من دوستی به نام مانتی رابرتز دارم که یک مزرعه پرورش اسب دارد.
یک روز که در حال صحبت بودیم او داستانی را برای من نقل کرد. داستان پسری که فرزند یک تعلیم دهنده اسب دوره گرد بوده
که از اصطبلی به اصطبل دیگر، از مسابقه ای به مسابقه دیگر و از مزرعه ای به مزرعه دیگر می رفت تا اسب ها را آموزش دهد.
بنابراین درس خواندن آن پسر در دبیرستان مرتباً با وقفه مواجه می شد وقتیکه سال آخر دبیرستان بود از او خواسته شد
تا در یک صفحه بنویسید تا در آینده می خواهد که و چه کاره باشد.
داستان کوتاه رویای خود را دنبال کن
آن شب او هفت صفحه در توصیف هدف خود یعنی داشتن یک مزرعه پرورش اسب نوشت.
او درباره رؤیای خود با تمام جزئیاتش نوشت و حتی یک شکل از یک مزرعه ۲۰۰ جریبی که در
آن محل ساختمانها و اصطبلها و مسیر مسابقه
مشخص شده بود کشید.
و سپس نقشه یک ساختممان ۳۷۰ متر مربعی را کشید که در مزرعه ۲۰۰ جریبی او واقع شده بود.
داستان کوتاه رویای خود را دنبال کن
او تمام آرزوهای خود را در آن پروژه قرار داد و روز بعد آنرا به معلم داد.
دو روز بعد نوشته هایش به دست خودش بازگشت
در صفحه اول یک F (نمره بسیار پایین) با رنگ قرمز نوشته شده بود. با یک توجه که نوشته بود «بعد از کلاس بیا پیش من».
پسر با صفحات حاوی رؤیاهایش به دیدن معلم خود رفت و از او پرسید چرا نمره اش F شده است؟
معلم در پاسخ به او گفت این یک رؤیای غیر واقعی برای پسری در شرایط توست.
تو فرزند یک خانواده دوره گرد از خانواده سطح پایینی هستی! و هیچ سرمایه ای نداری برای داشتن
یک مزرعه پرورش اسب مقدار زیادی پول لازم است.
داستان کوتاه رویای خود را دنبال کن
تو باید یک زمین و اسب هایی با نژاد اصیل بخری و آنها را تکثیر کنی که همه اینها مقدار زیادی پول لازم دارد.
برای انجام چنین کاری هیچ راهی وجود ندارد. پس از آن، معلم اضافه کرد:
اگر تو دوباره با واقع گرایی بیشتری این مطالب را بنویسی من هم در نمره تو تجدید نظر می کنم.
پسر به خانه رفت و مدت طولانی در این مورد فکر کرد و از پدرش در این باره کمک خواست
ولی پدرش به او گفت:
ببین پسرم تو باید خودت این کار را تمام کنی و از ذهن خودت کمک بگیری.
البته من می دانم که این تصمیم بزرگی برای توست.
بالاخره بعد از یک هفته کلنجار رفتن پسر همان صفحات را بدون هیچ تغییری به معلمش برگرداند و به معلمش گفت:
تو می توانی نمره F را برای من نگه داری و من هم رویای خود را برای خودم نگه می دارم.
داستان کوتاه رویای خود را دنبال کن
بله آن پسر مانتی بود. او اکنون یک مزرعه اسب ۲۰۰ جریبی دارد و در حالی این داستان را تعریف می کرد که در
خانه ۳۷۰ متر مربعی خود نشسته بود. مانتی ادامه داد. من هنوز آن ورق کاغذها را دارم. او اضافه کرد بهترین قسمت
داستان اینجاست که دو تابستان پیش همان معلم دبیرستان ۳۰ دانش آموز خود را به مزرعه اسب من برای یک تور یک هفته ای آورد.
وقتی که معلم قدیمی داشت آنجا را ترک می کرد گفت من معلم تو بودم من سارق رؤیای تو بودم. در آن سالها من رؤیای
بچه های زیادی را دزدیدم اما خوشبختانه تو آنقدر عاقل بودی که رویای خود را نگه داری.
اجازه ندهید هیچ کس رویای شما را بدزدد از قلب خود فرمان بگیرید.
تماس با ما مشاوره خانواده – داستان کوتاه رویای خود را دنبال کن
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
سالها پیش , در کشور آلمان , زن و شوهری زندگی می کردند.آنها هیچ گاه صاحب فرزندی نمی شدند.
یک روز که برای تفریح به اتفاق هم از شهر خارج شده و به جنگل رفته بودند.
ببر کوچکی در جنگل، نظر آنها را به خود جلب کرد.
مرد معتقد بود : نباید به آن بچه ببر نزدیک شد. به نظر او ببرمادر جایی در همان حوالی فرزندش را زیر نظر داشت.
