چگونه می خواهم با بچه هایم در مورد خودکشی صحبت کنم
خودکشیموضوع بسیار پیچیده ای است و صحبت کردن در مورد آن به خصوص با فرزندانمان دشوار است.
با این حال، مهم است که از آن اجتناب نکنید، زیرا وقتی کودکان با سؤالات بی پاسخ می مانند، آنها به دنبال این
پاسخ ها در جای دیگری و گاهی اوقات در مکان های اشتباه می گردند.
اگر کسی آن را توضیح ندهد، کودکان نیز احتمالاً احساسات خود را در خود فرو می‌برند و تفسیرهای خود را از آنچه
اتفاق افتاده است ارائه می‌کنند.
بنابراین، من می خواهم آماده، مایل و قادر باشم تا در صورت نیاز به موضوع با فرزندانم بپردازم.
به عنوان مثال، در شرایط ناگوار یا در صورت مشاهده یا شنیدن خودکشی در رسانه ها.
نزدیک شدن به موضوع به سن فرزندان من و توانایی آنها در درک مفهوم بستگی دارد.
در سن ۸ سالگی، کودکان به طور کلی می توانند ماندگاری مرگ را درک کنند. آنها می دانند که وقتی کسی از دنیا می رود،
دیگر زنده نمی شود.
در سنین ۹ تا ۱۲ سالگی، کودکان این توانایی را پیدا می کنند که بگویند آیا یک بزرگسال حقیقت را به عنوان راهی
برای محافظت از آنها پنهان می کند یا خیر.
همچنین در این سن است که کودکان آنچه را که از بزرگسالان شنیده اند و آنچه در رسانه ها دیده اند با همسالان خود
به اشتراک می گذارند.
از تعریف خودکشی و توضیح اینکه چرا یک نفر جان خود را می گیرد، این است که چگونه می خواهم این
موضوع را با فرزندانم مطرح کنم.
تأمل در افکار و احساساتم
اولین کاری که انجام خواهم داد این است که افکار و احساسات خود را در مورد خودکشی کشف کنم. قبل از صحبت با
فرزندانم، باید در مورد ارزش ها، اعتقادات و چگونگی شرطی شدنم شفافیت داشته باشم.
از نظر فرهنگی، من با این باور بزرگ شدم که وقتی کسی تصمیم می گیرد به زندگی خود پایان دهد، نباید در مورد
آن صحبت کرد. ابرهای شرم بر عزیزانشان. سکوت و راز فضا را پر کرده است.
شایعات و حدس و گمان بیداد می کنند اما زمینه و آگاهی نادیده گرفته می شود. بنابراین، می‌دانم که طرح موضوع
دشوار خواهد بود، زیرا باید خودم را از آن باورهای ناسالم گذشته منصرف کنم.
خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.
اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.
از نظر فرهنگی، من با این باور بزرگ شدم که وقتی کسی تصمیم می گیرد به زندگی خود پایان دهد، نباید در مورد آن صحبت کرد.
به خودم یادآوری می‌کنم که نمی‌خواهم فرزندانم به این شکل بزرگ شوند، به‌ویژه با توجه به تجربه شخصی من
در مورد آسیب رساندن به خود و مبارزه با افسردگی.
صحبت کردن با فرزندانم در مورد خودکشی می تواند به جلوگیری از اطلاعات نادرست کمک کند و محیطی را ایجاد کند
که در آن از صحبت کردن در مورد آن و پرسیدن سوال احساس امنیت کنند.
من می خواهم بزرگسال مورد اعتمادی باشم که آنها ابتدا برای اطلاعات مناسب به سراغش می روند.
مستقیم، صادق و بدون قضاوت باشید
من قصد دارم تا حد امکان ساده باشم. به عنوان مثال، من برخی از سوالات رایج را پیش بینی می کنم.
وقتی کسی می میرد یعنی چه؟
وقتی دخترم ۴ ساله بود، همسایه پدر و مادرم که مردی مسن بود، در حالی که او پیش آنها بود فوت کرد. از پنجره دید
که پزشکی قانونی آمد و جسد را برد.
باید به او توضیح می دادم که وقتی کسی می میرد، دیگر زنده نیست.
هر موجود زنده ای در نهایت خواهد مرد. آنها نمی توانند برگردند.
آنها خواب نیستند و بیدار نمی شوند. بدن آنها از کار افتاده است و دیگر نیازی به خوردن، نوشیدن یا نفس کشیدن ندارند.
همسو بودن در مورد مرگ، صحبت در مورد خودکشی را آسان تر می کند.
خودکشی چیست؟
وقتی فرزندانم کوچک هستند، از کلمات، مفاهیم و توضیحات ساده برای تعریف خودکشی استفاده می کنم.
به عنوان مثال، ممکن است بگویم: «خودکشی زمانی است که فردی کاملاً ناامید باشد که اوضاع بهتر شود و تصمیم بگیرد
به زندگی خود پایان دهد.»
اگر بپرسند که آیا کسی بر اثر خودکشی مرده است، حقیقت را به آنها خواهم گفت.
من دروغ نمی گویم و از جملات نادرست و مبهم مانند «رفتم به جای بهتر»، «برای همیشه می خوابم»،
«دیگر درد نمی گیرم» یا «با فرشتگان» استفاده نمی کنم.
این فقط باعث سردرگمی می شود زیرا فرزندان من می توانند احساس کنند که اتفاق وحشتناکی رخ داده است.
پوشاندن آن باعث می شود کمتر قابل اعتماد به نظر برسم.
ممکن است آنها را وادار کند که به دنبال اطلاعات از جایی یا شخص دیگری باشند که قابل اعتماد نیستند.
چرا کسی می خواهد به زندگی خود پایان دهد؟
من توضیح بیشتری نمی دهم، نظر یا قضاوت خود را در مورد چرایی این اتفاق بیان نمی کنم.
به عنوان مثال، من از استفاده از زبانی که حاکی از آن است که آنها برای انتخاب راه آسان خودخواه یا
ترسو بوده اند، اجتناب می کنم.
پایبندی به حقایق به آنها اطلاعات درستی می دهد و به آنها اجازه می دهد که مستقلاً در مورد آن فکر کنند.
من در مورد زندگی آن شخص فرضی نمی کنم.
من به سادگی می گویم که وقتی فردی بر اثر خودکشی می میرد، دردهای روحی، روحی و جسمی زیادی داشت.
آنها برای مدت طولانی احساس گیر افتادن می کردند. تنها راهی که آنها فکر می کردند می تواند به احساسشان
پایان دهد این بود که زندگی را متوقف کنند. آنها فکر نمی کردند کسی بتواند به آنها کمک کند.
