آیا خودکشی ژنتیکی است؟

خودکشی ژنتیکی

آیا خودکشی ژنتیکی است؟

تحقیقات نشان می دهد که ممکن است یک عامل ژنتیکی در خودکشی وجود داشته باشد.
با این حال، محققان مطمئن نیستند که ژنتیک چقدر بر رفتار خودکشی تأثیر می گذارد.

این مقاله به بررسی آخرین پیشرفت های علمی در مورد چگونگی تأثیر ژنتیک بر رفتار خودکشی می پردازد.

آمار خودکشی

خودکشی یک وضعیت رایج جهانی است. هر سال حدود ۱.۵ میلیون نفر در سراسر جهان دست به خودکشی می زنند.

برخی مطالعات تخمین می زنند که ۱.۴ درصد از کل مرگ و میرها به دلیل خودکشی است.
حتی با چندین دهه تحقیق، دانشمندان ممکن است هرگز واقعاً  رفتار خودکشی و علل آن را درک نکنند درک نکنند .

اگر افکار خودکشی را تجربه کرده اید، ممکن است بدانید که تنها نیستید. تجربه افکار خودکشی هنگام زندگی
در موقعیت‌های پر استرس یا شرایط روانی مانند افسردگی غیرمعمول نیست .

در سال ۲۰۱۷، خودکشی دومین علت مرگ در افراد بین ۱۰ تا ۳۴ سال و سومین علت مرگ در افراد بین ۳۵ تا ۴۴ سال بود.

برخی تحقیقات نشان می دهد که حدود ۹۰ درصد از افرادی که به رفتار خودکشی ممکن است
نوعی اختلال روانی در طول زمانی که آنها اقدام به خودکشی کردند، داشته باشد.

خطر خودکشی: آیا مولفه ژنتیکی وجود دارد؟

در حالی که کاملاً مشخص نیست که ژنتیک در خودکشی نقش دارد، برخی شواهد علمی نشان می دهد که ممکن است
ارتباطی وجود داشته باشد.

ژنتیک ممکن است خطر خودکشی شما را افزایش دهد

شرایط سلامت روان مانند افسردگی، اختلال اضطراب، اختلال مصرف الکل و PTSD (در میان بسیاری از اختلالات دیگر)
با افزایش خطر خودکشی مرتبط است. سابقه خانوادگی چنین شرایطی می تواند خطر ابتلا به رفتار خودکشی را افزایش دهد.

ضروری است به خاطر داشته باشید که داشتن سابقه خانوادگی این شرایط به طور خودکار به این
معنی نیست که شما نشانه هایی از رفتار خودکشی را نشان می دهید.

این فقط به این معنی است که شما در معرض خطر بالاتری نسبت به افراد عادی هستید.

اگر عزیز شما در اثر خودکشی بمیرد، ممکن است خطر شما افزایش یابد

برای افرادی که سابقه خانوادگی خودکشی دارند، زندگی در رنج از دست دادن شخصی در اثر خودکشی می تواند
منجر به افسردگی شود و خطر خودکشی را بیشتر افزایش دهد .
علاوه بر این، لایه ننگ و شرم مرتبط با خودکشی می تواند منجر به دردهای عاطفی بیشتر شود.

فرزندان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است افکار خودکشی را تجربه کنند

یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ خطر خودکشی را در کودکان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی بررسی کرد
(والدین رفتار یا افکار خودکشی از خود نشان دادند) و محققان دریافتند که اگر آن کودکان در معرض خطر خودکشی
نیز قرار گرفته باشند، این کودکان حداقل ۳۳ درصد افزایش افکار خودکشی داشتند. نوعی سختی یا تروما

دوقلوها و خودکشی ژنتیکی

همچنین مطالعات دوقلوهای متعددی برای تایید ارتباط بین خودکشی و ژنتیک انجام شده است.

در یک مطالعه در سال ۲۰۰۶ در مورد میزان افکار و رفتارهای خودکشی در بین نوجوانان دوقلو در ایالات متحده،
محققان میزان بیشتری از وقوع خودکشی را در بین دوقلوهای همسان در مقایسه با دوقلوهای غیر همسان دریافتند.

سایر عوامل خطر خودکشی ژنتیکی

در متن زیر عوامل دیگری وجود دارد که خطر خودکشی را افزایش می دهد.

عوامل محیطی می توانند به خودکشی کمک کنند.

عوامل محیطی می تواند منجر به افزایش خطر خودکشی شود. عوامل محیطی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات مالی
• مسائل مربوط به رابطه
• دسترسی به مواد یا سلاح هایی که کشنده هستند
• عدم دسترسی به مراقبت های روانی

لطفاً توجه داشته باشید که اینها تنها عوامل محیطی نیستند که خطر خودکشی را افزایش می دهند.

داروها ممکن است بر خطر خودکشی تأثیر بگذارند

برای کسانی که اختلالات روانی را تجربه می کنند، دارو اغلب می تواند به کاهش علائم کمک کند.
با این حال، قبل از تجویز دارو، پزشک مزایا و معایب مصرف دارو را به دقت بررسی می کند.

در حالی که داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر خودکشی را در کودکان و نوجوانان افزایش دهند،
درمان نکردن افسردگی با داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است این خطر را تا حد بیشتری افزایش دهد.

داروهای خواب آور نیز ممکن است خطر خودکشی را افزایش دهند.