پس اگر احساس خطر می کرد به هر دوی آنها حمله می کرد و صدمه می زد. اما زن انگار هیچ یک از جملات همسرش
داستان کوتاه معجزه عشق
را نمی شنید، خیلی سریع به سمت ببر رفت و بچه ببر را زیر پالتوی خود به آغوش کشید، دست همسرش را گرفت
و گفت :عجله کن! ما باید همین الآن سوار اتوموبیل مان شویم و از اینجا برویم. آنها به آپارتمان خود باز گشتند و به این
ترتیب ببر کوچک، عضوی از اعضای این خانواده ی کوچک شد و آن دو با یک دنیا عشق و علاقه به ببر رسیدگی می کردند.
سالها از پی هم گذشت و ببر کوچک در سایه ی مراقبت و محبت های آن زن و شوهر حالا تبدیل به ببر بالغی شده بود
که با آن خانواده بسیار مانوس بود.در گذر ایام , مرد درگذشت و …
داستان کوتاه معجزه عشق
مدت زمان کوتاهی پس از این اتفاق , دعوتنامه ی کاری برای یک ماموریت شش ماهه در مجارستان به
دست آن خانم رسید. زن , با همه دلبستگی بی اندازه ای که به ببری داشت که مانند فرزند خود با او مانوس شده بود
, ناچار شده بود شش ماه کشور را ترک کند.
و از دلبستگی اش دور شود.پس تصمیم گرفت : ببر را برای این مدت به
باغ وحش بسپارد.
در این مورد با مسئولان باغ وحش صحبت کرد و با تقبل کل هزینه های شش ماهه، ببر را با یک
دنیا دلتنگی به باغ وحش سپرد و کارتی از مسئولان باغ وحش دریافت کرد تا هر زمان که مایل بود،
بدون ممانعت
و بدون اخذ بلیت به دیدار ببرش بیاید. دوری از ببر، برایش بسیار دشوار بود. روزهای آخر قبل از مسافرت، مرتب به
دیدار ببرش می رفت و ساعت ها کنارش می ماند و از دلتنگی اش با ببر حرف می زد.
سر انجام زمان سفر فرا رسید.
و زن با یک دنیا غم دوری , با ببرش وداع کرد.
داستان کوتاه معجزه عشق
بعد از شش ماه که ماموریت به پایان رسید. وقتی زن، بی تاب و بی قرار به سرعت خودش را به باغ وحش رساند
. در حالی که از شوق دیدن ببرش فریاد می زد : عزیزم , عشق من، من بر گشتم،
این شش ماه دلم برایت
یک ذره شده بود.
چقدر دوریت سخت بود، اما حالا من برگشتم و در حین ابراز این جملات مهر آمیز , به سرعت
در قفس را گشود. آغوش را باز کرد و ببر را با یک دنیا عشق و محبت و احساس در آغوش کشید. ناگهان , صدای
فریادهای نگهبان قفس , فضا را پر کرد. نه , بیا بیرون , بیا بیرون این ببر تو نیست. ببر تو بعد
از اینکه اینجا رو ترک کردی
, بعد از شش روز از غصه دق کرد و مرد. این یک ببر وحشی گرسنه است.
اما دیگر برای هر تذکری دیر شده بود. ببر وحشی با همه عظمت و خوی درندگی , میان آغوش پر محبت زن،
مثل یک بچه گربه , رام و آرام بود. اگرچه
,ببر مفهوم کلمات مهر آمیزی را که زن به زبان آلمانی ادا کرده بود
, نمی فهمید , اما محبت و عشق چیزی نبود کهبرای درکش نیاز به دانستن زبان و رسم و رسوم خاصی باشد.
چرا که عشق آنقدر عمیق است که در مرز کلمات محدود نشود و احساس آنقدر متعالی است
که از تفاوت نوع و جنس فرا رود.
داستان کوتاه معجزه عشق
برای هدیه کردن محبت , یک دل ساده و صمیمی کافی است، تا ازدریچه ی یک نگاه پر مهر عشق را بتاباند و
مهر را هدیه کند. محبت آنقدر نافذ است که تمام فصل سرمای یاس و نا امیدی را در چشم بر هم زدنی بهار کند.
عشق یکی از زیباترین معجزه های خلقت است که هر جا رد پا و اثری از آن به جا مانده تفاوتی
درخشان و ستودنی، چشم گیر است.
محبت همان جادوی بی نظیری است که روح تشنه و سر گردان بشر را سیراب می کند و لذتی
در عشق ورزیدن هست که در طلب آن نیست.
بیا بی قید و شرط عشق ببخشیم تا از انعکاسش، کل زندگیمان نور باران و لحظه لحظه ی عمر، شیرین و ارزشمند گردد.
در کورترین گره ها، تاریک ترین نقطه ها، مسدود ترین راه ها ,عشق بی نظیر ترین معجزه ی راه گشاست.
مهم نیست دشوارترین مساله ی پیش روی تو چیست،
ماجرای فوقرا به خاطر بسپار و بدان سر سخت ترین قفل ها با کلید عشق
و محبت گشودنی است. پس : معجزه ی عشق را امتحان کن !