تاکید بر این مهم است که وقتی فردی بر اثر خودکشی می میرد، تقصیر کسی نیست.
مکالمه را باز نگه دارید
مهمترین چیز این است که اطمینان حاصل شود که گفت و گوی مستمری در این مورد وجود دارد.
همانطور که فرزندانم بزرگ می شوند و وارد سال های نوجوانی می شوند، مطمئن هستم که آنها فردی را
می شناسند که با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کند و ممکن است آنها را نیز تجربه کنند.
من نمی ترسم از آنها بپرسم که آیا کسی را می شناسند که افکار خودکشی داشته باشد یا آنها خودشان این افکار را داشته اند.
این کاری بود که والدینم هرگز انجام ندادند.
امیدوارم با گذشت زمان، آنقدر با آنها اعتماد کرده باشم که از اشتراک گذاری این افکار با من احساس امنیت کنند.
برای من بسیار مهم است که تأکید کنم برای آنها اینجا هستم و همیشه در دسترس برای گوش دادن و
حمایت بی قید و شرط آنها هستم.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.
اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.
تحقیقات نشان می دهد که ممکن است یک عامل ژنتیکی در خودکشی وجود داشته باشد.
با این حال، محققان مطمئن نیستند که ژنتیک چقدر بر رفتار خودکشی تأثیر می گذارد.
این مقاله به بررسی آخرین پیشرفت های علمی در مورد چگونگی تأثیر ژنتیک بر رفتار خودکشی می پردازد.
آمار خودکشی
خودکشی یک وضعیت رایج جهانی است. هر سال حدود ۱.۵ میلیون نفر در سراسر جهان دست به خودکشی می زنند.
برخی مطالعات تخمین می زنند که ۱.۴ درصد از کل مرگ و میرها به دلیل خودکشی است.
حتی با چندین دهه تحقیق، دانشمندان ممکن است هرگز واقعاً رفتار خودکشی و علل آن را درک نکنند درک نکنند .
اگر افکار خودکشی را تجربه کرده اید، ممکن است بدانید که تنها نیستید. تجربه افکار خودکشی هنگام زندگی
در موقعیت‌های پر استرس یا شرایط روانی مانند افسردگی غیرمعمول نیست .
در سال ۲۰۱۷، خودکشی دومین علت مرگ در افراد بین ۱۰ تا ۳۴ سال و سومین علت مرگ در افراد بین ۳۵ تا ۴۴ سال بود.
برخی تحقیقات نشان می دهد که حدود ۹۰ درصد از افرادی که به رفتار خودکشی ممکن است
نوعی اختلال روانی در طول زمانی که آنها اقدام به خودکشی کردند، داشته باشد.
خطر خودکشی: آیا مولفه ژنتیکی وجود دارد؟
در حالی که کاملاً مشخص نیست که ژنتیک در خودکشی نقش دارد، برخی شواهد علمی نشان می دهد که ممکن است
ارتباطی وجود داشته باشد.
ژنتیک ممکن است خطر خودکشی شما را افزایش دهد
شرایط سلامت روان مانند افسردگی، اختلال اضطراب، اختلال مصرف الکل و PTSD (در میان بسیاری از اختلالات دیگر)
با افزایش خطر خودکشی مرتبط است. سابقه خانوادگی چنین شرایطی می تواند خطر ابتلا به رفتار خودکشی را افزایش دهد.
ضروری است به خاطر داشته باشید که داشتن سابقه خانوادگی این شرایط به طور خودکار به این
معنی نیست که شما نشانه هایی از رفتار خودکشی را نشان می دهید.
این فقط به این معنی است که شما در معرض خطر بالاتری نسبت به افراد عادی هستید.
اگر عزیز شما در اثر خودکشی بمیرد، ممکن است خطر شما افزایش یابد
برای افرادی که سابقه خانوادگی خودکشی دارند، زندگی در رنج از دست دادن شخصی در اثر خودکشی می تواند
منجر به افسردگی شود و خطر خودکشی را بیشتر افزایش دهد .
علاوه بر این، لایه ننگ و شرم مرتبط با خودکشی می تواند منجر به دردهای عاطفی بیشتر شود.
فرزندان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است افکار خودکشی را تجربه کنند
یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ خطر خودکشی را در کودکان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی بررسی کرد
(والدین رفتار یا افکار خودکشی از خود نشان دادند) و محققان دریافتند که اگر آن کودکان در معرض خطر خودکشی
نیز قرار گرفته باشند، این کودکان حداقل ۳۳ درصد افزایش افکار خودکشی داشتند. نوعی سختی یا تروما
دوقلوها و خودکشی ژنتیکی
همچنین مطالعات دوقلوهای متعددی برای تایید ارتباط بین خودکشی و ژنتیک انجام شده است.
در یک مطالعه در سال ۲۰۰۶ در مورد میزان افکار و رفتارهای خودکشی در بین نوجوانان دوقلو در ایالات متحده،
محققان میزان بیشتری از وقوع خودکشی را در بین دوقلوهای همسان در مقایسه با دوقلوهای غیر همسان دریافتند.
سایر عوامل خطر خودکشی ژنتیکی
در متن زیر عوامل دیگری وجود دارد که خطر خودکشی را افزایش می دهد.
عوامل محیطی می توانند به خودکشی کمک کنند.
عوامل محیطی می تواند منجر به افزایش خطر خودکشی شود. عوامل محیطی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مشکلات مالی
مسائل مربوط به رابطه
دسترسی به مواد یا سلاح هایی که کشنده هستند
عدم دسترسی به مراقبت های روانی
لطفاً توجه داشته باشید که اینها تنها عوامل محیطی نیستند که خطر خودکشی را افزایش می دهند.
داروها ممکن است بر خطر خودکشی تأثیر بگذارند
برای کسانی که اختلالات روانی را تجربه می کنند، دارو اغلب می تواند به کاهش علائم کمک کند.
با این حال، قبل از تجویز دارو، پزشک مزایا و معایب مصرف دارو را به دقت بررسی می کند.
در حالی که داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر خودکشی را در کودکان و نوجوانان افزایش دهند،
درمان نکردن افسردگی با داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است این خطر را تا حد بیشتری افزایش دهد.
داروهای خواب آور نیز ممکن است خطر خودکشی را افزایش دهند.
علاوه بر این، برخی از داروها مانند لیتیوم، کلوزاپین و کتامین. حتی اگر ممکن است داروهای ضدافسردگی منجر
به افزایش خطر خودکشی شوند، در سطح جمعیت نشان داده شده است که
داروهای ضد افسردگی خطر خودکشی را کاهش می دهند. داروهای ضد افسردگی می توانند خطر خودکشی را کاهش دهند.