علاوه بر این، برخی از داروها مانند لیتیوم، کلوزاپین و کتامین. حتی اگر ممکن است داروهای ضدافسردگی منجر
به افزایش خطر خودکشی شوند، در سطح جمعیت نشان داده شده است که
داروهای ضد افسردگی خطر خودکشی را کاهش می دهند. داروهای ضد افسردگی می توانند خطر خودکشی را کاهش دهند.

مهم است که به یاد داشته باشید که واکنش هر فرد به دارو متفاوت است. بنابراین ممکن است یک دارو برای شما
مفید باشد و برای شخص دیگری مفید نباشد. پس از تجویز دارو، گزارش هر گونه عوارض جانبی یا افکار خودکشی
در حین مصرف دارو بسیار مهم است. ممکن است مجبور شوید داروی دیگری را تغییر دهید یا دوز متفاوتی مصرف کنید.

مصرف مواد و خطر خودکشی ژنتیکی

در یک مطالعه کوچک، محققان دریافتند که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که دارای اختلال مصرف مواد نیز بودند،
در مقایسه با افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که اختلال مصرف مواد نداشتند، ۳۹.۵ درصد در معرض خطر اقدام
به خودکشی بودند (این گروه دارای ۲۳.۸ درصد نرخ بود. اقدام به خودکشی).

آیا ژن های خاص می توانند خطر خودکشی را افزایش دهند؟

در یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۲۰ که شامل مطالعه نمونه‌های DNA از بیش از ۱۴۰۰۰ نفر بود، محققان حدود
22 ژن را شناسایی کردند که می‌تواند خطر خودکشی را در افرادی که حامل آن‌ها هستند افزایش دهد.

البته این ژن ها می توانند به کودکان و سایر بستگان نیز منتقل شوند. محققان تاکید کردند که ژنتیک تنها یکی
از عوامل متعددی است که ممکن است فرد را در معرض خطر خودکشی قرار دهد. آنها دریافتند افرادی که به دلیل خودکشی
جان خود را از دست داده اند نیز استعداد ژنتیکی برای بیماری هایی مانند افسردگی و اسکیزوفرنی دارند.

در معرض خطر بودن به این معنی نیست که خودکشی اجتناب ناپذیر است

مهم است به یاد داشته باشید که اگر خطر خودکشی بالاتری دارید، تضمینی برای نشان دادن رفتار خودکشی نیست.
برخی از عوامل محافظتی وجود دارد که می تواند به جلوگیری از خودکشی کمک کند مانند: 

• یادگیری مهارت های مقابله ای سالم

• شناسایی دلایل زندگی

• دریافت حمایت عاطفی از عزیزان

• احساس ارتباط با عزیزان و جامعه شما

• پیوندهای فرهنگی قوی

اگر شما یا شخصی که می شناسید رفتار یا افکار خودکشی از خود نشان می دهد، کمک گرفتن در اسرع وقت
از او بسیار مهم است. اگرچه شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد می‌توانید از نظر ژنتیکی مستعد
افکار و رفتارهای خودکشی باشید، می‌توانید با درمان و حمایت مناسب ، خطر درگیر شدن در رفتارهای خودکشی
را به میزان قابل توجهی کاهش دهید .

تماس با ما

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای تعیین وقت کلیک کنید.

خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.

اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.

به کسی که قصد خودکشی دارد چه بگوییم

قصد خودکشی

به کسی که قصد خودکشی دارد چه بگوییم؟

یکی از ترسناک ترین تجربیاتی که یک فرد می تواند داشته باشد، شنیدن یک دوست یا عزیزی است که می گوید
می خواهد بمیرد.

در حالی که کنار آمدن با این اطلاعات با برچسب زدن به آن به عنوان رفتار توجه جویانه یا چسبیدن به این افسانه که افرادی
که در مورد خودکشی صحبت می کنند در واقع از آن پیروی نمی کنند وسوسه انگیز است (که به سادگی نادرست است)،
مهم است که همه علائم هشدار دهنده را رعایت کنید.

اگر خطر خودکشی قریب الوقوع است

در صورت امکان، آنها را به حال خود رها نکنید و تمام تلاش خود را برای حذف وسایلی که می توانند
برای آسیب رساندن به خود استفاده کنند، انجام دهید. اگر ایمن است، می توانید دوست خود را نیز به اورژانس برانید.

پزشکان سلامت روحی و جسمی آنها را ارزیابی می کنند و برنامه ای واضح ایجاد می کنند که
به حفظ ایمنی آنها کمک می کند.

از سوی دیگر، اگر فکر می‌کنید که تهدید جدی است، اما قریب‌الوقوع نیست، همچنان مهم است که اقدام کنید، اما
ممکن است برای نشان دادن حمایت، گوش دادن و تشویق آنها به جستجوی کمک حرفه‌ای وقت بگذارید.

راهنما در دسترس است. در اینجا چند نکته مفید از منابع مختلف پیشگیری از خودکشی آورده شده است.

تایید افکار خودکشی در کسانی که قصد خودکشی دارند

از اینکه بپرسید “آیا افکار خودکشی دارید؟”

مطالعات نشان می دهد که پرسیدن از دوستان و اعضای خانواده در معرض خطر که آیا به خودکشی فکر می کنند،
افکار خودکشی را افزایش نمی دهد.

با پرسیدن ایده در سر آنها قرار نمی دهید. برعکس، درخواست اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی ادامه دادن و کمک
به شما می دهد.

حقایق کسانی که قصد خودکشی دارند را دریافت کنید

اگر پاسخ مثبت است، این سه سوال را دنبال کنید:

• آیا به این فکر کرده اید که چگونه این کار را انجام می دهید؟
• آیا آنچه برای اجرای برنامه خود نیاز دارید دارید؟
• آیا می دانید چه زمانی این کار را انجام خواهید داد؟

خوشبختانه، اکثریت مردم یا می گویند که برنامه مشخصی ندارند یا اینکه خودشان اعصاب انجام آن را ندارند.

اگرچه این هنوز یک وضعیت جدی است، اما اگر پاسخ آنها نشان می دهد که آنها برنامه ای ندارند،
احتمالاً در معرض خطر
قریب الوقوع صدمه زدن به خود نیستند.

سخنان آنها را به عنوان درخواست کمک در نظر بگیرید و به آنها کمک کنید تا کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند. از
آنها بخواهید در اسرع وقت به دنبال کمک حرفه ای باشند.

اگر پاسخ هایی که به شما می دهند باعث می شود فکر کنید که در خطر فوری هستند، در تماس با
مقامات دریغ نکنید.

ممکن است احساس کنید اگر اقدامی انجام دهید دوستی آنها را از دست خواهید داد. حتی ممکن است دوستتان به شما
بگوید که به آنها خیانت می کنید یا آنها را عصبانی می کنید.

فقط به یاد داشته باشید که اگر این کار را نکنید ممکن است برای همیشه دوستی آنها را از دست بدهید.
وقتی دوباره خوب شدند، از شما تشکر خواهند کرد.

چگونه به دوستی که قصد خودکشی دارد کمک کنیم

کارهای مختلفی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا یک دوست حامی و همدل باشید. نکته کلیدی این است
که از قضاوت یا نادیده گرفتن احساسات دوست خود اجتناب کنید.

• از قلبتان صحبت کنید

• اگر از روی عشق و نگرانی صحبت می کنید، هیچ چیز درست یا غلطی نمی توانید بگویید. فقط خودت باش.

  با صحبت کردن با آنها، در آغوش گرفتن آنها در حالی که گریه می کنند یا هر چیز دیگری که لازم است
  نشان دهید که اهمیت می دهید.

• تحقیقات نشان داده است که تصدیق آنچه که افراد تجربه می کنند ممکن است به آنها کمک کند
  افکار خود را پردازش کنند و ممکن است افکار خودکشی آنها را کاهش دهد.

• حرف هایش را گوش کنید

• یک فرد خودکشی معمولاً باری را به دوش می کشد که احساس می کند دیگر نمی تواند
  از عهده آن برآید.

• در حالی که احساس ناامیدی، خشم و تنهایی خود را به اشتراک می گذارند، به آنها گوش فرا دهید.

  گاهی اوقات این برای سبک کردن بار کافی است تا بتوانند آن را حمل کنند.

• اعتبارسنجی و نمایش باز بودن

• دلسوز، بدون قضاوت، صبور، آرام و پذیرا باشید. آن شخص نگرش شما را درک می کند و شروع به
  بازتاب آن برای خود می کند.

• آنها را در صحبت نگه دارید

• صحبت کردن به آنها این امکان را می دهد که بار عاطفی را که به دوش می کشند کاهش دهند و به آن ها

  زمان می دهد تا آرام شوند. هرچه بیشتر به صحبت کردنشان ادامه دهید، بیشتر می توانید از ناامیدی آنها دور شوید.

• همانطور که شتاب آنها کاهش می یابد، برای آنها سخت تر است که بر اساس احساسات خود عمل کنند.

• از تلاش برای حل مشکل خودداری کنید

• سعی کنید راه حل های سریع ارائه ندهید و احساسات فرد را کوچک نکنید. اینکه آنها چقدر مشکل
  را بزرگ می دانند و چقدر به خاطر آن آسیب می بینند مهم است.

•  وقتی در این حالت ذهنی است، استدلال های منطقی برای متقاعد کردن افراد مفید نیست.

•  در عوض، همدلی و شفقت خود را نسبت به آنچه که آنها احساس می کنند، ارائه دهید بدون اینکه قضاوتی در مورد

  اینکه آیا آنها باید چنین احساسی داشته باشند یا خیر.

• مراقب خودت باش

• مقابله با تهدید به خودکشی بسیار استرس زا است. مطمئن شوید که از خودتان نیز مراقبت کنید و برای پردازش و

  رفع فشار بعد از آن کمک بگیرید.

•  با یک دوست قابل اعتماد، یک درمانگر، پزشک خود، یک رهبر مذهبی یا هر کسی که می تواند از آنچه شما پشت سر

  گذاشته اید و احساس شما در مورد آن حمایت کند صحبت کنید.

تماس با ما

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای رزرو وقت به صورت آنلاین و حضوری کلیک کنید.

خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.

اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.

علائم هشدار دهنده خودکشی نوجوانان و پیشگیری

خودکشی نوجوانان

علائم هشدار دهنده خودکشی نوجوانان و پیشگیری

خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر در کودکان بزرگتر و نوجوانان است.

در سال ۲۰۱۷، بیش از ۶۲۰۰ خودکشی در بین نوجوانان و جوانان بین ۱۵ تا ۲۴ سال رخ داد که آن را به دومین عامل
مرگ و میر افراد در این گروه سنی تبدیل می کند – درست بعد از تصادفات غیرعمدی وسایل نقلیه موتوری.

در حالی که خطر خودکشی قبل از نوجوانی کمتر است، داده های CDC نشان می دهد که ۱۸۳ کودک بین ۹ تا ۱۲ سال
در سال ۲۰۱۸ بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده اند .

آمار خودکشی نوجوانان

متاسفانه آمارها نشان می دهد که میزان خودکشی در نوجوانان رو به افزایش است.

پس از روند کاهشی نرخ خودکشی از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۷، نرخ خودکشی نوجوانان دوباره کاهش یافته است.

مطالعه‌ای که در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شد، افزایش ۴۷ درصدی خودکشی را بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷
در میان افراد بین ۱۵ تا ۲۴ سال نشان داد .

چرا؟

کارشناسان هنوز مطمئن نیستند، اما نظریه ها عبارتند از:

• افزایش دسترسی به اسلحه
• افزایش مصرف الکل
• نفوذ شبکه های اجتماعی اینترنتی مانند فیس بوک

افزایش نرخ خودکشی در میان نوجوانان مسن‌تر که آسیب‌های جنگی یا نظامی را تجربه کرده‌اند.

نظریه اصلی دیگر این است که افزایش خودکشی نوجوانان ممکن است به این دلیل باشد که نوجوانان کمتری در
هنگام ابتلا به افسردگی با داروهای ضد افسردگی درمان می شوند.

این به دنبال هشدار FDA در سال ۲۰۰۳ در مورد داروهای ضد افسردگی و خودکشی است.

با این حال، از آنجایی که افسردگی درمان نشده خود یک عامل خطر برای خودکشی است، نوجوانان کمتری که
داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند، می‌توانند تأثیر ناخواسته‌ای داشته باشند که منجر به خودکشی بیشتر شود.

در سراسر جهان، سالانه حدود ۹۰۰۰۰ نوجوان دست به خودکشی می زنند که حدود چهار میلیون اقدام به خودکشی دارند.

یعنی هر پنج دقیقه یک نوجوان بر اثر خودکشی می میرد. در سطح جهانی، خودکشی دومین عامل مرگ و میر در بین افراد ۱۵ تا ۲۹ ساله است .

عوامل خطر در خودکشی نوجوانان

علاوه بر افسردگی درمان نشده، سایر عوامل خطر خودکشی عبارتند از:

• اقدام به خودکشی قبلی
• دسترسی به وسایل مرگبار خودکشی
• سابقه خودآزاری
• نقشه ای برای خودکشی
• اختلالات خلقی
• اضطراب مزمن
• اقدام به خودکشی قبلی
• ژنتیک – سابقه خانوادگی خودکشی یا شرایط روانی
• اختلال رفتاری
• کودک آزاری
• تجاوز جنسی
• رویدادهای استرس زا، از جمله گسستن رابطه، مشکلات خانوادگی و غیره.
• سوء مصرف مواد مخدر و الکل
• اختلالات اشتها
• مورد آزار و اذیت قرار گرفتن
• ترک تحصیل

مصرف برخی داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، Strattera (اتوموکستین)، دارویی برای ADHD، و Accutane (ایزوترتینوئین)،
که برای درمان نوجوانان مبتلا به آکنه ندولوسیستیک شدید و داروهای ضد تشنج مانند Tegretol (کاربامازپین)،
Depakote (والپروات) استفاده می شود. و لامیکتال (لاموتریژین)

جوانان L.G.B.T.Q (و به ویژه جوانان تراجنسیتی) در معرض خطر بالایی هستند. پروژه Trevor گزارش می دهد که
جوانان LGB پنج برابر بیشتر از جوانان دگرجنسگرا اقدام به خودکشی می کنند.

همچنین تحقیقات نشان می دهد که ۴۴ درصد از جوانان تراجنسیتی در سال گذشته به خودکشی فکر کرده
و ۳۵ درصد اقدام به خودکشی کرده اند.

علائم هشدار دهنده خودکشی نوجوانان

با توجه به انجمن آمریکایی خودکشی ، علائم هشدار دهنده خودکشی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• داشتن افکار خودکشی، تهدید به صدمه زدن به خود، جستجوی راهی برای آسیب رساندن به خود،
  نوشتن در مورد مرگ و انواع دیگر افکار خودکشی
• افزایش مصرف مواد، از جمله سوء مصرف الکل و مواد مخدر
• احساس بی هدفی یا اینکه دلیلی برای زندگی ندارند
• علائم اضطراب
• احساس گرفتار شدن در شرایط فعلی یا مشکلات
• احساس ناامیدی
• کناره گیری از دوستان و خانواده و فعالیت های معمول
• احساس خشم و عصبانیت کنترل نشده یا تمایل به انتقام از کسی
• رفتار بی پروا و تکانشی
• داشتن تغییرات خلقی چشمگیر

اگر فکر می کنید که نوجوان شما یکی از علائم هشدار دهنده خودکشی را دارد، آنها را نادیده نگیرید. به غریزه خود اعتماد کنید
و یا سعی کنید اطلاعات بیشتری به دست آورید یا به دنبال کمک اضافی باشید.

جلوگیری

علاوه بر همه نوجوانانی که با موفقیت دست به خودکشی می زنند، تعداد بیشتری نیز وجود دارند که اقدام به خودکشی می کنند.

کارشناسان تخمین می زنند که ۲۰ تا ۲۵ درصد از نوجوانان اعتراف می کنند که در دوره ای از زندگی خود به خودکشی
فکر می کنند و به ازای هر خودکشی، بین ۵ تا ۴۵ اقدام به خودکشی وجود دارد.

این امر باعث می‌شود که والدین، پزشکان اطفال و هر کس دیگری که به طور منظم در اطراف نوجوانان حضور دارند،
مهم‌تر بدانند که چگونه سعی کنند از خودکشی جلوگیری کنند، مانند:

• شناخت عوامل خطر و علائم هشدار دهنده خودکشی
• اگر برای صحبت با نوجوان خود که فکر می کنید ممکن است علائم هشدار دهنده خودکشی داشته باشد به
  مشاوره نیاز دارید با خط ملی پیشگیری از خودکشی تماس بگیرید.
• اگر فکر می‌کنید فرزندتان به خودش صدمه می‌زند، به دنبال کمک حرفه‌ای مانند پزشک اطفال، روان‌پزشک کودک،
  بیمارستان روان‌پزشکی یا اورژانس باشید.
• اطمینان حاصل کنید که اگر نوجوان شما ممکن است خودکشی کند، اسلحه و داروها به راحتی در خانه شما در دسترس نیست.
• دریافت کمک حرفه ای از نوجوانان در صورت داشتن افسردگی و/یا اضطراب ، که اغلب تصور می شود بزرگترین
  عوامل خطر برای خودکشی هستند.

تماس با ما

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای رزرو وقت به صورت آنلاین و حضوری کلیک کنید.

خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.

اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.

درک خطرات خودکشی

درک خطرات خودکشی

خطرات خودکشی

خودکشی به‌عنوان یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در جهان شناخته می‌شود. اگر خودتان یا یکی
از اطرافیانتان در فکر خودکشی هستید، شاید فکر کنید هیچ راه‌حلی برای مشکلاتتان وجود ندارد.
اما راه های مؤثری برای جلوگیری و پیشگیری از یک فاجعه بزرگ وجود دارد. شاید بتوان گفت، خودکشی
بدترین واکنش به موقعیت‌های استرس‌زای زندگی است. شناخت علائم هشداردهنده خودکشی،
روش‌های خودکشی و شایع‌ترین داروهای مورداستفاده در خودکشی و علایم مسمومیت با آن ها و
شروع درمان حرفه‌ای؛ بهترین مسیر برای کنترل افکار مربوط به خودکشی است.

تمایل به خودکشی یک مشکل بسیار بزرگ است که سریعاً باید برای درمان آن اقدام کرد.
اگر دچار چنین مشکلی هستید یا کسی از اطرافیانتان درگیر این افکار است هرچه زودتر به روان‌شناس مراجعه کنید
و مسیر درمانی خود را شروع کنید.

برای مشاوره تلفنی و آنلاین و یا حضوری کلیک کنید.

درک خطرات خودکشی

بر اساس تعریف سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، خودکشی مرگی ناشی از آسیب به خود است
که باهدف پایان‌دادن به زندگی انجام می‌شود. اقدام به خودکشی هنگامی است که فرد با آسیب به خود
در تلاش برای پایان بخشیدن به زندگی خود است ولی منجر به مرگ نمی‌شود.

با توجه به تخمین سازمان جهانی بهداشت سالانه حدود یک میلیون نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند.
دلیل اینکه افراد مجبور به کشتن خود می شوند چیست؟ برای افرادی که درگیر این مشکل نیستند،
درک این افراد بسیار دشوار است. آسیب به خود تلاشی ناامیدانه برای فرار از رنج است.
این افراد معمولاً احساس نفرت از خود داشته و ناامیدی و انزوا آن‌ها را کور می‌کند.

خودکشی کردن چهارمین علت اصلی مرگ‌ و میر در نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ سال است. این گروه سنی بسیار
در معرض خطرات چنین افکاری هستند. ۷۷% از خودکشی‌ها در جهان مربوط به کشورهای کم‌درآمد یا درآمد
متوسط است. مشکلات مالی می‌تواند یکی از دلایل اقدام به خودکشی نیز باشد.

چگونه می توانیم مانع خودکشی افراد شویم؟ روز ۱۰ سپتامبر یا ۲۰ شهریور روز جهانی پیشگیری از
خودکشی اعلام شده است. در این روز سعی کنیم با آگاهی‌بخشی در مورد خودکشی، میزان آن را در تمام جامعه کم کنیم.

باورهای غلط و رایج در مورد خطرات خودکشی

بسیاری از افرادی که به خود آسیب می‌زنند توسط اطرافیانشان درک نمی‌شوند. به این دلیل که
برخی باورهای غلط در مورد آسیب به خود و خودکشی وجود دارد که باعث کمتر دیده‌شدن علائم
خطر می‌شود. برخی از این باورهای غلط عبارت‌اند از:

• افرادی که در مورد خودکشی صحبت می‌کنند، واقعاً این کار را انجام نمی‌دهند. این باور کاملاً غلط است.
  بسیاری از افراد قبل از خودکشی سرنخ یا هشدار داده‌اند. حتی جملات و اشارات غیرمستقیم به مرگ می‌تواند
  از علائم این مشکل باشد. مانند: «وقتی من رفتم از کارت پیشمان می‌شوی.»
• هرکسی که سعی می‌کند خود را بکشد، دیوانه است. این باور هم اشتباه است و بسیاری از این افراد روان‌پریش
  یا دیوانه نیستند. بسیاری از آن‌ها ناامید، افسرده، ناراحت و غمگین هستند. این ناراحتی و درد عاطفی لزوماً به معنای بیماری روانی نیست.
• اگر کسی در خودکشی مصمم باشد، هیچ‌چیز مانع او نمی‌شود. اما در واقعیت این‌طور نیست.
  انگیزه پایان‌دادن به زندگی دائمی نیست. حتی یک فرد بسیار افسرده هم ممکن است، احساسات متغیری
  نسبت به تمایل به زندگی و مرگ داشته باشد. این افراد به‌جای تمایل به مرگ فقط می‌خواهند، درد را متوقف کنند
  و این درد از راه‌های دیگری هم می‌تواند متوقف شود.
• افرادی که مرگ را انتخاب می‌کنند، تمایلی به کمک‌گرفتن از دیگران ندارند. درصورتی‌که این موضوع واقعیت ندارد.
  بسیاری از افراد قبل از خودکشی به دنبال کمک هستند. مطالعات نشان می‌دهد، بیش از ۵۰% قربانیان در ۶ ماه
  قبل از مرگ به دنبال کمک روان‌شناس بوده‌اند.
• صحبت در مورد خودکشی می‌تواند، به شخص ایده بدهد. این باور غلط است. شما با صحبت در مورد این موضوع
  به کسی ایده نمی‌دهید. صحبت صریح و صادقانه در مورد این افکار و احساسات می‎تواند یک زندگی را نجات دهد.

خودکشی در دین

در تمامی ادیان الهی خودکشی نهی شده و گناه محسوب می‌شود. باورهای فرهنگی رایج در مورد خودکشی
در تمامی کشورها این عمل را یک ضعف تلقی کرده و آن را یک راه‌حل اشتباه برای فرار از درد می‌دانند. در ادیان
مختلف خودکشی به دلیل آسیب به بدن یک گناه بزرگ محسوب می‌شود.

علائم اقدام به خودکشی

تمایل به خودکشی با علائم هشداردهنده‌ای شروع می‌شود. درصورتی‌که در مورد این علائم آگاهی داشته باشید،
می‌توانید برای درمان این مشکل اقدامات لازم را انجام دهید. هر یک از موارد زیر ممکن است زنگ خطری باشد که
باید به آن توجه کرد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که این علائم هشداردهنده همیشه وجود ندارند و در افراد
مختلف تفاوت دارند. برخی افراد نیت خود را بیان می‌کنند، درصورتی‌که برخی دیگر افکار و احساسات خود را از بقیه مخفی نگه می‌دارند.

صحبت در مورد خودکشی:

• جملاتی مانند «من خودم را می‌کشم.»، «ای‌کاش من مرده بودم.» یا «ای‌کاش من به دنیا نمی‌آمدم.».
  یا اینکه فرد ابراز می‌کند که هیچ دلیلی برای ادامه زندگی ندارد.
• صحبت‌کردن در مورد احساس تنهایی، ناامیدی و یا گیرافتادن
• تهیه وسایلی برای آسیب به خود مثل نگه‌داری قرص
• کناره ‌گیری از اجتماعات و تمایل به‌ تنهایی
• احساس اندوه و لذت نبردن از زندگی

وجود نوسانات خلقی:

• احساسات شدید و هیجانات در یک روز و دلسردی شدید در روز دیگر
• تمایل به خشونت
• احساس گرفتاری یا ناامیدی در موقعیت‌های خاص
• تنظیم وصیت‌نامه و واگذاری اموال گران‌قیمت به اعضای خانواده یا دوستان
• افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر
• تغییر روال عادی زندگی از جمله تغییر در الگوی غذا خوردن و خوابیدن مانند افزایش یا کاهش شدید
  خواب شبانه یا افزایش یا کاهش شدید اشتها و در نتیجه کاهش یا افزایش قابل‌توجه وزن.
• انجام کارهای خطرناک مثل مصرف مواد مخدر یا رانندگی بدون احتیاط
• خداحافظی از اطرافیان طوری که انگار دیگر آن‌ها را نخواهد دید.
• تغییرات شخصیتی یا اضطراب شدید، به‌خصوص زمانی که همراه با یکی از علائم ذکر شده قبلی باشد.

مشاهده این علامت‌ها می‌تواند ترسناک باشد. ولی در صورت مشاهده این علائم با کمک‌گرفتن از روان‌شناس
می‌توانید از اقدام به خودکشی و مرگ جلوگیری کنید.

برای مشاوره تلفنی و آنلاین و یا حضوری کلیک کنید.

علل خودکشی

افکار خودکشی به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود. بیشتر اوقات شخص در شرایط سخت زندگی احساس می‌کند
که نمی‌تواند با مشکلات روبرو شود. در این شرایط شخص به آینده دیگر امید نداشته و مرگ را به‌ اشتباه یک راه‌
حل تصور می‌کند. خودکشی ممکن است مربوط به روابط ژنتیکی باشد. در بسیاری از افرادی که خود را می‌کشند
یا افکار خودکشی را دارند، سابقه خودکشی خانوادگی دیده می‌شود.

علل خودشناسی در روان‌شناسی

روان‌شناسان مواجهه با شرایط سخت را علت اصلی آسیب به خود می‌دانند. افراد معمولاً به علت یکی
از موارد زیر تمایل به خودکشی پیدا می‌کنند:

• مشکلات روحی و روانی
• سابقه اقدام به خودکشی
• اختلال روانی زمینه‌ای مانند افسردگی حاد، اختلال استرس پس از سانحه یا اختلال دوقطبی
• زورگویی یا تبعیض
• انواع مختلف سوءاستفاده، از جمله تجاوز؛ سوءاستفاده خانگی، جسمی یا جسمی
• ازدست‌دادن یکی از عزیزان به‌ویژه به دلیل خودکشی
• پایان یک رابطه
• درد یا بیماری جسمی طولانی‌مدت
• سازگار نشدن با تغییرات بزرگ مثل بازنشستگی یا اخراج
• مشکلات مالی
• مشکلات مسکن از جمله بی‌خانمانی
• انزوا یا تنهایی
• زندان
• تجربه موقعیت استرس‌زا مانند خدمت سربازی یا کنکور
• احساس ناکافی بودن یا شکست در یک مسیر
• اعتیاد به مواد مخدر
• بارداری، زایمان یا افسردگی بعد از زایمان
• مشکوک شدن به هویت جنسی یا جنسیت خود
• فشارهای فرهنگی مانند ازدواج اجباری
• سابقه خانوادگی اختلالات روانی، سوءمصرف مواد، خشونت جسمی یا جنسی

اگر علت تمایل به خودکشی در خود یا در نزدیکانتان را نمی‌دانید، شاید احساس کنید درمانی برای آن وجود ندارد.
اما در این شرایط مشاوره با روان‌شناس و کمک‌گرفتن از او بسیار تأثیرگذار است. روان‌شناس با مشاوره و ارزیابی شرایط
و افکار بیمار به غلبه بر افکار منفی کمک می‌کند.

علل اجتماعی خودکشی

رویکرد اغلب مردم دررابطه ‌با علت خودکشی بیماری‌های روانی مانند افسردگی است. اما دراین‌ بین نباید
علل اجتماعی آن را فراموش کرد. افراد به دلیل جدایی و طلاق، ازدست ‌دادن شغل و فشار مالی، تحقیر عمومی
یا تهدید به دستگیری به خود آسیب وارد می‌کنند. شرایط اجتماعی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به شخص وارد کند.
افزایش نابرابری و کاهش صمیمیت بین افراد باعث بروز مشکلاتی در افراد جامعه شده و الگوهای رفتاری خودتخریبی را ایجاد می‌کند.

علل افزایش خودکشی در ایران

طبق آمار به‌دست‌آمده از میزان خودکشی در ایران بیشترین تعداد مربوط به استان‌های تهران، فارس، خوزستان، آذربایجان شرقی و کرمانشاه است.
اگر بخواهیم نسبت این تعداد را به میزان جمعیت بیان کنیم، باید گفت استان‌های ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و کرمانشاه در صدر لیست قرار دارند.

در ایران بیشترین میزان خودکشی در جوانان اعلام شده است. این گروه سنی به دلایل مختلف اقتصادی،
سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دچار مشکل می‌شوند. اما اصلی‌ترین علت خودکشی در جوانان ناامیدی و عدم اطمینان به آینده است.

دلایل خودکشی در نوجوانان

آسیب به خود در کودکان و نوجوانان می‌تواند، به دلیل رویدادهای استرس‌زای زندگی باشد. در شرایطی ممکن است،
موضوعی برای یک نوجوان جدی و غیرقابل‌حل باشد؛ درصورتی‌که آن مشکل برای بزرگسالان بی‌اهمیت جلوه کند.
شرایطی مانند مشکلات مدرسه یا ازدست‌دادن دوست می‌تواند خطر خودکشی نوجوانان را افزایش دهد.
در برخی مواقع هم کودک یا نوجوان در شرایط خاصی قرار دارد که مایل به صحبت در مورد آن نیست.
اما این عوامل می‌توانند یک زنگ خطر باشند.

• داشتن اختلالات روانی از جمله افسردگی
• ازدست‌دادن یا درگیری با یکی از دوستان نزدیک یا اعضای خانواده
• سابقه سوءاستفاده جنسی یا جسمی
• مشکلات مربوط به الکل یا مواد مخدر
• مشکلات جسمی یا پزشکی، به‌عنوان‌مثال باردار شدن یا داشتن عفونت مقاربتی
• قربانی قلدری و زورگویی
• عدم اطمینان از گرایش جنسی
• خواندن یا شنیدن اخبار خودکشی
• شناختن همسالانی که خودکشی کرده‌اند.

دلایل خودکشی در جوانان

مهم‌ترین علت خودکشی جوانان شرایط استرس‌ زا است. ممکن است، این استرس با گذشت زمان افزایش پیدا کند
و شرایط حاد شود. شرایطی که باعث استرس و آسیب به خود می‌شوند، عبارت‌اند از:

• ازدست‌دادن شخصی مهم به دلیل مرگ یا طلاق
• تجاوز و آزار جنسی
• زورگویی در محل کار
• احساس شکست در رسیدن به اهداف
• قطع رابطه عاطفی یا دوستانه
• تجربه تبعیض یا تعارض دررابطه‌با خانواده و دوستان
• خودکشی اخیر یکی از عزیزان.