تماس با ما مشاوره خانواده – داستان کوتاه معجزه عشق
جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه : مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
عوارض خودکشی و افکار خودکشی و اقدام به آن آسیب‌های عاطفی جدی به دنبال دارد. به‌عنوان‌مثال ممکن است،
فرد به‌قدری در این افکار غرق باشد که نتواند در زندگی خوب عمل کند. در بسیاری از افراد آسیب
به خود منجر به مرگ نشده و صدمات جدی و جبران‌ناپذیری ایجاد می‌شود. مانند نارسایی اعضای بدن
یا آسیب مغزی که در این افراد بسیار مشاهده شده است.
علاوه بر عوارضی که برای خود شخص ایجاد می‌شود، خانواده و اطرافیان هم از این موضوع آسیب می‌بینند.
در این افراد غم، عصبانیت، افسردگی و احساس گناه شایع است.
روش‌های خودکشی
افراد به روش‌های مختلفی دست به خودکشی می‌زنند. یکی از این روش‌های مرسوم خودکشی از
طریق خفگی می‌باشد. در این حالت شخص با استنشاق گاز دی‌اکسیدکربن و کاهش اکسیژن بدن دچار خفگی می‌شود.
در روش خودکشی با قرص از داروهایی مانند سیانور استفاده می‌کنند. این دارو باعث کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها شده
و در نهایت باعث مرگ می‌شود. خودکشی با دارو رایج‌ترین روش خودکشی در ایران است.
افرادی که به اسلحه دسترسی دارند، با استفاده از سلاح گرم خود را می‌کشند. البته در این روش بسیاری از
افراد زنده مانده و دچار مشکلات مغزی یا نخاعی می‌شوند. افرادی که قصد آسیب به خود را دارند، معمولاً در اینترنت
به دنبال بهترین راه خودکشی هستند. این افراد می‌خواهند خودکشی بدون درد و مرگ راحتی داشته باشند.
اما متأسفانه در تمامی روش‌ها فرد دچار درد و ناراحتی می‌شود.
اگر شما هم تمایل دارید، به خود آسیب وارد کنید و به راه‌های مختلف خودکشی فکر می‌کنید،
حتماً با یک روان‌شناس صحبت کرده و از متخصص کمک بخواهید. بدون شک مشاوره با یک متخصص حرفهای
بسیار مؤثر بوده و شما را از قرارگیری در این مسیر منصرف می‌کند.
ارتباط عوارض خودکشی با سوءمصرف مواد و الکل
همان‌طور که گفته شد خطر خودکشی در مصرف‌کنندگان مواد مخدر و الکل در مقایسه با افراد عادی بیشتر است.
مصرف مواد و خودکشی بیشتر در جوانان اتفاق می‌افتد.
مشکلات سوءمصرف الکل و مواد مخدر از چند جهت به رفتار خودکشی کمک می‌کند:
مسمومیت با مواد مخدر یا الکل ممکن است با افزایش پرخاشگری، اختلال در قضاوت و کاهش
مهارت‌ها باعث افزایش خطر خودکشی شود.
استفاده از موادی مانند الکل باعث افزایش کشندگی برخی از داروها می‌شود.
افرادی که به مواد وابسته هستند اغلب دارای تعدادی از عوامل خطر دیگر برای خودکشی هستند
به‌عنوان‌مثال جوانان فراری و بی‌خانمان.
این افراد عموماً علاوه بر افسردگی مشکلات اجتماعی و مالی هم دارد.
اختلال استفاده از مواد در میان افراد تکانشی (impulsive) و افرادی که رفتارهای پرخطر دارند، منجر به خودآزاری می‌شود.
خودکشی‌های مربوطه با مصرف الکل:
۴۰ تا ۶۰ درصد از کسانی که در اثر خودکشی می‌میرند در هنگام مرگ مست هستند.
۱ تا ۶ درصد افرادی که اعتیاد به الکل دارند با خودکشی می‌میرند.
اکثر افرادی که به الکل اعتیاد دارند به طور هم‌زمان به افسردگی هم مبتلا هستند و این خود عاملی است
که باعث افزایش خطر اقدام به این عمل می‌شود.
علائم مسمومیت با الکل (اتانول)
تهوع و استفراغ
افزایش ضربان قلب
کاهش فشارخون
تاری دید، دوبینی
مشکلات تنفسی
بی‌قراری
خواب‌آلودگی، سرگیجه
کاهش سطح هوشیاری.
خاطرنشان می‌شود در ایران به علت ممنوعیت مشروبات الکلی، معمولاً الکل‌های دست‌ساز استفاده می‌شود
که حاوی متانول هستند. مسمومیت با متانول ممکن است علائم متفاوتی در مقایسه با مسمومیت با اتانول نشان دهد
که شایع‌ترین آن کوری است.