مهم است که به یاد داشته باشید که واکنش هر فرد به دارو متفاوت است. بنابراین ممکن است یک دارو برای شما
مفید باشد و برای شخص دیگری مفید نباشد. پس از تجویز دارو، گزارش هر گونه عوارض جانبی یا افکار خودکشی
در حین مصرف دارو بسیار مهم است. ممکن است مجبور شوید داروی دیگری را تغییر دهید یا دوز متفاوتی مصرف کنید.
مصرف مواد و خطر خودکشی ژنتیکی
در یک مطالعه کوچک، محققان دریافتند که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که دارای اختلال مصرف مواد نیز بودند،
در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که اختلال مصرف مواد نداشتند، ۳۹.۵ درصد در معرض خطر اقدام
به خودکشی بودند (این گروه دارای ۲۳.۸ درصد نرخ بود. اقدام به خودکشی).
آیا ژن های خاص می توانند خطر خودکشی را افزایش دهند؟
در یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۲۰ که شامل مطالعه نمونه‌های DNA از بیش از ۱۴۰۰۰ نفر بود، محققان حدود
۲۲ ژن را شناسایی کردند که می‌تواند خطر خودکشی را در افرادی که حامل آنها هستند افزایش دهد.
البته این ژن ها می توانند به کودکان و سایر بستگان نیز منتقل شوند. محققان تاکید کردند که ژنتیک تنها یکی
از عوامل متعددی است که ممکن است فرد را در معرض خطر خودکشی قرار دهد. آنها دریافتند افرادی که به دلیل خودکشی
جان خود را از دست داده اند نیز استعداد ژنتیکی برای بیماری هایی مانند افسردگی و اسکیزوفرنی دارند.
در معرض خطر بودن به این معنی نیست که خودکشی اجتناب ناپذیر است
مهم است به یاد داشته باشید که اگر خطر خودکشی بالاتری دارید، تضمینی برای نشان دادن رفتار خودکشی نیست. برخی از عوامل محافظتی وجود دارد که می تواند به جلوگیری از خودکشی کمک کند مانند:
یادگیری مهارت های مقابله ای سالم
شناسایی دلایل زندگی
دریافت حمایت عاطفی از عزیزان
احساس ارتباط با عزیزان و جامعه شما
پیوندهای فرهنگی قوی
اگر شما یا شخصی که می شناسید رفتار یا افکار خودکشی از خود نشان می دهد، کمک گرفتن در اسرع وقت
از او بسیار مهم است. اگرچه شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد میتوانید از نظر ژنتیکی مستعد
افکار و رفتارهای خودکشی باشید، میتوانید با درمان و حمایت مناسب ، خطر درگیر شدن در رفتارهای خودکشی
را به میزان قابل توجهی کاهش دهید .
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.
اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.
یکی از ترسناک ترین تجربیاتی که یک فرد می تواند داشته باشد، شنیدن یک دوست یا عزیزی است که می گوید
می خواهد بمیرد.
در حالی که کنار آمدن با این اطلاعات با برچسب زدن به آن به عنوان رفتار توجه جویانه یا چسبیدن به این افسانه که افرادی
که در مورد خودکشی صحبت می کنند در واقع از آن پیروی نمی کنند وسوسه انگیز است (که به سادگی نادرست است)،
مهم است که همه علائم هشدار دهنده را رعایت کنید.
اگر خطر خودکشی قریب الوقوع است
در صورت امکان، آنها را به حال خود رها نکنید و تمام تلاش خود را برای حذف وسایلی که می توانند
برای آسیب رساندن به خود استفاده کنند، انجام دهید. اگر ایمن است، می توانید دوست خود را نیز به اورژانس برانید.
پزشکان سلامت روحی و جسمی آنها را ارزیابی می کنند و برنامه ای واضح ایجاد می کنند که
به حفظ ایمنی آنها کمک می کند.
از سوی دیگر، اگر فکر می‌کنید که تهدید جدی است، اما قریب‌الوقوع نیست، همچنان مهم است که اقدام کنید، اما
ممکن است برای نشان دادن حمایت، گوش دادن و تشویق آنها به جستجوی کمک حرفه‌ای وقت بگذارید.
راهنما در دسترس است. در اینجا چند نکته مفید از منابع مختلف پیشگیری از خودکشی آورده شده است.
تایید افکار خودکشی در کسانی که قصد خودکشی دارند
از اینکه بپرسید “آیا افکار خودکشی دارید؟”
مطالعات نشان می دهد که پرسیدن از دوستان و اعضای خانواده در معرض خطر که آیا به خودکشی فکر می کنند،
افکار خودکشی را افزایش نمی دهد.
با پرسیدن ایده در سر آنها قرار نمی دهید. برعکس، درخواست اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی ادامه دادن و کمک
به شما می دهد.
حقایق کسانی که قصد خودکشی دارند را دریافت کنید
اگر پاسخ مثبت است، این سه سوال را دنبال کنید:
آیا به این فکر کرده اید که چگونه این کار را انجام می دهید؟
آیا آنچه برای اجرای برنامه خود نیاز دارید دارید؟
آیا می دانید چه زمانی این کار را انجام خواهید داد؟
خوشبختانه، اکثریت مردم یا می گویند که برنامه مشخصی ندارند یا اینکه خودشان اعصاب انجام آن را ندارند.
اگرچه این هنوز یک وضعیت جدی است، اما اگر پاسخ آنها نشان می دهد که آنها برنامه ای ندارند،
احتمالاً در معرض خطر
قریب الوقوع صدمه زدن به خود نیستند.
سخنان آنها را به عنوان درخواست کمک در نظر بگیرید و به آنها کمک کنید تا کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند. از
آنها بخواهید در اسرع وقت به دنبال کمک حرفه ای باشند.
اگر پاسخ هایی که به شما می دهند باعث می شود فکر کنید که در خطر فوری هستند، در تماس با
مقامات دریغ نکنید.
ممکن است احساس کنید اگر اقدامی انجام دهید دوستی آنها را از دست خواهید داد. حتی ممکن است دوستتان به شما
بگوید که به آنها خیانت می کنید یا آنها را عصبانی می کنید.
فقط به یاد داشته باشید که اگر این کار را نکنید ممکن است برای همیشه دوستی آنها را از دست بدهید.
وقتی دوباره خوب شدند، از شما تشکر خواهند کرد.
چگونه به دوستی که قصد خودکشی دارد کمک کنیم
کارهای مختلفی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا یک دوست حامی و همدل باشید. نکته کلیدی این است
که از قضاوت یا نادیده گرفتن احساسات دوست خود اجتناب کنید.
