بعضی از افرادی که برای مشاوره به روانشناس مراجعه می کنند اعتقاد دارند که دیگران (همسر، فرزند، دوست و …) باعث رنج آنها می شوند. به عنوان مثال در جلسه مشاوره می گویند، من مشکلی ندارم. مشکل از زنمه.
این فردی که نمی بیند خودش و آنچه درون او جریان دارد باعث مشکلاتش می شوند، اعتقاد دارد سایر افراد باعث آن ها هستند و او از منِ مشاور دعوت می کند درگیر جامعه شناسی و مشاهده سایر افراد شوم نه روان شناسی خود او، که یعنی نگاه کردن به درون خویش.
مراجع از من می خواهد روان درمانی نیابتی انجام دهم.
«من رو درمان نکن. زنم که اینجا نیست، درمان کن.»
درمان مراجعی که در جلسه نشسته می تواند مشکل باشد اما درمان فردی نامرئی غیرممکن است. مهم ترین نکته این است که اگر چیزی در روابط مان می لنگد، به جای اینکه دیگران را مقصر بدانیم تغییر جهت دهیم و تشخیص دهیم چطور باعث رنج خود می شویم.
به عنوان مثال:
یک مرد یکی از مشکلاتی که با همسرش دارد را به این شکل عنوان می کند:
«می خواستم سر موقع بیام مطب. همسرم حاضر نشده بود و می خواست منتظرش بمونم. می خواست برسونمش آرایشگاه و کلی معطلم کرد. باعث شد دیرم بشه و افتادیم تو جر و بحث باهم.»
در اینجا این فرد تصمیم گرفته منتظر بماند، دیر کند و رنج ببرد. اما به خاطر انتخاب های خودش زنش را مقصر می داند. او رفتارهایی که انتخاب می کند – مقصر شمردن دیگران – را نمی بیند.
سوال:
شما چطور؟ آیا با انتخاب بعضی از رفتارها دیگران را مقصر می دانید؟
فراموشی اتفاق نمی افتد: ممکن است بعضی از افراد به شما توصیه کنند، فراموش کن. اما مساله این است که ما نمی توانیم چیزی یا کسی را فراموش کنیم بلکه تمامی افکار و خاطرات ما به ناخودآگاه ما انتقال پیدا می کند. در راستای تلاش برای فراموشی، ما از سرکوبی و انکار استفاده می کنیم که در لایه های زیرین ذهن منجر به آزار و اذیت ما می شود.
تجربه هیجان:
هیجانات خود را تجربه کنید: بعد از جدایی، معمولا با هیجانات مختلفی روبه رو می شویم از جمله غم، ناراحتی، خشم و … گاهی آن احساسات به قدری دردناک هستند که از تجربه آنها طفره می رویم. در درجه اول، جدایی را پذیرفته و با ناراحتی و غم های حاصل از آن مواجه شوید. در واقع این حق شماست که ناراحت باشید.
کنارآمدن با جدایی:
با این جدایی کنار بیایید: رابطه تمام شده را بررسی کنید و به این فکر کنید چطور می توانید به خود کمک کنید و چطور می توانید با عدم حضور آن فرد، زندگی خوبی داشته باشید.
پیش بینی زندگی:
زندگی قابل پیش بینی نیست: این اصل را به خاطر بسپارید که زندگی به کسی تضمین نداده که خوشبخت باشد. هر لحظه ممکن است ما با پیشامدی غیر منتظره مواجه بشویم یا بازهم به طور طبیعی کسانی را از دست بدهیم و گریزی ازین واقعیت نیست. پذیرش این مساله مارا تسکین می دهد که تنها شما آنرا تجربه نکرده اید و اکثر افراد با این فقدان ها روبه رو می شوند.
مراجعه به روانشناس:
به مشاور یا روانشناس مراجعه کنید: اگر سوگواری شما برای این جدایی بیش از حد طول کشیده و خودتان نمی توانید آن را حل و فصل کنید، مراجعه به مشاور به شما کمک قابل ملاحظه ای می کند.
وقتی رابطه ای به سمت تمام شدن می رود، معمولا درد عاطفی زیادی به وجود می آید و به نظر میرسد یافتن راهی برای پایانی خوش غیر ممکن باشد. اگر شما خواهان پایان رابطه هستید ممکن است احساس گناه و یا دودلی داشته باشید و نگران طرد شدن یار خود باشید.
راهبردهای زیر برای پایان بخشیدن به رابطه می تواند کمک کننده باشد:
اطمینان از پایان رابطه:
اطمینان حاصل کنید که می خواهید رابطه را پایان دهید؛ از تهدید برای ترک کردن استفاده نکنید. اگر واقعا می خواهید این ارتباط را به پایان برسانید، فهرستی از دلایلی که باعث نارضایتی شما شده تهیه کنید.
