اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دوقطبی

اختلال دو قطبی ، که در گذشته به عنوان بیماری جنون-افسردگی شناخته می شد ، نوعی اختلال مغزی و رفتاری است
که با تغییرات شدید در خلق و خو و انرژی فرد مشخص می شود و عملکرد فرد را با مشکل مواجه می کند.

این بیماری به طور معمول از اواخر بلوغ یا اوایل بزرگسالی شروع می شود ، اگرچه ممکن است در کودکان و بزرگسالان بیشتر ظاهر شود.
افراد اغلب بدون تشخیص و درمان صحیح با این اختلال زندگی می کنند.

علائم اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دو قطبی باعث تغییرات خلقی مکرر یا اپیزودهایی می شود که باعث می شود کسی احساس خیلی بالا (مانیا) یا بسیار پایین (افسردگی) کند.

علائم و نشانه های دوقطبی شامل:

  • افزایش انرژی ، فعالیت ، بی قراری
  • حال و هوای سرخوشی
  • تحریک پذیری شدید
  • تمرکز ضعیف
  • افکار مسابقه ای ، گفتگو سریع ، پرش بین ایده ها
  • بی خوابی
  • احساس افزایش اهمیت خود
  • ولگردی و خرج کردن
  • افزایش رفتار جنسی
  • سواستفاده در مصرف مواد مخدر ، مانند کوکائین ، الکل و داروهای خواب آور
  • رفتاری تحریک آمیز ، سرزده یا پرخاشگرانه
  • انکار اینکه هر چیزی اشتباه است

علائم افسردگی شامل:

  • خلق و خوی غمگین ، مضطرب یا احساس خالی
  • احساس ناامیدی و بدبینی
  • احساس گناه ، بی ارزشی و درماندگی
  • از دست دادن علاقه یا لذت از فعالیت هایی که قبلاً لذت می برد ، از جمله رابطه جنسی
  • کاهش انرژی ، خستگی
  • مشکل در تمرکز ، به خاطر سپردن یا تصمیم گیری
  • بی قراری و تحریک پذیری
  • بی خوابی یا خواب زیاد
  • تغییر در اشتها ، کاهش یا افزایش وزن ناخواسته
  • علائم بدنی که ناشی از بیماری جسمی یا جراحت نیست
  • افکار مرگ یا خودکشی

چگونه اختلال دوقطبی تشخیص داده می شود؟

اختلال دو قطبی هنوز با آزمایش خون یا اسکن مغز از نظر فیزیولوژیکی قابل تشخیص نیست.
در حال حاضر ، تشخیص براساس علائم ، روند بیماری و سابقه خانوادگی است.

پزشکان سایر شرایط پزشکی مانند تومور مغزی ، سکته مغزی یا سایر بیماری های اعصاب و روان را که ممکن است
باعث اختلال در خلق و خوی شوند نیز رد می کنند. انواع مختلف اختلال دو قطبی بر اساس الگوی و
شدت دوره های دوقطبی و افسردگی تشخیص داده می شود. پزشکان معمولاً اختلالات مغزی و
رفتاری را با استفاده از رهنمودهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی یا DSM تشخیص می دهند.
طبق DSM ، چهار نوع اساسی از اختلال دو قطبی وجود دارد:

اختلال دو قطبی I

اختلال دو قطبی I عمدتا به دلیل دوره های دوقطبی یا مختلط که حداقل هفت روز طول می کشد
یا با علائم دوقطبی بسیار شدید که فرد به مراقبت فوری در بیمارستان نیاز دارد ، تعریف می شود.
معمولاً فرد دچار دوره های افسردگی نیز می شود که به طور معمول حداقل دو هفته طول می کشد.
علائم دوقطبی یا افسردگی باید یک تغییر اساسی در رفتار طبیعی فرد باشد.

اختلال دو قطبی II

اختلال دو قطبی II با الگویی از دوره های افسردگی که با اپیزودهای هیپومانیک به جلو و عقب منتقل می شوند ،
تعریف می شود ، اما هیچ قسمت دوقطبی یا مخلوط کامل وجود ندارد.

اختلال دو قطبی که در غیر این صورت مشخص نشده باشد (BP-NOS) هنگامی تشخیص داده می شود
که فردی علائم بیماری را داشته باشد که معیارهای تشخیصی برای دو قطبی I یا II را نداشته باشد.
علائم ممکن است به اندازه کافی طولانی نشود یا علائم کمی در فرد وجود داشته باشد تا بتواند
با دو قطبی I یا II تشخیص داده شود. با این حال ، علائم به وضوح از محدوده طبیعی رفتار فرد خارج است.

اختلال سیکلوتایمیک یا سیکلوتیمیا نوعی خفیف از اختلال دو قطبی است. در افرادی که سیکلوتیمیا دارند ،
دوره هایی از هیپومانیا وجود دارد که حداقل به مدت دو سال با افسردگی خفیف به جلو و عقب تغییر می کند.
با این حال ، علائم مورد نیاز تشخیصی هر نوع اختلال دو قطبی را برآورده نمی کند.

چگونه اختلال دوقطبی درمان می شود؟

در حالی که هیچ درمانی برای اختلال دو قطبی وجود ندارد ، اما با روان درمانی و داروها قابل درمان و کنترل است.
داروهای تثبیت کننده حالت معمولاً اولین انتخاب در داروها هستند. لیتیوم متداول کننده ایجاد کننده خلق و خو است.
از داروهای ضد تشنج معمولاً برای درمان اختلالات تشنج استفاده می شود و بعضی اوقات اثرات تثبیت کننده
خلق و خوی مشابه داروهای ضد روان پریشی و ضد افسردگی را به همراه دارد.

وقتی درمان مداوم باشد ،اختلال دو قطبی بسیار بهتر کنترل می شود. تغییرات خلق و خوی
می تواند حتی در شرایطی که کسی تحت درمان استرخ دهد و باید فوراً به پزشک گزارش شود.
با تنظیم روش درمانی ، ممکن است دوره های کامل را برطرف کند.

علاوه بر دارو ، روان درمانی به افراد مبتلا به اختلال دو قطبی و خانواده های آنها پشتیبانی ، راهنمایی و آموزش می دهد.
مداخلات روان درمانی باعث افزایش ثبات خلقی ، بستری شدن در بیمارستان و بهبود عملکرد کلی می شود.
تکنیک های رایج شامل رفتار درمانی شناختی ، آموزش روان درمانی و خانواده درمانی است.

تفاوت افسردگی و اختلال دو قطبی چیست؟

تفاوت اصلی بین اختلال دو قطبی و افسردگی به دلیل وجود عمده قسمت های جنون است.
به همین دلیل است که افسردگی به تنهایی برای تشخیص فرد با دو قطبی کافی نیست.
با این حال ، یک مرحله جنون (مطابق با معیارهای DMS-IV) برای تشخیص دو قطبی کافی است.

 

تماس با ما

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای تعیین وقت کلیک کنید.

برچسب‌ها:, , , , , ,

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *