانین در خون افزایش یافته همچنین ادرار و تنفس آنها بوی کپک می‌دهد.) و سرخچه رخ می‌دهد.
اوتیسم چگونه درمان می شود؟
هیچ روش درمانی برای اوتیسم وجود ندارد ، اما به اعتقاد کارشناسان روانشناسی
و متخصصان روانپزشکی روش های درمانی و سایر ملاحظات درمانی می توانند به
افراد کمک کنند که حس بهتری داشته باشند یا به کاهش علائم آن ها کمک کنند.
بسیاری از رویکرد های درمانی شامل درمان هایی مانند موارد زیر می باشد:
ماساژ ، پتو و لباس سنگین ، و تکنیک های مراقبه نیز ممکن است اثرات آرامش بخش را ایجاد کند.
با این حال ، نتایج درمانی متفاوت خواهند بود. برخی از افراد در این طیف ممکن است به خوبی به
رویکرد های درمانی خاصی پاسخ دهند ، در حالی که برای برخی دیگر اینگونه نیست.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
بیماری پارکینسون نوعی اختلال مغزی است که منجر به لرزش ، سفتی و مشکل در راه رفتن
، تعادل و هماهنگی می شود .
علائم پارکینسون معمولاً به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود.
با پیشرفت بیماری ، افراد ممکن است در راه رفتن و صحبت مشکل داشته باشند.
همچنین ممکن است دچار تغییرات ذهنی و رفتاری ، مشکلات خواب ، افسردگی ، مشکلات حافظه و خستگی شوند.
زنان و مردان می توانند به بیماری پارکینسون مبتلا شوند. با این حال ، این بیماری
در مردان حدود ۵۰ درصد بیشتر از زنان است.
یکی از عوامل خطر واضح برای پارکینسون سن است. اگرچه بیشتر مبتلایان به پارکینسون
در حدود ۶۰ سالگی به این بیماری مبتلا می شوند ، اما حدود ۵ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا
به پارکینسون به بیماری “شروع زودرس” مبتلا هستند که این بیماری قبل از ۵۰ سالگی آغاز می شود.
همیشه ، ارثی ، و برخی از اشکال با جهش های ژنی خاص در ارتباط هستند.
چه عواملی باعث بیماری پارکینسون می شوند؟
بیماری پارکینسون هنگامی اتفاق می افتد که سلول های عصبی یا نورون ها در ناحیه ای از مغز
که حرکت را کنترل می کند دچار نقص شده و یا می میرند. به طور معمول ، این نورون ها ماده شیمیایی
مغزی مهمی تولید می کنند که به دوپامین معروف است. وقتی نورون ها می میرند یا دچار نقص می شوند ،
دوپامین کمتری تولید می کنند که باعث مشکلات حرکتی پارکینسون می شود. دانشمندان هنوز نمی دانند
که چه عواملی باعث از بین رفتن سلول های تولید کننده دوپامین می شود.
افراد مبتلا به پارکینسون همچنین انتهای عصبی تولید کننده نوراپی نفرین ، اصلی ترین
پیام رسان شیمیایی سیستم عصبی سمپاتیک را که بسیاری از عملکردهای بدن مانند ضربان قلب
و فشار خون را کنترل می کند ، از دست می دهند. از دست دادن نوراپی نفرین ممکن است
به توضیح برخی از ویژگی های غیر حرکتی پارکینسون ، مانند خستگی ، فشار خون نامنظم ،
کاهش حرکت غذا از طریق دستگاه گوارش و افت فشار ناگهانی فشار خون هنگام ایستادن فرد
از حالت نشسته یا دراز کشیدن کمک کند.
بیماری پارکینسون چیست؟
بسیاری از سلولهای مغزی افراد مبتلا به پارکینسون حاوی بدن لوئی ، توده های غیرمعمول
پروتئین آلفا-سینوکلئین است. دانشمندان در تلاشند عملکردهای طبیعی و غیر طبیعی آلفا-سینوکلئین
و ارتباط آن با جهش های ژنتیکی را که بر بیماری پارکینسون و زوال عقل بدن لوی تأثیر می گذارند ، بهتر درک کنند .