از قلبتان صحبت کنید
اگر از روی عشق و نگرانی صحبت می کنید، هیچ چیز درست یا غلطی نمی توانید بگویید. فقط خودت باش.
با صحبت کردن با آنها، در آغوش گرفتن آنها در حالی که گریه می کنند یا هر چیز دیگری که لازم است
نشان دهید که اهمیت می دهید.
تحقیقات نشان داده است که تصدیق آنچه که افراد تجربه می کنند ممکن است به آنها کمک کند
افکار خود را پردازش کنند و ممکن است افکار خودکشی آنها را کاهش دهد.
حرف هایش را گوش کنید
یک فرد خودکشی معمولاً باری را به دوش می کشد که احساس می کند دیگر نمی تواند
از عهده آن برآید.
در حالی که احساس ناامیدی، خشم و تنهایی خود را به اشتراک می گذارند، به آنها گوش فرا دهید.
گاهی اوقات این برای سبک کردن بار کافی است تا بتوانند آن را حمل کنند.
اعتبارسنجی و نمایش باز بودن
دلسوز، بدون قضاوت، صبور، آرام و پذیرا باشید. آن شخص نگرش شما را درک می کند و شروع به
بازتاب آن برای خود می کند.
آنها را در صحبت نگه دارید
صحبت کردن به آنها این امکان را می دهد که بار عاطفی را که به دوش می کشند کاهش دهند و به آن ها
زمان می دهد تا آرام شوند. هرچه بیشتر به صحبت کردنشان ادامه دهید، بیشتر می توانید از ناامیدی آنها دور شوید.
همانطور که شتاب آنها کاهش می یابد، برای آنها سخت تر است که بر اساس احساسات خود عمل کنند.
از تلاش برای حل مشکل خودداری کنید
سعی کنید راه حل های سریع ارائه ندهید و احساسات فرد را کوچک نکنید. اینکه آنها چقدر مشکل
را بزرگ می دانند و چقدر به خاطر آن آسیب می بینند مهم است.
وقتی در این حالت ذهنی است، استدلال های منطقی برای متقاعد کردن افراد مفید نیست.
در عوض، همدلی و شفقت خود را نسبت به آنچه که آنها احساس می کنند، ارائه دهید بدون اینکه قضاوتی در مورد
اینکه آیا آنها باید چنین احساسی داشته باشند یا خیر.
مراقب خودت باش
مقابله با تهدید به خودکشی بسیار استرس زا است. مطمئن شوید که از خودتان نیز مراقبت کنید و برای پردازش و
رفع فشار بعد از آن کمک بگیرید.
با یک دوست قابل اعتماد، یک درمانگر، پزشک خود، یک رهبر مذهبی یا هر کسی که می تواند از آنچه شما پشت سر
گذاشته اید و احساس شما در مورد آن حمایت کند صحبت کنید.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.
اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.
عوامل خطر تقریباً دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد – مسائلی در زندگی یک فرد جوان که
احتمال (خطر) اقدام آنها بر روی افکار خودکشی را افزایش می دهد. در حالی که علائم هشداردهنده
مانند تغییرات ناگهانی در رفتار فوری‌تر هستند، عوامل خطر اغلب چالش‌های طولانی‌مدتی هستند که
ممکن است یک فرد جوان در یک دوره زمانی با آنها مقابله کند. هر چه یک جوان در زندگی خود با چالش های
بیشتری روبرو شود، خطر خود کشی در آنها بیشتر می شود.
یکی از عوامل خطر که مردم بیشتر از آن آگاه هستند افسردگی است.
تجربه عوامل خطر لزوماً به این معنا نیست که یک فرد جوان به زندگی خود فکر می کند یا تلاش می کند
تا جان خود را بگیرد. همه ما راه‌های مختلفی برای مقابله با چالش‌ها داریم، و روابط و ارتباطات قوی خانوادگی
نیز به تعادل مسائل دشوار یا منفی زندگی کمک میکند.
نکته اصلی این است که از هر گونه چالشی که جوان شما با آن مواجه است آگاه باشید، مراقب تغییرات در
رفتار او باشید و اگر نگران هستید با او تماس بگیرید.
مشکلات رابطه – درگیری با والدین و/یا شرکای عاشقانه
مشکلات حقوقی یا انضباطی
دسترسی به وسایل مضر مانند دارو یا سلاح
فوت اخیر یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان نزدیک
قرار گرفتن مداوم در معرض رفتارهای قلدری مانند زورگویی سایبری
از دست دادن یکی از دوستان یا اعضای خانواده به دلیل خود کشی
بیماری یا ناتوانی جسمی
عوامل حفاظتی
عوامل خطر را می توان با وجود عوامل محافظتی تا حدی متعادل کرد. طیف وسیعی از عوامل محافظتی وجود دارد
که می تواند به کاهش رفتار خود کشی کمک کند، از جمله:
روابط قوی و مثبت با والدین و سرپرستان – احساس امنیت و حمایت
ارتباط با سایر بزرگسالان غیر والدین
نزدیکی به دوستان دلسوز
پیشرفت تحصیلی
ایمنی مدرسه
احساس تعلق به چیزی بزرگتر از خود – جامعه، فرهنگ، مذهب، تیم ورزشی
ایمنی محله
آگاهی و دسترسی به خدمات بهداشتی محلی تاب آوری کلی.
LGBT و جوانان دارای تنوع جنسیتی همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسیتی، و جوانانی که با یک جنسیت سنتی همذات پنداری نمی‌کنند یا با آن «تناسب» ندارند، بیش از دیگران در معرض خطر افکار خودکشی هستند.
درک این نکته مهم است که جنسیت یا هویت جنسی جوانان نیست که منجر به خودکشی می شود.
این تجربه تبعیض، تعصب، انزوا و طرد خانواده به دلیل تمایلات جنسی است که خطر خودکشی را افزایش می دهد.
جوانان L.G.B.T که سطوح بالایی از طرد خانواده را در دوران نوجوانی گزارش کردند، ۸.۴ برابر بیشتر احتمال داشت که اقدام به خودکشی کنند.
علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که ۸۱ درصد از جوانان با تنوع جنسیتی در استرالیا که با سوء استفاده
و/یا تبعیض به دلیل عدم شناسایی جنسیت خاص مواجه شده اند، به خودکشی فکر کرده اند و ۳۷ درصد اقدام به خودکشی کرده اند.
نشان داده شده است که پذیرش خانواده از افسردگی، رفتار خودکشی و سوء مصرف الکل و مواد محافظت می کند
و باعث ارتقاء عزت نفس، حمایت اجتماعی و سلامت کلی می شود.