انتخاب محل مناسب:
زمان و مکان مناسبی انتخاب کنید؛ اواخر هفته مثل چهارشنبه می تواند زمان مناسبی باشد. در مورد مکان بهتر است او را به رستوران، کافی شاپ یا پارک مورد علاقه خود دعوت نکنید. سعی کنید جایی باشد که برای هریک از شما معنی خاصی ندارد و در نهایت در وضعیت روانی و عاطفی نسبتا آرامی باشید.
صداقت در گفتگو:
صادق باشید؛ امید بیهوده ای به او ندهید و به او بگویید به نقطه ای رسیده اید که نمی خواهید بیشتر از این در رابطه باشید و این رابطه کارکرد مناسبی برایتان ندارد. دلایل خود را از جدایی صادقانه با او مطرح کنید. این مساله می تواند به او برای روابط بهتر در آینده کمک کند. مثلا اگر دوستش ندارید، به آرامی به او بگوئید. به او نگویید من می خواهم با مرد/زن واقعی رابطه داشته باشم. بلکه بگوئید من فکر می کنم بیشتر باید روی اعتماد به نفس خود کار کنید.
آمادگی برای واکنش بد:
برای واکنش بد آماده باشید؛ فردی که احساس می کند تخریب شده، معمولا با خشم، تعجب، شوک و یا ترس واکنش نشان می دهد. اگر با خشم پاسخ داد، سعی کنید آرامش داشته باشید و تلاش کنید او را آرام کنید. اگر شروع به فریاد زدن کرد و از کنترل خارج شد، آن مکان را ترک کنید و اجازه دهید خونسردی خود را بدست بیاورد.
ایجاد دیوارهای بتونی:
دیوارهای بتنی بین خود و طرف مقابل برای آینده ایجاد کنید؛ وقتی فرایند جدایی آغاز شد از مرزهای بین خود صحبت کنید و روشن کنید به طریق های دیگر رابطه را ادامه ندهید. مثلا پیشنهاد دهید وه به عنوان دوست باهم باشید. این می تواند به احساسات طرف مقابل بیشتر آسیب بزند.
ارزش جدایی:
سعی کنید جدایی را ارزشمند دانسته و آن را به عنوان یک شانس برای یادگیری و رشد بنگرید و اینکه در آینده از چه نوع افرادی باید دوری کنید.
بیشتر زوج ها به خاطر اینکه هر کدام سعی در تغییر دادن دیگری دارد، دچار مشکل می شوند.
(چرا شوهرم صبح ها در آماده کردن بچه ها به من کمک نمیکند؟ چرا همسرم آنچه را که من برای خانواده انجام میدهم درک نمیکند؟ چرا زنم همیشه میخواهد سر از کار من در آورد؟)
بیشتر ما ناخودآگاه از دیگران عیب جویی میکنیم و به این صورت اضطراب مان افزایش می یابد.
(چرا همسرم از هر کاری که من انجام می دهم، انتقاد میکند؟ چطور او میتواند انقدر خودخواه باشد؟)
تحلیل علمی:
جان گاتمن دانشمند روابط زوجی، چگونگی اثرگذاری نامطلوب این فرایند دو جانبه انتقاد و عیب جویی کردن بر ازدواج ها را شرح داد. زمانی که ما به ناراحتی هایمان فکر میکنیم، در تحلیل آنچه همسرانمان انجام میدهند و باعث ناراحتی مان میشوند و یا آنچه برای شادی مان انجام نمیدهند، ماهر میشویم.
خیلی مشکل است که ببینیم آنچه که ما خودمان انجام میدهیم، موجب گیر افتادن مان می شود. بیشتر ما دیگران را برای تغییر کردن، تحت فشار قرار میدهیم و آن ها هم سعی میکنند در همان موقعیت باقی بمانند و تغییر نکنند. در یک زمان ممکن است شخص در پاسخ به فشارهای عاطفی تغییر کند اما این تغییرات معمولا با ناخشنودی و رنجش که به صورت آشکار یا پنهان بروز پیدا میکند، همراه خواهد بود که شاید ظاهر قضیه فرق کند اما فرایند کشمکش ارتباط ادامه خواهد داشت.
راه حل:
راه حل ممکن این مشکل، تمرکز بر خود به جای تمرکز بر دیگران است.
جهت تماس و گرفتن وقت مشاوره می توانید از طریق شماره تلفن ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی – خانم راحله صادقی تماس حاصل نمایید و یا می توانید از طریق ID تلگرام rahelesadeghi66 با خانم راحله صادقی در تماس باشید.
در گذشته گذاشتن قرار ملاقات برای شروع رابطه کمتر پیچیده بود. امروزه اما شاهد روابطی هستیم که در آنها ابهام وجود دارد.