اگرچه به نظر می رسد برخی موارد پارکینسون ارثی است و موارد کمی را می توان در
جهش های ژنتیکی خاص جستجو کرد ، اما در بیشتر موارد این بیماری به طور تصادفی رخ می دهد
و به نظر نمی رسد در خانواده ها وجود داشته باشد. اکنون بسیاری از محققان بر این باورند که
بیماری پارکینسون از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سموم ناشی می شود.
علائم بیماری پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون چهار علامت اصلی دارد:
لرزش (لرزیدن) در دست ها ، بازوها ، پاها ، فک یا سر
سفتی اندام و تنه
کندی حرکت
اختلال در تعادل و هماهنگی ، گاهی اوقات منجر به سقوط می شود
علائم دیگر ممکن است شامل افسردگی و سایر تغییرات عاطفی باشد.
مشکل در بلعیدن ، جویدن و صحبت کردن. مشکلات ادراری یا یبوست ؛ مشکلات پوستی ؛ و اختلالات خواب .
علائم پارکینسون و میزان پیشرفت در افراد متفاوت است. گاهی اوقات افراد علائم اولیه پارکینسون
را به عنوان اثرات پیری طبیعی رد می کنند. در بیشتر موارد ، هیچ آزمایش پزشکی برای تشخیص
قطعی بیماری وجود ندارد ، بنابراین تشخیص دقیق آن دشوار است.
علائم اولیه پارکینسون چیست؟
علائم اولیه بیماری پارکینسون ظریف است و به تدریج بروز می کند. به عنوان مثال ، افراد مبتلا ممکن است
لرزش خفیف را احساس کنند یا در بلند شدن از صندلی مشکل داشته باشند. آنها ممکن است
متوجه شوند که بیش از حد نرم صحبت می کنند ، یا دست خط آنها آهسته است . دوستان یا
اعضای خانواده ممکن است اولین کسی باشد که متوجه تغییراتی در فرد مبتلا به پارکینسون اولیه می شود.
آنها ممکن است ببینند صورت فرد فاقد بیان و انیمیشن است ، یا اینکه فرد دست و پا را به طور عادی حرکت نمی دهد.
افراد مبتلا به پارکینسون معمولاً به یک راه رفتن پارکینسونی مبتلا می شوند که شامل
تمایل به خم شدن به جلو ، قدم های کوچک سریع مثل اینکه با سرعت می خواهید جلو بروید
و نوسان بازوها کاهش می یابد. همچنین ممکن است در شروع یا ادامه حرکت دچار مشکل شوند.
علائم اغلب از یک طرف بدن یا حتی از یک اندام در یک طرف بدن شروع می شود. با پیشرفت بیماری
، سرانجام به هر دو طرف مبتلا می شود. با این حال ، علائم ممکن است از یک طرف بیشتر از طرف دیگر باشد.
بسیاری از افراد مبتلا به یادداشت پارکینسون می گویند که قبل از تجربه سفتی و لرزش ،
آنها دچار مشکلات خواب ، یبوست ، کاهش توانایی بویایی و پاهای بی قرار بودند.
تشخیص بیماری پارکینسون
تعدادی از اختلالات می توانند علائمی شبیه علائم بیماری پارکینسون ایجاد کنند. گرچه ممکن است
در ابتدا این اختلالات به اشتباه به عنوان پارکینسون تشخیص داده شود ، اما آزمایشات پزشکی خاص
، و همچنین پاسخ به درمان دارویی ، ممکن است به تشخیص آنها از پارکینسون کمک کند.
از آنجا که بسیاری از بیماری های دیگر دارای ویژگی های مشابه هستند اما به درمان های مختلفی
نیاز دارند ، مهم است که هرچه سریعتر تشخیص دقیق داده شود.
در حال حاضر هیچ آزمایش خون یا آزمایشگاهی برای تشخیص موارد غیر ژنتیکی بیماری
پارکینسون وجود ندارد. تشخیص براساس سابقه پزشکی فرد و معاینه عصبی است.
بهبود پس از شروع دارو یکی دیگر از علائم مهم بیماری پارکینسون است.
درمان بیماری پارکینسون
اگرچه هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد ، اما داروها ، درمان های جراحی
و سایر روش های درمانی اغلب می توانند برخی علائم را تسکین دهند.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.