می توان از خودکشی جلوگیری کرد.
برخی از ویژگی ها و کارهای فردی وجود دارد که می توانیم در جوامع انجام دهیم که ممکن است به
محافظت از افراد در برابر افکار و رفتارهای خودکشی کمک کند. تحقیقات زیادی در مورد این عوامل محافظتی
به اندازه عوامل خطر وجود ندارد، اما شناسایی و درک آنها بسیار مهم است.
عوامل خطر و حفاظتی و جلوگیری از آن
عوامل زیادی در خطر خودکشی نقش دارند.
ترکیبی از موقعیت ها می تواند فردی را به فکر خودکشی سوق دهد. عوامل خطر احتمال خود کشی
را افزایش می دهند، اما ممکن است علت مستقیم نباشند.
تجربیات نامطلوب دوران کودکی مانند کودک آزاری و بی توجهی
قلدری
سابقه خانوادگی خودکشی
مشکلات رابطه مانند جدایی، خشونت یا از دست دادن
خشونت جنسی
انجمن:
موانع مراقبت های بهداشتی
باورهای فرهنگی و مذهبی مانند این باور که خودکشی حل نجیب یک مشکل شخصی است
خوشه خود کشی در جامعه
اجتماعی:
انگ مرتبط با بیماری روانی یا کمک طلبی
دسترسی آسان به وسایل کشنده در میان افراد در معرض خطر (مانند سلاح گرم، داروها)
تصاویر رسانه ای ناامن از خودکشی
برخی از ویژگی ها و کارهای فردی وجود دارد که می توانیم در جوامع انجام دهیم که ممکن است به محافظت از
افراد در برابر افکار و رفتارهای خودکشی کمک کند. تحقیقات زیادی در مورد این عوامل محافظتی به اندازه عوامل
خطر وجود ندارد، اما شناسایی و درک آنها بسیار مهم است.
عوامل حفاظتی
مهارت های مقابله و حل مسئله
باورهای فرهنگی و مذهبی که از خودکشی جلوگیری می کند
ارتباط با دوستان، خانواده و پشتیبانی جامعه
روابط حمایتی با ارائه دهندگان مراقبت
در دسترس بودن مراقبت های سلامت جسمی و روانی
دسترسی محدود به وسایل کشنده در میان افراد در معرض خطر
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خودکشی عبارت است از اقدام عمدی خود فرد که منجر به مرگ وی شود. رفتار خودکشی هر اقدامی است که می تواند منجر
به مرگ فرد شود ، مانند مصرف بیش از حد مواد مخدر یا تصادف عمدی خودرو.
رفتار
افرادی که در معرض خطر رفتار خودکشی قرار دارند ممکن است به دلایل زیادی به دنبال درمان نباشند ، از جمله:
آنها معتقدند هیچ چیز کمکی نمی کند.
آنها نمی خواهند به کسی بگویند که مشکل دارند.
آنها فکر می کنند درخواست کمک نشانه ضعف است.
آنها نمی دانند برای کمک به کجا مراجعه کنند.
آنها معتقدند که عزیزانشان بدون آنها وضعیت بهتری خواهند داشت.
درمان افرادی که در خطر خودکشی هستند
درمان بستگی به علت زمینه ای افکار و رفتار خودکشی فرد دارد. در بسیاری از موارد ، درمان شامل گفتگو درمانی و دارو است.
گفتاردرمانی
گفتگوی درمانی ، که به روان درمانی نیز معروف است ، یکی از روش های درمانی احتمالی
برای کاهش خطر اقدام به خودکشی است. درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی گفتگوی درمانی است
که اغلب برای افرادی که به فکر خودکشی هستند استفاده می شود.
هدف آن این است که به شما بیاموزد چگونه از طریق رویدادها و احساسات استرس زای زندگی که ممکن است
در افکار و رفتار خودکشی شما مثر باشد ، کار کنید. CBT همچنین می تواند به شما کمک کند تا باورهای منفی
را با باورهای مثبت جایگزین کرده و احساس رضایت و کنترل را در زندگی خود به دست آورید.
ممکن است از تکنیک مشابهی به نام درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT) نیز استفاده شود.
دارو
اگر گفتگوی درمانی برای کاهش موفقیت آمیز ریسک کافی نیست ، ممکن است داروهایی برای
کاهش علائم مانند افسردگی و اضطراب تجویز شود. درمان این علائم می تواند به کاهش یا حذف افکار خودکشی کمک کند.
ممکن است یک یا چند نوع از داروهای زیر تجویز شود:
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد روان پریشی
داروهای ضد اضطراب
تغییر سبک زندگی
علاوه بر گفتگو درمانی و دارو ، گاهی اوقات می توان با اتخاذ برخی عادات سالم ،
خطر خودکشی را کاهش داد. این شامل:
پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر. دوری از الکل و مواد مخدر بسیار مهم است ، زیرا این مواد می توانند مهار کننده ها را کاهش داده و احتمال خودکشی را افزایش دهند.
ورزش منظم. ورزش حداقل سه بار در هفته ، به ویژه در خارج از منزل و زیر نور متوسط خورشید، نیز می تواند مفید باشد. فعالیت بدنی باعث تحریک تولید برخی از مواد شیمیایی مغز می شود که به شما احساس شادی و آرامش بیشتری می دهد .
خوب خوابیدن. همچنین داشتن کیفیت کافی خواب مهم است. خواب ضعیف می تواند بسیاری از علائم سلامت روانی را بسیار بدتر کند. اگر در خواب مشکل دارید با پزشک خود صحبت کنید.
علت رفتار خودکشی
دیدگاه علمی فعلی درباره خودکشی این است که گرچه خودکشی پیچیده است اما خودکشی یک رویداد مرتبط با
سلامتی است که شامل مجموعه ای از عوامل ژنتیکی ، محیطی و روانشناختی/رفتاری است.
مطالعات کالبد شکافی روانشناختی به وضوح نشان می دهد که در هر مورد از خودکشی ، متوفیان عوامل متعددی
را برای خودکشی تجربه می کردند. تحقیقات نشان داده است که ۸۵ تا ۹۵ درصد از افرادی که بر اثر خودکشی
جان خود را از دست می دهند ، در هنگام مرگ دارای بیماری روانی قابل تشخیص هستند.
افسردگی یکی از عوامل خطرناک ، قوی و قابل درمان برای خودکشی است .
مدت زمان صرف شده در یک دوره افسردگی قوی ترین پیش بینی کننده خودکشی است.