شایع‌ترین داروهای مصرفی در عوارض خودکشی و علائم آنها
از هر ۵ مورد خودکشی حداقل یک نفر در اثر مسمومیت دارویی می‌میرد. نزدیک به ۷۰ درصد افرادی که با خودکشی می‌میرند، قبل از مرگ ماده‌ای مصرف کرده‌اند.
در مطالعه‌ای که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ میلادی انجام شد نشان می‌دهد که مسکن‌ها، تب‌برها، داروهای ضدافسردگی و داروهای ضد روان‌پریشی بیشترین داروهایی هستند که در خودآزاری استفاده می‌شود.
در مطالعه دیگر گفته می‌شود که داروهایی که برای اقدام به خودکشی مصرف می‌شود بین گروه‌های
سنی مختلف متفاوت است. افراد جوان‌تر معمولاً در اقدام به خودکشی از داروهای ضدافسردگی استفاده می‌کنند
درحالی‌که افراد مسن بیشتر از داروهای خواب‌آور استفاده می‌کنند.
شایع‌ترین داروهایی که برای خودکشی استفاده می‌شود داروهای مخدر یا اپیوئیدها هستند که سوءمصرف
آن ها شایع است. از مهمترین داروهای این دسته می‌توان به هروئین، متادون، تریاک، شیره، ترامادول، مورفین، پتدین، دکسترومتورفان و کدئین اشاره کرد. در لیست زیر به شایع‌ترین علائم مسمومیت با مخدرها اشاره شده است:
علائم مسمومیت با داروهای مخدر یا اپیوئیدها:
کاهش سطح هوشیاری
تنگ شدن مردمک‌ها
مشکلات تنفسی
کاهش فشارخون
شل شدن ماهیچه‌ها.
علائم مسمومیت با داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش
سوءمصرف داروهای آرام‌بخش مانند کلونازپام، لورازپام، زولپیدم، آلپرازولام، فنوباربیتال علائم زیر را ایجاد می‌کنند:
کاهش سطح هوشیاری
تغییرات خلق
خواب‌آلودگی و سرگیجه
مشکلات تنفسی
کاهش فشارخون
کاهش ضربان قلب.
علائم مسمومیت با داروهای ضدافسردگی
طیف وسیعی از داروها را شامل می‌شوند مانند: آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، فلوکستین، سیتالوپرام و غیره. علائم مسمومیت شامل:
اثرات قلبی عروقی مانند بی‌نظمی‌های ضربان قلب
تشنج و تغییرات سطح هوشیاری
بی‌قراری
کاهش فشارخون و ضربان قلب
تهوع و استفراغ
مشکلات ریوی.
علائم مسمومیت با تب‌برها:
مسمومیت با تب‌برها از جمله استامینوفن از شایع‌ترین علت مسمومیت در ایران به شمار می‌رود.
علائم مسمومیت با استامینوفن در ابتدا ممکن است همراه با تهوع و استفراغ باشد. طی روزهای بعد
از مسمومیت می‌تواند باعث آسیب و نارسایی کبد شود.
علائم مسمومیت با داروهای ضد روان‌پریشی:
دسته بعدی داروهای ضد روان‌پریشی هستند. از جمله داروهای این دسته می‌توان به کلرپرومازین، هالوپریدول، الانزاپین، کلوزاپین و غیره اشاره کرد. علائم کلی مسمومیت با این داروها شامل:
اختلالات سطح هوشیاری
تشنج
بی‌قراری
توهم
کاهش فشارخون
تغییرات نوار قلب و بی نظمی‌های ضربان قلب.
راه‌های پیشگیری از خودکشی و عوارض خودکشی
احتمالاً یکی از سؤالات شما دراین‌رابطه این است که برای پیشگیری از خودکشی و عوارض خودکشی چه کنیم؟
اگر در میان اعضای خانواده یا دوستانتان شخصی وجود دارد که احتمال می‌دهید به خود آسیب وارد کند؛
باید اقداماتی را انجام دهید. درصورتی‌که خطر این آسیب زیاد است، حتماً با یک متخصص روان‌شناس
یا روانپزشک صحبت کنید و طبق دستورالعمل‌های پزشک اقدام کنید. برخی از اقدامات مؤثر در این موضوع ساده اما مؤثر هستند.
۱. احساسات شخص را جدی بگیرید.
ممکن است فکر کنید، مشکل آن شخص آنقدر جدی نیست که اقدام به خودکشی کند. اما این مشکل می‌تواند
برای شخص بسیار حاد باشد. به طوری که مرگ برای او یک راه‌حل محسوب شود. بدون قضاوت به حرفهای او
گوش دهید و تجربیات و احساساتش را نادیده نگیرید. اگر در میان صحبت‌ها شخص تهدید به خودکشی کند یا
علائمی مانند افسردگی نشان دهد، حتماً باید مسئله را جدی بگیرید.
۲. به خودکشی به‌عنوان نشانه کمک نگاه کنید.
