اختلال ادراک مداوم توهم زا چیست؟

اختلال ادراک مداوم توهم زا

اختلال ادراک مداوم توهم زا (فلش بک) چیست؟

اختلال ادراک مداوم توهم زا (فلاش بک ها) در میان افرادی که از داروهای توهم زا استفاده می کنند رایج است، و در حالی که فلاش بک های مربوط
به مواد مخدر به مزاحم بودن یا فقط نتیجه یک “سفر بد” شهرت دارند، اما همه کسانی که فلاش بک
را تجربه می کنند، آنها را نگران کننده نمی دانند.

اما گاهی اوقات، این فلاش بک ها می توانند شدید، ناخوشایند و مکرر باشند، حتی اگر شخصی که آنها را
تجربه می کند در حال حاضر از مصرف مواد مخدر خودداری کند.

فلاش بک هایی که پس از از بین رفتن اثرات اولیه دارو ادامه می یابند یک پدیده شناخته شده پزشکی
هستند که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) به عنوان اختلال ادراک مداوم توهم زا (فلش بک) مستند شده است.

علائم اختلال ادراک مداوم توهم زا

فلاش بک مربوط به دارو، احساس تجربه مجدد اثرات یک دارو پس از از بین رفتن اثرات واقعی دارو است.
اغلب، این نوع فلاش بک با تجربه مجدد اثرات یک داروی توهم زا مانند LSD (“اسید”) یا قارچ جادویی همراه است .

فلاش بک معمولا در روزها یا هفته های پس از مصرف دارو اتفاق می افتد، اما می تواند ماه ها
یا حتی سال ها پس از قطع مصرف دارو رخ دهد.

فلاش بک ها معمولاً به اندازه یک تجربه واقعی مواد مخدر شدید یا طولانی مدت نیستند، معمولاً فقط چند ثانیه
یا چند دقیقه طول می کشند، و کنترل ذهنی آنها راحت تر از مسمومیت یا یک سفر بد است.

علائم اختلال ادراک مداوم توهم زا HPPD) عبارتند از:

تصویری از یک جسم با وجود اینکه دیگر آنجا نیس(palinopsia)
درک غلط از حرکت خارج از گوشه چشم (دید محیطی)
فلش های رنگی
توهمات (به ویژه اشکال هندسی)
هاله یا افکت های بعدی تصاویر
اشیاء بی جان که زنده ظاهر می شوند (به عنوان مثال، دیوارهایی که به نظر می رسد در حال “تنفس” یا رشد هستند)
رنگ تشدید شده
اجسامی که بزرگتر از آنچه هستند به نظر می رسند (ماکروپسیا)
اجسامی که کوچکتر از آنچه هستند به نظر می رسند (میکروپسیا)
ردیابی تصاویر اجسام متحرک
برف یا هوایی بصری که دانه دانه یا بافت به نظر می رسد

گاهی اوقات، افراد یا موقعیت‌ها ممکن است عجیب و غریب یا مضحک به نظر برسند، یا ممکن است شخصی
که فلاش بک را تجربه می‌کند احساس جدایی کند . وقتی این اتفاق در یک موقعیت اجتماعی که نیاز به
خودکنترلی دارد رخ می‌دهد، ممکن است برای فردی که آن را تجربه می‌کند خجالت‌آور یا ترسناک باشد.

تشخیص اختلال ادراک مداوم توهم زا

اغلب در افراد با سابقه مصرف مواد تشخیص داده می شود، HPPD می تواند حتی پس از مصرف یکباره داروهای محرک،
که شامل LSD، فن سیکلیدین (PCP)، متیلن دی اکسی مت آمفتامین (MDMA) و حشیش (ماری جوانا) است، رخ دهد .

بیماری های روانی زیر نیز در افراد مبتلا به HPPD شایع است اما برای تشخیص لازم نیست:

اضطراب
اختلال دوقطبی
اختلال افسردگی اساسی
روان‌گسیختگی

اگر شما یا شخصی که به او اهمیت می دهید فلاش بک های شدید و مکرر را تجربه می کنید،
باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید. مهم است که در مورد مصرف فعلی و گذشته خود
و همچنین هرگونه سابقه بیماری روانی صادق باشید.

به یاد داشته باشید، پزشک برای قضاوت شما نیست، بلکه به شما کمک می کند تا درمان مناسب را برای
کاهش علائم خود پیدا کنید.

علل اختلال ادراک مداوم توهم زا

فلاش بک ها می توانند به طور غیرقابل پیش بینی یا در پاسخ به محرک هایی مانند خستگی، اضطراب یا استرس
ظاهر شوند. فلاش بک های تحریک شده می تواند به خصوص دشوار باشد زیرا ممکن است
فرد قبلاً به دلیل محرک احساس آسیب پذیری کند، که می تواند احساس خارج از کنترل فلاش بک را گیج کننده و ناراحت کننده تر کند.

تجربه فلاش بک نیز می تواند توسط فردی که به تجربه سر خوردن یک داروی توهم زا فکر می کند، خود القا شود.

در حالی که ما چیزهای زیادی در مورد عوامل ایجاد کننده HPPD نمی دانیم، می دانیم که چه چیزی باعث آنها نمی شود، از جمله موارد زیر:

شرایط دیگری مانند اسکیزوفرنی یا آسیب مغزی

مسمومیت با توهم زا فعلی

LSD در بدن ذخیره شده و دوباره آزاد می شود

تنها علت قطعی HPPD استفاده قبلی از توهم زا است.
اگر هرگز از داروی توهم زا استفاده نکرده باشید، نمی توانید HPPD داشته باشید.

انواع اختلال ادراک مداوم توهم زا

دو نوع HPPD وجود دارد:

نوع ۱ : افراد فلاش بک های تصادفی و کوتاه را تجربه می کنند
نوع ۲ : افراد تغییرات بینایی مداومی را تجربه می کنند که ممکن است بیایند و بروند

رفتار اختلال ادراک مداوم توهم زا

فلاش بک ها معمولاً پس از قطع مصرف دارو، در طی چند ماه، خود به خود فروکش می کنند و اکثر کارشناسان
در مورد اهمیت پرهیز از مصرف مواد برای بهبودی توافق دارند.

درمان اختلال ادراک مداوم توهم زا

یک متخصص سلامت روان می تواند به درمان اضطرابی که می تواند همراه با فلاش بک باشد کمک کند
و به فرد احساس کنترل بیشتری بدهد.

با این حال، اگر فرد بینشی نسبت به ماهیت ناشی از مواد مخدر علائم خود نداشته باشد یا این تجارب ادامه یابد
یا باعث ناراحتی قابل توجهی شود، باید به دنبال ارزیابی روانپزشکی باشد تا مشخص شود که آیا مشکل دیگری
در سلامت روان وجود دارد، مانند روان پریشی .

دارو

داروهای ضد تشنج و صرع مانند کلونوپین (کلونازپام) و لامیکتال (لاموتریژین) در درمان HPPD استفاده شده اند،
با این حال، هیچ درمان پزشکی شناخته شده ای برای فلاش بک وجود ندارد.

سایر داروهایی که در درمان HPPD مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از:

بنزودیازپین ها

داروهای ضد افسردگی (برای مدیریت همزمان HPPD II با اختلالات اضطرابی و افسردگی)
دوزهای پایین داروهای ضد روان پریشی غیر معمول مانند ابیلیفای (اریپیپرازول)

تماس با ما

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای تعیین وقت کلیک کنید.

خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.

اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.

۰۲ شهریور ۱۴۰۲