برای بیماران مبتلا به افسردگی ، خطر خودکشی در دوره هایی که افسردگی شدیدتر است،
و هنگامی که چندین عامل خطر دیگر به هم نزدیک می شوند ، افزایش می یابد. همچنین،
به نظر می رسد خودکشی زمانی رایج تر است که اضطراب شدید بخشی از افسردگی اساسی یا افسردگی دوقطبی باشد .
مواد و روش ها
انتخاب روش برای خودکشی توسط عوامل زیادی تعیین می شود ، از جمله عوامل فرهنگی،
در دسترس بودن وسایل برای خودکشی کامل و جدی بودن قصد.
(ترکیبی از این عوامل مطمئناًبر محبوبیت مسمومیت با سموم دفع آفات به عنوان وسیله ای رایج برای خودکشی در اکثر کشورهای
آسیایی تأثیر می گذارد.) برخی از روش ها (مانند پرش از ارتفاع) عملاً زنده ماندن را غیرممکن می سازد ،
در حالی که برخی دیگر (به عنوان مثال ، مصرف مواد مخدر) ممکن است نجات را امکان پذیر کند.
به با این حال ، استفاده از روشی که ثابت می کند کشنده نیست لزوماً به این معنا نیست که قصد کمتر جدی بوده است.
برای اقدام به خودکشی ، مصرف مواد مخدر رایج ترین روش مورد استفاده است. روش های خشونت آمیز،
مانند تیراندازی و دار زدن ، در بین اقدام به خودکشی غیر معمول است.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
افکار خودکشی یا ایده خودکشی به تفکر یا برنامه ریزی برای خودکشی اشاره دارد. افکار می توانند از
ایجاد یک برنامه تفصیلی گرفته تا ملاحظاتی زودگذر متغیر باشند. البته این ها باعث اقدام نهایی خودکشی نیستند.
بسیاری از مردم افکار خودکشی را تجربه می کنند ، به ویژه در زمان استرس یا زمانی که با چالش های روحی و جسمی روبرو هستند.
اگر یکی از عزیزان این افکار را دارد یا در مورد خودکشی صحبت می کند ، ضروری است که برای کمک و محافظت از آنها اقدام کنید.
علائم
شخصی که افکار خودکشی را تجربه می کند یا ممکن است تجربه کند ممکن است علائم یا نشانه های زیر را نشان دهد :
احساس گرفتار شدن یا ناامیدیایده خودکشی به تفکر یا برنامه ریزی برای خودکشی اشاره دارد. افکار می توانند از
ایجاد یک برنامه تفصیلی گرفته تا ملاحظاتی زودگذر متغیر باشند.
تجربه تحریک روانی حرکتی ، مانند قدم گذاشتن یا پیچ خوردن دست ها
خداحافظی با دیگران گویی آخرین بار است
از دست دادن لذت در فعالیتهای لذت بخش قبلی ، مانند غذا خوردن ، ورزش ، تعاملات اجتماعی یا رابطه جنسی
ابراز ندامت شدید و انتقاد از خود
صحبت از خودکشی یا مرگ
ابراز پشیمانی از زنده بودن یا متولد شدن
تعداد قابل توجهی از افرادی که دارای افکار خودکشی هستند افکار و احساسات خود را مخفی نگه می دارند
و هیچ نشانه ای از اشتباه بودن آن نشان نمی دهند.
علل
افکار خودکشی زمانی اتفاق می افتد که فرد احساس می کند دیگر قادر به کنار آمدن با شرایط سخت نیست.
این می تواند ناشی از مشکلات مالی ، مرگ یکی از عزیزان ، پایان رابطه ، یا بیماری ناتوان کننده یا وضعیت سلامتی باشد.
برخی دیگر از شرایط متداول یا رویدادهای زندگی که ممکن است باعث افکار خودکشی شوند شامل اندوه،
سوء استفاده جنسی ، مشکلات مالی ، پشیمانی ، طرد شدن و بیکاری است.
به شرح زیر عوامل خطرمنبع معتبر ممکن است احتمال افکار خودکشی را افزایش دهد:
سابقه خشونت یا خودکشی در خانواده
سابقه خانوادگی کودک آزاری ، غفلت یا ضربه
سابقه مسائل مربوط به سلامت روان
احساس ناامیدی
آگاهی ، شناسایی یا ارتباط با فردی که خودکشی کرده است
انجام رفتارهای بی پروا یا تکانشی
احساس تنهایی یا تنهایی
شناسایی به عنوان L.G.B.T.Q.I.A+ بدون حمایت خانواده یا خانه
عدم دسترسی به مراقبت برای مسائل مربوط به سلامت روان
از دست دادن کار ، دوستان ، امور مالی یا یکی از عزیزان
داشتن بیماری جسمی یا وضعیت سلامتی
داشتن اسلحه یا سایر روشهای کشنده
عدم درخواست کمک به دلیل ترس یا انگ
استرس ناشی از تبعیض و تعصب
آسیب های تاریخی مانند تخریب جوامع و فرهنگ ها
داشتن اقدام به خودکشی قبل
تجربه قلدری یا ضربه
قرار گرفتن در معرض گزارش های تصویری یا هیجان انگیز خودکشی
قرار گرفتن در معرض رفتارهای خودکشی در دیگران
تجربه مشکلات قانونی یا بدهی
قرار گرفتن در معرض مواد مخدر یا الکل
شرایطی که محققان با خطر بالاتری از افکار خودکشی مرتبط می دانند عبارتند از :
خانواده و دوستان ممکن است از طریق گفتار یا رفتار شخص متوجه شوند که ممکن است
در معرض خطر تصور خودکشی قرار داشته باشند.
آنها می توانند با صحبت کردن با شخص و جستجوی حمایت مناسب کمک کنند.
از آنها بپرسید آیا به فکر خودکشی هستند؟ مطالعات نشان می دهد که درخواست خطر را افزایش نمی دهد.
با ماندن در اطراف و برداشتن وسایل خودکشی مانند چاقو ، در صورت امکان ، آنها را ایمن نگه دارید.
به آنها گوش دهید و در کنار آنها باشید.
آنها را تشویق کنید تا با یک خط راهنمایی تماس بگیرند یا با فردی که ممکن است
برای حمایت از او مراجعه کنند ، مانند یک دوست ، یکی از اعضای خانواده یا مربی معنوی ، تماس بگیرند.
پس از گذر از بحران ، پیگیری کنید ، زیرا به نظر می رسد این امر خطر عود را کاهش می دهد.