وقتی شخصی به خود آسیب وارد می‌کند، لزوماً نشانه این نیست که می‌خواهد بمیرد. این موضوع می‌تواند،
نشانه درد عاطفی زیادی باشد که نمی‌داند چگونه با آن کنار بیاید. در واقع این اقدام برای آنها تنها گزینه پیشرو است.
اگر این قربانی نجات پیدا کنند، به دنبال جایگزینی برای مرگ هستند و بدون شک به کمک اطرافیان نیاز دارد.
۳. شنونده خوبی باشید.
صحبت‌کردن با یک دوست دلسوز باعث می‌شود افراد تا حدودی از مشکلات خلاص شود. فشارهای غیرقابل‌تحمل
که می‌تواند منجر به خودکشی شود با همدلی تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند. شنونده خوب بودن به مهارت خاصی نیاز ندارد.
سعی کنید صبور و پذیرنده باشید. از مشاجره یا تلاش برای ارائه راه‌حل‌های ساده خودداری کنید.
در هنگام صحبت با افرادی که در فکر خودکشی هستند در اظهارنظر احتیاط کنید. به‌عنوان‌مثال
«آیا راه X، Y یا Z را برای حل این مشکل امتحان کرده‌ای؟» این‌گونه جملات بی‌احساس به نظر می‌رسند و ممکن است
شخص احساس کند که مشکل او برای شما بی‌اهمیت است.
۴. شخص را تشویق به دریافت کمک کنید.
ممکن است، تصور کنید بسیاری از خودکشی‌ها به‌صورت ناگهانی انجام می‌شوند. اما بیشتر این افراد برای
مدت طولانی افسرده بوده‌اند. با مشاهده اولین علائم افسردگی گام مهم برای پیشگیری از این اتفاق، کمک‌گرفتن
از روان‌شناس است. تشویق شخص آسیب‌دیده برای دریافت کمک از متخصص روان‌شناس می‌تواند جان او را نجات دهد.
بدون شک صحبت با یک متخصص و درمان بهترین روش پیشگیری از خودکشی می‌باشد.
۵. از احساس شخص در مورد خودکشی سؤال کنید.
ممکن است، تصور کنید طرح موضوع خودکشی باعث ارائه ایده به شخص می‌شود. اما واقعیت این است که این افکار
و احساسات قبل از بیان کردن آن در ذهن شخص وجود داشته است. شما با مطرح‌کردن موضوع این فرصت را به شخص
می‌دهید که در مورد آن با شما صحبت کند. در این صورت می‌توانید به شخص کمک کنید.
۶. این افراد را تنها نگذارید.
اگر احساس می‌کنید، شخص در خطر آسیب رساندن به خود است، به‌هیچ‌وجه او را تنها نگذارید.
این افراد می‌توانند از هر وسیله‌ای برای صدمه زدن به خود استفاده کنند؛ بنابراین سعی کنید این‌گونه وسایل را از دسترس دور نگه دارید.
۷. در این شرایط راز نگه‌دار نباشید.
ممکن است افراد از شما بخواهد که مسائل گفته شده را با کسی در میان نگذارید. توجه داشته باشید که در این
شرایط مجبور هستید قول خود را زیر پا بگذارید. بدون شک نجات زندگی آن شخص از عصبانیت او مهمتر است.
۸. وسایل خودکشی را از دسترس دور کنید.
وسایلی که ممکن است، شخص با آنها به خود آسیب وارد کند را از دسترس دور کنید. وسایلی مانند قرص، تیغ، چاقو یا اسلحه گرم
ازاین‌دست وسایل هستند. اگر شخص برای درمان قرص مصرف می‌کند، همه قرص‌ها را در دسترس او قرار ندهید و به دستور مصرف آنها دقت کنید.
چگونه به کسی که قصد خودکشی دارد کمک کنیم؟
برای کمک به شخص بهتر است از روان‌شناس کمک بگیرید. فرد را تشویق کنید که به روان‌شناس مراجعه کند.
در تعیین وقت یا مراجعه به پزشک او را همراهی کنید. درصورتی‌که پزشک دارویی را تجویز کرد، مطمئن شوید
شخص داروها را طبق دستور مصرف می‌کند. عوارض جانبی داروها را بررسی کرده و در صورت وجود این علائم
حتماً پزشک را مطلع کنید. این نکته را در نظر داشته باشید که پیداکردن بهترین دارو و درمان برای این افراد نیاز به زمان و صبر دارد.
ممکن است شخص باور به کمک‌گرفتن از دیگران نداشته باشد؛ پس باید برای ارائه کمک بیشتر تلاش کنید.
به‌عنوان‌مثال گفتن جمله «اگر به چیزی نیاز داشتی، با من تماس بگیر.» کمی مبهم است. منتظر تماس شخص نباشید.
خودتان تماس گرفته و او را به‌قرار ملاقات دعوت کنید.
تغییرات مثبتی در زندگی او ایجاد کنید. داشتن رژیم غذایی سالم، خواب کافی و بهره‌مندی از نور خورشید حداقل
۳۰ دقیقه در روز تأثیرات مثبتی به همراه دارند. برای ایجاد تغییرات مثبت ورزش هم بسیار مهم است. ورزش باعث
ترشح اندورفین شده و استرس را کاهش می‌دهد.
