درمان اختلال بی اشتهایی عصبی
درمان بی اشتهایی عصبی
بی اشتهایی عصبی چگونه درمان می شود؟
بزرگترین چالش در درمان بی اشتهایی عصبی کمک به فرد برای تشخیص و پذیرش بیماری است. بسیاری از افراد مبتلا به
بی اشتهایی، داشتن اختلال خوردن را انکار می کنند. آنها اغلب تنها زمانی به دنبال درمان پزشکی هستند که وضعیت
آنها جدی یا تهدید کننده زندگی باشد. به همین دلیل است که تشخیص و درمان بی اشتهایی در مراحل اولیه آن مهم است.
اهداف درمان بی اشتهایی عبارتند از:
- تثبیت کاهش وزن
- شروع توانبخشی تغذیه برای بازگرداندن وزن.
- حذف پرخوری و/یا رفتارهای پاکسازی و سایر الگوهای غذا خوردن مشکل ساز.
- درمان مسائل روانشناختی مانند عزت نفس پایین و الگوهای تفکر تحریف شده.
- ایجاد تغییرات رفتاری طولانی مدت.
افراد مبتلا به اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی عصبی ، اغلب دارای شرایط سلامت روان دیگری هستند، از جمله:
- افسردگی
- اختلالات اضطرابی
- اختلال شخصیت مرزی
- اختلال وسواس اجباری
- اختلالات مصرف مواد
این شرایط می‌تواند بی اشتهایی عصبی را پیچیده‌تر کند، بنابراین اگر فردی یک یا چند مورد از این شرایط را داشته باشد،
تیم مراقبت‌های بهداشتی او احتمالاً درمان را برای این بیماری نیز توصیه می‌کند.
گزینه های درمانی بسته به نیاز فرد متفاوت خواهد بود. یک فرد ممکن است از طریق مراقبت های اقامتی (مراقبت های سرپایی)
یا بستری شدن در بیمارستان بسته به وضعیت فعلی پزشکی و روانی خود، درمان دریافت کند.
درمان بی اشتهایی اغلب شامل ترکیبی از راهبردهای زیر است:
- روان درمانی
- دارو
- مشاوره تغذیه
- گروه درمانی و/یا خانواده درمانی
- بستری شدن در بیمارستان
روان درمانی
روان درمانی نوعی مشاوره فردی است که بر تغییر تفکر (شناخت درمانی) و رفتار (رفتار درمانی) فرد مبتلا
به اختلال خوردن تمرکز دارد. درمان شامل تکنیک‌های عملی برای ایجاد نگرش سالم نسبت به غذا و وزن،
و همچنین رویکردهایی برای تغییر نحوه واکنش فرد به موقعیت‌های دشوار است.
انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که عبارتند از:
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد :
هدف این درمان ایجاد انگیزه برای تغییر اعمال به جای افکار و احساسات شما است.
درمان شناختی رفتاری (CBT) :
هدف این درمان پرداختن به دیدگاه ها و نگرش های تحریف شده در مورد وزن، شکل و ظاهر و تمرین
اصلاح رفتار است (اگر “X” اتفاق بیفتد، می توانم “Y” را به جای “Z” انجام دهم).
درمان شناختی اصلاحی :
این درمان از بازتاب و نظارت هدایت شده برای توسعه توانایی تمرکز بر بیش از یک چیز در یک زمان استفاده می کند.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) :
این درمان به شما کمک می‌کند نه تنها مهارت‌های جدیدی را برای مدیریت محرک‌های منفی ایجاد کنید،
بلکه به شما کمک می‌کند تا بصیرت خود را برای تشخیص محرک‌ها یا موقعیت‌هایی که ممکن است
رفتار غیر مفیدی رخ دهد ایجاد کنید. مهارت های خاص شامل ایجاد ذهن آگاهی، بهبود روابط از طریق
اثربخشی بین فردی، مدیریت احساسات و تحمل استرس است.
درمان مبتنی بر خانواده (همچنین روش مادزلی نامیده می شود) :
این درمان شامل تغذیه مجدد مبتنی بر خانواده است، به این معنی که والدین و خانواده مسئول دریافت مواد مغذی
مناسب توسط فرد مبتلا به بی اشتهایی هستند. این روش مبتنی بر شواهد برای بازگرداندن فیزیولوژیکی سلامت
به افراد مبتلا به بی اشتهایی زیر ۱۸ سال است.
روان درمانی بین فردی :
این درمان با هدف حل یک منطقه مشکل بین فردی انجام می شود. بهبود روابط و ارتباطات و حل مشکلات شناسایی
شده ممکن است علائم اختلال خوردن را کاهش دهد.
روان درمانی روان پویشی :
این درمان شامل بررسی علل اصلی بی اشتهایی به عنوان کلید بهبودی است.
دارو
برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است برای کمک به مدیریت اضطراب و افسردگی که اغلب
با بی اشتهایی همراه هستند، دارو تجویز کنند. داروی ضد روان پریشی اولانزاپین ممکن است برای افزایش وزن مفید باشد.
گاهی اوقات، ارائه دهندگان داروهایی را برای کمک به تنظیم پریود تجویز می کنند.