برای افرادی که تصور خودکشی دارند ، موارد زیر ممکن است مفید باشد:
صحبت با خانواده ، دوستان یا یک کارمند حمایتی در مورد احساسات آنها
از یکی از عزیزان بخواهید که با پزشک خود ملاقات کند و احتمالاً در جلسات با او شرکت کند
اجتناب یا محدود کردن استفاده از الکل و مواد مخدر تفریحی
تا حد امکان با دیگران در ارتباط باشید
ورزش منظم
خوردن رژیم متعادل
حداقل ۷ تا ۸ ساعت در روز بخوابید
اسلحه ، چاقو یا مواد بالقوه مضر را در دسترس قرار ندهید
به دنبال چیزهایی باشید که لذت را به ارمغان می آورند ، مانند موسیقی یا وقت گذرانی در خارج از منزل
جستجو و پایبندی به درمان
پیروی از توصیه های پزشک در مورد مصرف داروهای تجویزی و نظارت بر عوارض جانبی
بسیاری از افراد در مقاطعی از زندگی خود افکار خودکشی را تجربه می کنند. به اشتراک گذاشتن مشکل با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ، یکی از عزیزان یا یک کارمند پشتیبانی اغلب می تواند به شما کمک کند.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خودکشی از عوامل شایع مرگ و میر در بین جوانان است . افرادی که دست به خودکشی می زنند،
نسبت به این کار و کشتن خود تردید دارند و فقط به این علت تمایل به خود کشی دارند که به احساسات
طاقت فرسا مانند ترس، ناامیدی، ناتوانی، سردرگمی و افسردگی یا شرایط تحمل ناپذیر خود پایان بدهند و
از رنجی که گرفتار آن هستند، رهایی یابند، در این شرایط آنها خودکشی را تنها راه نجات خود می دانند
نه این که واقعا قصد خودکشی داشته باشند.
افکار مربوط به خودکشی به ذهن بسیاری از افراد خطور میکند و بسیاری از مردم در لحظه هایی از زندگی
خود ممکن است به خودکشی فکر کنند . میزان خودکشی همچنان هشداردهنده و درحال افزایش هستند.
درک خودکشی
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که سالانه تقریباً ۱ میلیون نفر در اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند.
چه عاملی باعث می شود که بسیاری از افراد جان خود را بگیرند؟ برای کسانی که در دام افسردگی
خودکشی و ناامیدی نیستند ، درک اینکه چه عاملی باعث می شود افراد زیادی جان خود را بگیرند دشوار است.
اما فرد خودکشی آنقدر درد می کشد که نمی تواند گزینه دیگری ببیند.
باورهای غلط رایج در مورد خودکشی و علائم خودکشی
باور غلط: افرادی که در مورد خودکشی صحبت می کنند واقعاً این کار را نمی کنند. واقعیت: تقریباً هرکسی که اقدام به خودکشی می کند ، نشانه یا هشدار داده است.
حتی اشاره غیر مستقیم به مرگ یا خودکشی را نادیده نگیرید. جمله هایی از جمله “وقتی من رفتم متأسف خواهید شد”
، “من هیچ راهی نمی توانم ببینم” ، – مهم نیست که چقدر ساده یا شوخی گفته شود – ممکن است بیانگر احساسات جدی خودکشی باشد.
باور غلط: هرکسی که سعی در کشتن خود دارد باید دیوانه باشد. واقعیت: بیشتر افراد خودکشی روان پریش یا دیوانه نیستند. آنها ناراحت ، غمگین ،
افسرده یا ناامید هستند ، اما پریشانی شدید و درد عاطفی لزوما نشانه بیماری روانی نیست.
باور غلط: اگر کسی مصمم به کشتن خود باشد ، هیچ چیز مانع او نمی شود. واقعیت: حتی یک فرد کاملاً افسرده احساسات متفاوتی در مورد مرگ دارد که بین تمایل به زندگی
و تمایل به مرگ در نوسان است. آنها به جای اینکه مرگ را بخواهند ، فقط می خواهند که
درد متوقف شود – و انگیزه برای پایان دادن به زندگی آنها برای همیشه ادامه ندارد.
باور غلط: افرادی که با خودکشی می میرند افرادی هستند که تمایلی به کمک گرفتن ندارند. واقعیت: بسیاری از افراد سعی می کنند قبل از اقدام به خودکشی از آنها کمک بگیرند.
در واقع ، مطالعات نشان می دهد که بیش از ۵۰ درصد از قربانیان خودکشی در شش ماه قبل از مرگ خود
به دنبال کمک پزشکی بوده اند.
باور غلط: صحبت در مورد خودکشی ممکن است به کسی ایده ببخشد. واقعیت: شما با صحبت در مورد خودکشی به شخصی ایده خودکشی نمی دهید. بلکه برعکس است.
صحبت صریح و صادقانه در مورد افکار و احساسات خودکشی می تواند به نجات یک زندگی کمک کند.
علائم خودکشی
بیشتر افراد خودکشی علائم هشدار دهنده یا نشانه هایی از اهداف خود را نشان می دهند.
بهترین راه برای جلوگیری از خودکشی شناخت این علائم هشدار دهنده است و
می دانید چگونه در صورت مشاهده آنها واکنش نشان دهید.
اگر فکر می کنید یکی از دوستان یا اعضای خانواده خودکشی کرده است ، می توانید با اشاره به گزینه های دیگر ،
نشان دادن مراقبت از خود و درگیر کردن پزشکی یا روانشناس در پیشگیری از خودکشی نقش داشته باشید.
علائم مهم هشدار دهنده برای خودکشی شامل صحبت در مورد خودکشی یا آسیب رساندن به خود
، صحبت کردن یا نوشتن مطالب زیادی درباره مرگ یا مردن و جستجوی مواردی است که می تواند
در یک اقدام به خودکشی استفاده شود ، مانند سلاح و مواد مخدر.
اگر فرد دچار اختلال خلقی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی باشد ، از وابستگی به الکل رنج ببرد ،
قبلاً اقدام به خودکشی کرده باشد یا سابقه خودکشی در خانواده داشته باشد ، این علائم حتی بیشتر خطرناک است .
یک علامت هشدار دهنده ظریف تر ، اما به همان اندازه خطرناک از خودکشی ، ناامیدی است.
مطالعات نشان داده است که ناامیدی پیش بینی کننده ای برای خودکشی است. افرادی که احساس ناامیدی می کنند
ممکن است در مورد احساسات “غیرقابل تحمل” صحبت کنند ، آینده ای تاریک را پیش بینی کنند و اظهار کنند که چیزی برای انتظار ندارند.
سایر علائم هشدار دهنده که به یک ذهن ذهن خودکشی اشاره دارد شامل تغییرات خلقی چشمگیر
یا تغییرات ناگهانی شخصیت ، مانند تغییر حالت از حالت خارج به حالت کناره گیری یا رفتار خوب به عصیان است.