اگر کسی خودکشی کرد، چه کار کنیم؟
درصورتی‌که یکی از عزیزان شما به خود آسیب جدی وارد کرد، سریعاً با تلفن اورژانس خودکشی تماس بگیرید.
به‌هیچ‌وجه بدون نظر افراد متخصص کاری انجام ندهید. ممکن است، هرگونه اقدام غیرتخصصی منجر به مرگ شخص شود.
اورژانس برای کمک به شما به‌سرعت نیرو اعزام کرده و تا زمان رسیدن نیرو از طریق تلفن راهنمایی‌های لازم را اعلام می‌کند.
سعی کنید، در این مدت‌زمان آرامش خود را حفظ کرده و با دقت به سؤالات مسئول مربوطه جواب داده و قدم‌به‌قدم کارهای
گفته شده را انجام دهید.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خودکشی به‌عنوان یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در جهان شناخته می‌شود. اگر خودتان یا یکی
از اطرافیانتان در فکر خودکشی هستید، شاید فکر کنید هیچ راه‌حلی برای مشکلاتتان وجود ندارد.
اما راه های مؤثری برای جلوگیری و پیشگیری از یک فاجعه بزرگ وجود دارد. شاید بتوان گفت، خودکشی
بدترین واکنش به موقعیت‌های استرس‌زای زندگی است. شناخت علائم هشداردهنده خودکشی،
روش‌های خودکشی و شایع‌ترین داروهای مورداستفاده در خودکشی و علایم مسمومیت با آن ها و
شروع درمان حرفهای؛ بهترین مسیر برای کنترل افکار مربوط به خودکشی است.
تمایل به خودکشی یک مشکل بسیار بزرگ است که سریعاً باید برای درمان آن اقدام کرد.
اگر دچار چنین مشکلی هستید یا کسی از اطرافیانتان درگیر این افکار است هرچه زودتر به روان‌شناس مراجعه کنید
و مسیر درمانی خود را شروع کنید.
بر اساس تعریف سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، خودکشی مرگی ناشی از آسیب به خود است
که باهدف پایان‌دادن به زندگی انجام می‌شود. اقدام به خودکشی هنگامی است که فرد با آسیب به خود
در تلاش برای پایان بخشیدن به زندگی خود است ولی منجر به مرگ نمی‌شود.
با توجه به تخمین سازمان جهانی بهداشت سالانه حدود یک میلیون نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند.
دلیل اینکه افراد مجبور به کشتن خود می شوند چیست؟ برای افرادی که درگیر این مشکل نیستند،
درک این افراد بسیار دشوار است. آسیب به خود تلاشی ناامیدانه برای فرار از رنج است.
این افراد معمولاً احساس نفرت از خود داشته و ناامیدی و انزوا آنها را کور می‌کند.
خودکشی کردن چهارمین علت اصلی مرگ و میر در نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ سال است. این گروه سنی بسیار
در معرض خطرات چنین افکاری هستند. ۷۷% از خودکشی‌ها در جهان مربوط به کشورهای کم‌درآمد یا درآمد
متوسط است. مشکلات مالی می‌تواند یکی از دلایل اقدام به خودکشی نیز باشد.
چگونه می توانیم مانع خودکشی افراد شویم؟ روز ۱۰ سپتامبر یا ۲۰ شهریور روز جهانی پیشگیری از
خودکشی اعلام شده است. در این روز سعی کنیم با آگاهی‌بخشی در مورد خودکشی، میزان آن را در تمام جامعه کم کنیم.
باورهای غلط و رایج در مورد خطرات خودکشی
بسیاری از افرادی که به خود آسیب می‌زنند توسط اطرافیانشان درک نمی‌شوند. به این دلیل که
برخی باورهای غلط در مورد آسیب به خود و خودکشی وجود دارد که باعث کمتر دیده‌شدن علائم
خطر می‌شود. برخی از این باورهای غلط عبارت‌اند از:
افرادی که در مورد خودکشی صحبت می‌کنند، واقعاً این کار را انجام نمی‌دهند. این باور کاملاً غلط است. بسیاری از افراد قبل از خودکشی سرنخ یا هشدار داده‌اند. حتی جملات و اشارات غیرمستقیم به مرگ می‌تواند از علائم این مشکل باشد. مانند: «وقتی من رفتم از کارت پیشمان می‌شوی.»
هرکسی که سعی می‌کند خود را بکشد، دیوانه است. این باور هم اشتباه است و بسیاری از این افراد روان‌پریش یا دیوانه نیستند. بسیاری از آنها ناامید، افسرده، ناراحت و غمگین هستند. این ناراحتی و درد عاطفی لزوماً به معنای بیماری روانی نیست.