مشاوره تغذیه
مشاوره تغذیه یک استراتژی برای کمک به درمان بی اشتهایی است که شامل موارد زیر است:
- آموزش رویکرد سالم به غذا و وزن
- کمک به بازیابی الگوهای غذایی طبیعی
- آموزش اهمیت تغذیه و رژیم غذایی متعادل
- بازگرداندن رابطه سالم با غذا و خوردن
- گروه درمانی و/یا خانواده درمانی
حمایت خانواده برای موفقیت درمان بی اشتهایی بسیار مهم است. اعضای خانواده باید اختلال خوردن را درک کنند
و علائم و نشانه های آن را بشناسند.
افراد مبتلا به اختلالات خوردن نیز ممکن است از گروه درمانی بهره ببرند، جایی که می توانند حمایت پیدا کنند
و آشکارا احساسات و نگرانی های خود را با دیگرانی که تجربیات مشترک دارند، مطرح کنند.
بستری شدن در بیمارستان
بستری شدن در بیمارستان ممکن است برای درمان کاهش وزن شدید که منجر به سوءتغذیه و سایر عوارض جدی
سلامت روانی یا جسمی، مانند اختلالات قلبی، افسردگی جدی و افکار یا رفتارهای خودکشی شده، مورد نیاز باشد.
خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.
اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.
آیا درمان بی اشتهایی عوارضی دارد؟
جدی ترین عارضه درمان بی اشتهایی عصبی وضعیتی به نام سندرم تغذیه مجدد است. این وضعیت تهدید کننده زندگی
می تواند زمانی رخ دهد که یک فرد به شدت دچار سوءتغذیه دوباره شروع به دریافت تغذیه کند. اساساً بدن آنها نمی تواند
به درستی فرآیند متابولیسم را از سر بگیرد.
افرادی که سندرم تغذیه مجدد را تجربه می کنند ممکن است به شرایط زیر مبتلا شوند:
- تورم کل بدن
- نارسایی قلبی و/یا نارسایی ریه
- مشکلات گوارشی
- ضعف عضلانی گسترده
- مرگ
از آنجایی که سندرم تغذیه مجدد می تواند عوارض جانبی جدی و تهدید کننده زندگی داشته باشد،
دریافت درمان و/یا راهنمایی پزشکی برای افراد مبتلا به بی اشتهایی ضروری است.
افرادی که دارای یک یا چند مورد از عوامل خطر زیر برای ابتلا به سندرم تغذیه مجدد هستند ممکن است
نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشند:
- دچار سوءتغذیه شدید (کمتر از ۷۰% متوسط BMI در نوجوانان، BMI کمتر از ۱۵ در بزرگسالان).
- بیش از ۱۰ روز کالری دریافتی کم یا بدون کالری داشته باشید.
- سابقه سندرم تغذیه مجدد داشته باشید.
- در مدت زمان بسیار کوتاهی (۱۰ تا ۱۵ درصد از کل توده بدن در عرض سه تا شش ماه) وزن زیادی از دست داده باشید.
- مقدار قابل توجهی الکل بنوشید.
- سابقه مصرف نادرست ملین ها، قرص های لاغری، دیورتیک ها یا انسولین (در صورت ابتلا به دیابت ) داشته باشند.
- قبل از شروع تغذیه مجدد، سطح الکترولیت غیر طبیعی داشته باشید.
بهبودی از بی اشتهایی عصبی چقدر طول می کشد؟
سفر بهبودی بی اشتهایی هر فرد متفاوت است. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که
امکان بهبودی از بی اشتهایی وجود دارد. درمان بی اشتهایی اغلب شامل مولفه های زیادی مانند روان درمانی،
مشاوره تغذیه و رسیدگی به علت بی اشتهایی فرد در صورت امکان است و هر یک از این مولفه ها می تواند زمان های متفاوتی را ببرد.
عوامل خطر برای ابتلا به بی اشتهایی عصبی چیست؟
بی اشتهایی می تواند هر کسی را، بدون توجه به جنسیت، سن و نژاد، تحت تاثیر قرار دهد. با این حال،
عوامل خاصی برخی از افراد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بی اشتهایی قرار می دهد، از جمله:
سن :
اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی، در نوجوانان و جوانان شایع تر است، اما کودکان خردسال و افراد مسن
هنوز هم ممکن است به بی اشتهایی مبتلا شوند.
جنسیت :
زنان و دختران بیشتر در معرض ابتلا به بی اشتهایی هستند. با این حال، دانستن این نکته مهم است که
مردان و پسران ممکن است به بی اشتهایی مبتلا باشند و ممکن است به دلیل تفاوت در جستجوی درمان، تشخیص داده نشود.
سابقه خانوادگی :
داشتن یک والدین یا خواهر و برادر (بستگان درجه یک) مبتلا به اختلال خوردن، خطر ابتلا به اختلالات خوردن
مانند بی اشتهایی را افزایش می دهد.
رژیم گرفتن:
رژیم گرفتن بیش از حد می تواند به بی اشتهایی تبدیل شود.
تغییرات و آسیب‌ها :
تغییرات بزرگ در زندگی شما، مانند رفتن به دانشگاه، شروع یک شغل جدید یا طلاق، و/یا آسیب‌های روحی،
مانند تجاوز جنسی یا آزار فیزیکی، ممکن است باعث ایجاد بی‌اشتهایی شود.
مشاغل و ورزش های خاص :
اختلالات خوردن به ویژه در بین مدل ها، ژیمناست ها، دونده ها، کشتی گیران و رقصندگان رایج است.
تماس با ما
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
برای تعیین وقت کلیک کنید.
خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.
اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.