علل خودکشی در افراد مسن

یکی از گروه‌های سنی که در معرض خطر آسیب به خود قرار دارند، افراد بالای ۶۵ سال هستند.
یکی از عوامل مهم آن افسردگی در افراد مسن است. این بیماری در افراد مسن معمولاً تشخیص داده نشده
و درمان نمی‌شود. سایر عواملی که می‌تواند از علل آسیب در این گروه سنی باشد، عبارت‌اند از:

• مرگ یکی از عزیزان، انزوا و تنهایی
• بیماری جسمی، ناتوانی یا درد جسمی
• تغییرات اساسی در زندگی مثل بازنشستگی یا ازدست‌دادن استقلال
• ازدست‌دادن هدف در زندگی.
• بیماری روانی و خودکشی

طبق آماری که از بررسی افراد به‌دست‌آمده است، حدود ۶۰% از کسانی که با آسیب به خود جانشان را ازدست‌داده‌اند،
دارای اختلال روانی بوده‌اند، از جمله افسردگی حاد، اختلال دوقطبی یا دیستمی. در افراد جوان علاوه بر افسردگی،
اختلال سوءمصرف مواد هم در این مشکل تأثیر می‌گذارد.

خطرات خودکشی در افسردگی

بیماری افسردگی و خودکشی با هم ارتباط دارند. البته جای نگرانی نیست. زیرا اکثر افرادی که دچار افسردگی
هستند، این افکار را در ذهن ندارند. اما افسردگی می‌تواند خطر آسیب به خود را افزایش دهد. طبق داده‌ها ۲%
از افرادی که برای درمان افسردگی به روان‌شناس مراجعه می‌کنند خودکشی می‌کنند.

این آمار دررابطه‌با افرادی که افسردگی حاد داشته و در بیمارستان بستری شده‌اند، ۴% اعلام شده است.
در خطر مرگ به دلیل افسردگی تفاوت‌های جنسیتی بسیار تأثیرگذار است. به طوری که ۷% از مردان با سابقه
افسردگی طولانی‌مدت بر اثر آسیب به خود جانشان را ازدست‌داده‌اند. آمار خودکشی موفق در زنان با سابقه افسردگی
طولانی‌مدت تنها ۱% است.

بیماری اسکیزوفرنی و خودکشی

بیماری اسکیزوفرنی با آسیب به خود و خودکشی در ارتباط است. این افراد گاهی بدون هیچ علائم قبلی به
خود آسیب می‌زنند. به همین دلیل باید اعضای خانواده، دوستان و روان‌شناس با آگاهی و دقت کامل رفتار
شخص را رصد کنند. این بیماری بیشتر در مردان جوان دیده می‌شود.

در این بیماران عواملی مثل زندگی در بیمارستان، ناامیدی، عدم حمایت دیگران و وابستگی بیش از حد
به درمان شرایط را خطرناک‌تر می‌کند.
خودکشی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با موارد زیر در ارتباط است:

• بیماری طولانی‌مدت یا درد مزمن
• سابقه خانوادگی خودکشی
• سابقه افسردگی در گذشته یا در زمان فعلی
• سوءمصرف مواد مخدر
• ناراحتی شدید
• مصرف زیاد داروهای اسکیزوفرنی یا ضدافسردگی
• عدم رعایت برنامه درمانی
• عدم توانایی کار و وابستگی به دیگران.

داروهای ضدافسردگی و خطرات خودکشی

به‌طورکلی بیشتر داروهای ضدافسردگی بی‌خطر هستند. اما سازمان غذا و دارو شرکت‌های تولید دارو را ملزم می‌کند
که بر روی این داروها سخت‌ترین هشدارها را قید کنند. در برخی موارد کودکان، نوجوانان و جوانان زیر ۲۵ سال هنگام
شروع مصرف داروهای ضدافسردگی به‌ویژه در چند هفته اول یا هنگام تغییر دوز، فرد با افکار خودکشی مواجه شده
یا رفتارهای مربوط به آن در فرد افزایش پیدا می‌کند.

بااین‌حال به این نکته توجه کنید که داروهای ضدافسردگی در بلندمدت با بهبود خلق‌وخو احتمال آسیب به خود را کاهش می‌دهند.

سابقه افسردگی، ناراحتی شدید و وابستگی به دیگران علائم اسکیزوفرنی و افکار خودکشی را بیشتر می‌کند.

چه کسانی بیشتر در معرض خطرات خودکشی هستند؟

خودکشی تبعیض قائل نیست؛ خودکشی می‌تواند هرکسی را در هر مکان و هر زمانی گرفتار کند.
اما عوامل خاصی وجود دارد که می‌تواند در افزایش خطرات خودکشی مؤثر باشد از جمله:

• اقدام قبلی به خودکشی
• افسردگی یا سایر اختلالات روان‌شناسی و روانپزشکی
• سابقه خانوادگی اختلالات روان‌شناسی و روانپزشکی
• اختلال در مصرف الکل یا مواد مخدر
• سابقه خانوادگی اختلال در مصرف الکل و مواد مخدر
•  سابقه خانوادگی خودکشی
• خشونت خانگی از جمله آزار جسمی یا جنسی و تجاوز
• دیدن خودکشی دیگران
• وقوع رویداد استرس زایی در زندگی مانند ازدست‌دادن شغل، مشکلات مالی، ازدست‌دادن یکی از عزیزان، قطع رابطه و غیره
• بیماری‌های جسمی از جمله دردهای مزمن، سرطان، بیماری‌های لاعلاج و غیره
• سنین بین ۱۵ تا ۲۴ سال یا بالای ۶۰ سال.

تماس با ما مشاوره خانواده

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :

مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای تعیین وقت کلیک کنید.