اگر کسی در خودکشی مصمم باشد، هیچ‌چیز مانع او نمی‌شود. اما در واقعیت این‌طور نیست. انگیزه پایان‌دادن به زندگی دائمی نیست. حتی یک فرد بسیار افسرده هم ممکن است، احساسات متغیری نسبت به تمایل به زندگی و مرگ داشته باشد. این افراد به‌جای تمایل به مرگ فقط می‌خواهند، درد را متوقف کنند و این درد از راه‌های دیگری هم می‌تواند متوقف شود.
افرادی که مرگ را انتخاب می‌کنند، تمایلی به کمک‌گرفتن از دیگران ندارند. درصورتی‌که این موضوع واقعیت ندارد. بسیاری از افراد قبل از خودکشی به دنبال کمک هستند. مطالعات نشان می‌دهد، بیش از ۵۰% قربانیان در ۶ ماه قبل از مرگ به دنبال کمک روان‌شناس بوده‌اند.
صحبت در مورد خودکشی می‌تواند، به شخص ایده بدهد. این باور غلط است. شما با صحبت در مورد این موضوع به کسی ایده نمی‌دهید. صحبت صریح و صادقانه در مورد این افکار و احساسات می‌تواند یک زندگی را نجات دهد.
خودکشی در دین
در تمامی ادیان الهی خودکشی نهی شده و گناه محسوب می‌شود. باورهای فرهنگی رایج در مورد خودکشی
در تمامی کشورها این عمل را یک ضعف تلقی کرده و آن را یک راه‌حل اشتباه برای فرار از درد می‌دانند. در ادیان
مختلف خودکشی به دلیل آسیب به بدن یک گناه بزرگ محسوب می‌شود.
علائم اقدام به خودکشی
تمایل به خودکشی با علائم هشداردهنده‌ای شروع می‌شود. درصورتی‌که در مورد این علائم آگاهی داشته باشید،
می‌توانید برای درمان این مشکل اقدامات لازم را انجام دهید. هر یک از موارد زیر ممکن است زنگ خطری باشد که
باید به آن توجه کرد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که این علائم هشداردهنده همیشه وجود ندارند و در افراد
مختلف تفاوت دارند. برخی افراد نیت خود را بیان می‌کنند، درصورتی‌که برخی دیگر افکار و احساسات خود را از بقیه مخفی نگه می‌دارند.
صحبت در مورد خودکشی:
جملاتی مانند «من خودم را می‌کشم.»، «ای‌کاش من مرده بودم.» یا «ای‌کاش من به دنیا نمی‌آمدم.».
یا اینکه فرد ابراز می‌کند که هیچ دلیلی برای ادامه زندگی ندارد.
صحبت‌کردن در مورد احساس تنهایی، ناامیدی و یا گیرافتادن
تهیه وسایلی برای آسیب به خود مثل نگه‌داری قرص
کناره گیری از اجتماعات و تمایل به تنهایی
احساس اندوه و لذت نبردن از زندگی
وجود نوسانات خلقی:
احساسات شدید و هیجانات در یک روز و دلسردی شدید در روز دیگر
تمایل به خشونت
احساس گرفتاری یا ناامیدی در موقعیت‌های خاص
تنظیم وصیت‌نامه و واگذاری اموال گران‌قیمت به اعضای خانواده یا دوستان
افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر
تغییر روال عادی زندگی از جمله تغییر در الگوی غذا خوردن و خوابیدن مانند افزایش یا کاهش شدید
خواب شبانه یا افزایش یا کاهش شدید اشتها و در نتیجه کاهش یا افزایش قابل‌توجه وزن.
انجام کارهای خطرناک مثل مصرف مواد مخدر یا رانندگی بدون احتیاط
خداحافظی از اطرافیان طوری که انگار دیگر آنها را نخواهد دید.
تغییرات شخصیتی یا اضطراب شدید، به‌خصوص زمانی که همراه با یکی از علائم ذکر شده قبلی باشد.
مشاهده این علامت‌ها می‌تواند ترسناک باشد. ولی در صورت مشاهده این علائم با کمک‌گرفتن از روان‌شناس
می‌توانید از اقدام به خودکشی و مرگ جلوگیری کنید.
افکار خودکشی به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود. بیشتر اوقات شخص در شرایط سخت زندگی احساس می‌کند
که نمی‌تواند با مشکلات روبرو شود. در این شرایط شخص به آینده دیگر امید نداشته و مرگ را به اشتباه یک راه
حل تصور می‌کند. خودکشی ممکن است مربوط به روابط ژنتیکی باشد. در بسیاری از افرادی که خود را می‌کشند
یا افکار خودکشی را دارند، سابقه خودکشی خانوادگی دیده می‌شود.