مثلا دختر یا پسری به شما پیشنهاد صرف غذا در رستوران را می دهد، اما شما متوجه منظور او از این پیشنهاد، نه در قرار اول و نه در قرارهای بعدی هم نمیشوید. یک رفتارش را حاکی از علاقه و احترام برداشت می کنید اما در موقعیتی دیگر بی تفاوت است.
مدام این فکر در ذهن شما میچرخد که ما الان دوست هستیم یا نه؟ یا اصلا طرف چه قصدی دارد؟ مساله وقتی حادتر میشود که شما از او خوشتون اومده و احساس تعهد و علاقه دارید اما این ابهام تو رابطه می تونه حس اضطراب، عدم پیش بینی آینده، شک و عدم تردید به دنبال داشته باشه.
چیزی که مشخصه افراد از اینکه بخواهند همچین احساساتی رو تجربه کنند، متنفرند. اگر انتخاب کنید که وضوح و یا صداقت را در رابطه خود مشخص کنید، کار دشواری به نظر میرسد و احتمالا ترجیحتان این باشد که منتظر بازی بعدی طرف مقابل باشید.
فکر می کنم حدس این نوع بازی ها با افرادی که زندگی ما را تحت تاثیر قرار می دهند کار سختی باشد. اگر احساسات خود را در مورد وضعیتی که در آن هستید پنهان کنید، در رابطه ای گیر می کنید که درک واقعی از یکدیگر وجود نخواهد داشت.
شما چطور فکر می کنید؟
در این شرایط از طرف مقابل بخواهیم قصد خود را از این ارتباط توضیح دهد یا منتظر بمانیم؟ یا به نظرتان چه راه حل دیگری می تواند وجود داشته باشد؟
مشاوره خانواده تلفنی، مشاوره خانواده آنلاین ـ بلی یا خیر؟
مشاوره خانواده و روانشناسی:
همیشه این سوال پیش میاد که مشاوره گرفتن در مورد مشکلاتی که داریم و مسائل خانوادگی ای که با آنها روبرو هستیم حتی به صورت مشاوره خانواده تلفنی، مشاوره خانواده آنلاین مورد نیاز هست یا خیر و آیا توصیه می شود یا نه.
در قدیم مشاوره خانواده به گونه ای انجام می شد که افراد مشکلات خانوادگی خود را از طریق اطرافیان و افراد باتجربه و بزرگتر خانواده مطرح می کردند و در حقیقت از آنها مشاوره می گرفتند. با توجه به تغییرات عمده ای که در روش زندگی ایجاد شده و تغییر نسلی که اتفاق افتاده، مشکلات خانوادگی نیز تغییر رنگ داده و بسیار پیچیده شده است که همین موضوع باعث شده که بزرگترها هم نتوانند کمک شایانی به اطرافیان خود کنند و در برخی موارد مسائل خانوادگی مطرح شده برای آنها غیر قابل باور به شمار بیاید.
در این حالت هست که مشاوره خانواده توسط متخصصین این امر که دائما در حال به روز کردن اطلاعات و روش های مشاوره ای خود هستند کارساز بوده و شاید بتواند به راحتی مسائل خانوادگی را برطرف نمایند و آموزش خانواده و مهارت های ازدواج را به شما ارائه نماید.
مشاوره خانواده تلفنی، مشاوره خانواده آنلاین:
امروزه با توجه به مسائل مربوط به زمان رفت و آمد در شهرها، همچنین زمان بندی و گرفتن نوبت از مرکز مشاوره و روانشناسی و انتظار کشیدن برای نوبت، مواردی دیده شده که حضور فیزیکی در زمان مناسب و به موقع (با توجه به مشکلات خانوادگی بوجود آمده) در مرکز مشاوره خانواده برای افراد امکان پذیر نباشد و جهت صرفه جویی در زمان و مشاوره به موقع، به سمت مشاوره تلفنی سوق پیدا کنند. بدین منظور مشاورین خانواده این امکان را فراهم نمودند که بتوان حتی به صورت مشاوره خانواده آنلاین عمل کرده و راحتی مراجعین را به همراه داشته باشد.
علاوه بر موارد بالا که باعث شده مشاوره خانواده تلفنی، مشاوره خانواده آنلاین رو به افزایش باشد، امکان دسترسی از تمامی نقاط کشور نیز مزید بر علت خواهد بود و مراجعین می توانند از اقصی نقاط کشور با مشاوره خانواده مورد نظر خود در تماس باشند.
جهت مشاوره خانواده تلفنی، مشاوره خانواده آنلاین از طریق ID تلگرام rahelesadeghi66@ اقدام نموده و پیگیری نمایید.