فرد خودکشی همچنین ممکن است علاقه خود را به کارهای روزمره از دست بدهد ، از ظاهر خود غافل شود و
یا تغییراتی بزرگ در عادات غذایی یا خواب خود ایجاد کند.
علائم خودکشی شامل موارد زیر است:
صحبت در مورد خودکشی – هر صحبت در مورد خودکشی ، مردن یا خودزنی ،
مانند “کاش به دنیا نمی آمدم” ، “اگر دوباره تو را ببینم …” و “بهتر است مرده باشم.”
جستجوی وسایل کشنده – جستجوی دسترسی به اسلحه ، قرص ، چاقو یا سایر اشیایی
که می تواند در یک اقدام به خودکشی استفاده شود.
مشغله با مرگ – تمرکز غیرمعمول بر مرگ ، مردن یا خشونت. نوشتن شعر یا داستان درباره مرگ.
امیدی به آینده نیست – احساس درماندگی ، ناامیدی و گرفتار شدن (“چاره ای نیست”).
اعتقاد به اینکه اوضاع هرگز بهتر نخواهد شد و تغییر نمی کند.
نفرت از خود ، نفرت از خود – احساس بی ارزشی ، گناه ، شرم و نفرت از خود.
احساس یک بار سنگین (“همه بدون من بهتر خواهند بود”).
نظم دادن امور – ساختن وصیت نامه. بخشش اموال گرانبها هماهنگی برای اعضای خانواده.
خداحافظی – دیدارها یا تماس های غیرمعمول یا غیرمنتظره با خانواده و دوستان.
خداحافظی از مردم طوری که گویی دیگر دیده نمی شوند.
برداشت از دیگران – برداشت از دوستان و خانواده. افزایش انزوای اجتماعی. آرزوی تنها ماندن.
رفتار خود تخریبی – افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر ، رانندگی بی پروا ،
رابطه جنسی ناامن. به خطر انداختن غیر ضروری انگار که “آرزوی مرگ” داشته باشند.
احساس آرامش ناگهانی – احساس ناگهانی آرامش و خوشبختی
پس از افسردگی شدید می تواند به معنای تصمیم گیری فرد برای اقدام به خودکشی باشد.
علائم خودکشی
دراین مطلب به علائم خودکشی پرداختیم در صورت تمایل میتوانید مقاله خودکشی را مطالعه بفرمایید.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خودکشی یکی از نگرانی های مهم بهداشت عمومی است ودر برخی از کشور ها در حال افزایش است.
تعریف خودکشی
خود کشی تلاش آگاهانه به منظور خاتمه دادن به زندگی خود است که ممکن است این تلاش به اقدام تبدیل گردد
یا فقط به شکل احساس در فرد بماند . به عبارت دیگر فرد احساس می کند که برای رسیدن به زندگی بهتر ضعیف و ناتوان است
و نیز احساس می کند که نمی تواند برای زندگی خود هدف و معنایی بیابد .
اغلب خودکشی به علت ناامیدی صورت می گیرد . خودکشی از موضوعات مهم اجتماعی است
که عوامل مختلف از جمله احساس تنهایی ، انزوا ، بیماری های روانی (اسکیزوفرنی ، افسردگی ، اختلالات شخصیت،
دوقطبی ، مصرف مواد ، مصرف الکل و … ) ، عوامل اجتماعی – فرهنگی مانند فقر ، بیکاری ، اخراج از کار ، عوامل عاطفی مانند
شکست عشقی ، بیماری در یکی از نزدیکان ، اختلافات خانوادگی در آن نقش دارد . خود کشی یک مشکل بزرگ بهداشت عمومی است ،
که سالانه حدود هشتصد هزار نفر از مردم جهان ، قربانی خود می کند و این مشکل سیزدهمین علت مرگ در سراسر جهان است .
چه کسی در معرض خطر است؟
در حالی که ارتباط بین خود کشی و اختلالات روانی (به ویژه افسردگی و اختلالات مصرف الکل)
در کشورهایی با درآمد بالا کاملاً ثابت شده است ، بسیاری از خودکشی ها در لحظات بحرانی با شکست توانایی مقابله
با استرس های زندگی مانند مشکلات مالی ، قطع رابطه یا درد و بیماری مزمن می باشد.
علاوه بر این ، تجربه درگیری ، فاجعه ، خشونت ، سواستفاده یا از دست دادن و احساس انزوا به شدت با رفتار خودکشی در ارتباط است.
میزان خودکشی نیز در میان گروههای آسیب پذیر که تبعیض را تجربه می کنند ، مانند پناهندگان و مهاجران ، زیاد است.
مردم بومی ؛ همجنسگرایان ، دوجنسگرایان ، تراجنسیتی ، بین جنسیت (LGBTI) و زندانیان تا حد زیادی قوی ترین عامل خطر برای خودکشی را دارند.
روش های خود کشی
حدود ۲۰٪ از خودکشی های جهانی به دلیل خود مسمومیت با سموم دفع آفات باشد که بیشتر
آنها در مناطق کشاورزی روستایی در کشورهای با درآمد کم و متوسط اتفاق می افتد.
سایر روشهای متداول خودکشی حلق آویز و سلاح گرم و… است.
آگاهی از متداولترین روشهای خودکشی برای پیشگیری از خودکشی ، مهم است.
پیشگیری و کنترل
خود کشی قابل پیشگیری است. برای جلوگیری از خودکشی می توان اقدامات مختلفی را
در سطح جمعیت ، زیر جمعیت و افراد انجام داد. این اقدامات شامل:
کاهش دسترسی به وسایل خود کشی (به عنوان مثال آفت کش ها ، سلاح گرم ، داروهای خاص).
گزارشگری توسط رسانه ها به روشی مسئولانه ؛
مداخلات مدرسه محور ؛
معرفی سیاست های الکل برای کاهش استفاده مضر از الکل ؛
شناسایی ، درمان و مراقبت به موقع از افراد مبتلا به اختلالات روانی و مصرف مواد ،
درد مزمن و پریشانی حسی شدید.
آموزش کارکنان بهداشتی غیر تخصصی در ارزیابی و مدیریت رفتار خودکشی ؛
خود کشی یک مسئله پیچیده است و بنابراین تلاش برای پیشگیری از خود کشی نیاز به هماهنگی و همکاری
بین بخشهای مختلف جامعه ، از جمله بخش بهداشت و سایر بخشها مانند آموزش ، کار ، کشاورزی ، تجارت ،
دادگستری ، قانون ، دفاع ، سیاست و رسانه ها دارد. این تلاش ها باید جامع و یکپارچه باشد زیرا هیچ رویکردی
به تنهایی نمی تواند بر موضوعی به پیچیدگی خودکشی تأثیر بگذارد.
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.