این موضوع نیز می تواند مورد توجه افرادی که نیاز به مشاوره خانواده یا ازدواج دارند نیز باشد که مشاوره خانواده تلفنی یا مشاوره خانواده آنلاین می تواند در صورتیکه مشکل شخص توسط مشاور مربوطه قابل بررسی نباشد، با کمترین هزینه و با حداکثر سرعت به متخصص دیگر ارجاع داده شود.
مشاوره خانواده دسته بندی وسیعی داشته و می تواند موارد زیر را از کودکی به بعد شامل شود. مشاوره خانواده می تواند با توجه به تخصص خود امور مربوط به مشاوره را پذیرفته یا به دیگری ارجاع دهد.
علاوه بر مطالب ذکر شده در بالا و مطرح شدن امکانات و مزایای مشاوره خانواده تلفنی، این امکان فراهم خواهد بود که در صورت نیاز به مشاوره خانواده حضوری در مرکز مشاوره و روانشناسی، مشاور شما را با توجه به حساسیت مشکل خانوادگی به مرکز مشاوره و روانشناسی ارجاع داده و زمان بندی مراجعه شما را اولویت بندی نماید.
جهت ارتباط می توانید از طریق شماره تلفن ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ (خانم راحله صادقی) تماس حاصل نمایید و یا از طریق ID تلگرام rahelesadeghi66 با خانم راحله صادقی در تماس باشید. مرکز مشاوره و روانشناسی شرق تهران: خیابان پیروزی بین اول و دوم نیروهوایی
معرفی کتاب مهارت های ازدواج و ارتباط زناشویی کارآمد
نویسندگان: دیوید اچ. السون، جان دفرین، ایمی کی. السون
مترجمان: احمدرضا بحیرایی، دکتر نادر فتحی
حفظ و بقای یک ازدواج موفق کاری دشوار است. بسیاری از زوج ها گمان می کنند که فقط عاشق شدن برای ازدواج کافی است. و عشق به تنهایی می تواند ضامن تداوم ازدواجی گرم و شاد باشد. اما در حقیقت اینگونه نیست و شما برای خلق یک ازدواج مطلوب به مهارت های ارتباطی موثرو دانستن این که چگونه ضمن بحث و گفت و گو به حل و فصل اختلافات خود بپردازید، نیاز دارید.
زوج های ناموفق اغلب در برخورد با مشکلات خود، یکدیگر را سرزنش می کنند و این در حالی است که بیشتر آنها برای رویارویی موفقیت آمیزبا چالش های بعد از ازدواج از مهارت های ارتباطی موثری برخوردار نیستند.
خلق و تداوم یک رابطه ی زناشویی مطلوب نیاز به همکاری مشترک، خلاقیت، نگرش متفکرانه و تلاش و تفاهم قابل ملاحظه ای دارد که بخش قابل ملاحظه ای از آن با آموزش پیش از ازدواج میسر می شود.
ضروری نیست که ما با همه ی عقاید والدین مان موافق باشیم. اما درک توصیه های مهم والدین در تصمیم گیری های عاقلانه مهم هستند.
مطالعه بر روی ۵۱۷۴ نفر از نامزدها نشان داد هنگامی که هر دو والدین درباره ازدواج فرزندانشان مخالف هستند، نزدیک به ۸۸ درصد از زوج ها سطح پایینی از رضایت زناشویی را نشان دادند.
اما اگر یکی از والدین درباره آینده ازدواج نظر منفی داشتند، تقریبا ۷۳ درصد از زوج ها سطح پایینی از رضایت را در ارتباط شان نشان دادند.
از طرف دیگر، هنگامی که هر دو والدین درباره ارتباط پیش از ازدواج نظر مثبتی داشتند، تقریبا ۸۵ درصد از زوج ها سطح بالایی از رضایت را در ارتباطات خود نشان دادند.
یکی از راه های شناخت مردم، مشاهده تعامل آن ها با والدین و دیگر اعضای خانواده است. نوع رفتاری که ما در خانواده اصلی فردی مشاهده می کنیم اطلاعات زیادی برای درک و پیش بینی چگونگی ارتباط او در دوران بعد از ازدواج در اختیار ما قرار می دهد. اگر خانواده اصلی شخصی پر از اختلاف و تعارض باشد احتمالا آن شخص نیز همان الگو را در ارتباط زناشویی بکار خواهد گرفت. ما تنها قدرت تشخیص و تغییر آنچه را که در خانواده خود آموخته ایم، داریم. اغلب مردم باور دارند که تمام تلاش خود را خواهند کرد تا شیوه های رفتاری خانواده ی اصلی خود ار در خانواده جدید بکار نگیرند. آنها ممکن است بگویند من مثل بابام نمیشم یا من قصد ندارم کارهای مامانم رو انجام بدم و … حرف زدن خیلی آسانتر از عمل کردن است.