علل خودشناسی در روانشناسی
روان‌شناسان مواجهه با شرایط سخت را علت اصلی آسیب به خود می‌دانند. افراد معمولاً به علت یکی
از موارد زیر تمایل به خودکشی پیدا می‌کنند:
مشکلات روحی و روانی
سابقه اقدام به خودکشی
اختلال روانی زمینه‌ای مانند افسردگی حاد، اختلال استرس پس از سانحه یا اختلال دوقطبی
زورگویی یا تبعیض
انواع مختلف سوءاستفاده، از جمله تجاوز؛ سوءاستفاده خانگی، جسمی یا جسمی
ازدست‌دادن یکی از عزیزان به‌ویژه به دلیل خودکشی
پایان یک رابطه
درد یا بیماری جسمی طولانی‌مدت
سازگار نشدن با تغییرات بزرگ مثل بازنشستگی یا اخراج
مشکلات مالی
مشکلات مسکن از جمله بی‌خانمانی
انزوا یا تنهایی
زندان
تجربه موقعیت استرس‌زا مانند خدمت سربازی یا کنکور
احساس ناکافی بودن یا شکست در یک مسیر
اعتیاد به مواد مخدر
بارداری، زایمان یا افسردگی بعد از زایمان
مشکوک شدن به هویت جنسی یا جنسیت خود
فشارهای فرهنگی مانند ازدواج اجباری
سابقه خانوادگی اختلالات روانی، سوءمصرف مواد، خشونت جسمی یا جنسی
اگر علت تمایل به خودکشی در خود یا در نزدیکانتان را نمی‌دانید، شاید احساس کنید درمانی برای آن وجود ندارد.
اما در این شرایط مشاوره با روان‌شناس و کمک‌گرفتن از او بسیار تأثیرگذار است. روان‌شناس با مشاوره و ارزیابی شرایط
و افکار بیمار به غلبه بر افکار منفی کمک می‌کند.
علل اجتماعی خودکشی
رویکرد اغلب مردم دررابطه با علت خودکشی بیماری‌های روانی مانند افسردگی است. اما دراین بین نباید
علل اجتماعی آن را فراموش کرد. افراد به دلیل جدایی و طلاق، ازدست دادن شغل و فشار مالی، تحقیر عمومی
یا تهدید به دستگیری به خود آسیب وارد می‌کنند. شرایط اجتماعی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به شخص وارد کند.
افزایش نابرابری و کاهش صمیمیت بین افراد باعث بروز مشکلاتی در افراد جامعه شده و الگوهای رفتاری خودتخریبی را ایجاد می‌کند.
علل افزایش خودکشی در ایران
طبق آمار به‌دست‌آمده از میزان خودکشی در ایران بیشترین تعداد مربوط به استان‌های تهران، فارس، خوزستان، آذربایجان شرقی و کرمانشاه است.
اگر بخواهیم نسبت این تعداد را به میزان جمعیت بیان کنیم، باید گفت استان‌های ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و کرمانشاه در صدر لیست قرار دارند.
در ایران بیشترین میزان خودکشی در جوانان اعلام شده است. این گروه سنی به دلایل مختلف اقتصادی،
سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دچار مشکل می‌شوند. اما اصلی‌ترین علت خودکشی در جوانان ناامیدی و عدم اطمینان به آینده است.
آسیب به خود در کودکان و نوجوانان می‌تواند، به دلیل رویدادهای استرس‌زای زندگی باشد. در شرایطی ممکن است،
موضوعی برای یک نوجوان جدی و غیرقابل‌حل باشد؛ درصورتی‌که آن مشکل برای بزرگسالان بی‌اهمیت جلوه کند.
شرایطی مانند مشکلات مدرسه یا ازدست‌دادن دوست می‌تواند خطر خودکشی نوجوانان را افزایش دهد.
در برخی مواقع هم کودک یا نوجوان در شرایط خاصی قرار دارد که مایل به صحبت در مورد آن نیست.
اما این عوامل می‌توانند یک زنگ خطر باشند.
داشتن اختلالات روانی از جمله افسردگی
ازدست‌دادن یا درگیری با یکی از دوستان نزدیک یا اعضای خانواده
سابقه سوءاستفاده جنسی یا جسمی
مشکلات مربوط به الکل یا مواد مخدر
مشکلات جسمی یا پزشکی، به‌عنوان‌مثال باردار شدن یا داشتن عفونت مقاربتی
مهمترین علت خودکشی جوانان شرایط استرس زا است. ممکن است، این استرس با گذشت زمان افزایش پیدا کند
و شرایط حاد شود. شرایطی که باعث استرس و آسیب به خود می‌شوند، عبارت‌اند از:
ازدست‌دادن شخصی مهم به دلیل مرگ یا طلاق
تجاوز و آزار جنسی
زورگویی در محل کار
احساس شکست در رسیدن به اهداف
قطع رابطه عاطفی یا دوستانه
تجربه تبعیض یا تعارض دررابطه‌با خانواده و دوستان
خودکشی اخیر یکی از عزیزان.
علل خودکشی در افراد مسن
یکی از گروه‌های سنی که در معرض خطر آسیب به خود قرار دارند، افراد بالای ۶۵ سال هستند.
یکی از عوامل مهم آن افسردگی در افراد مسن است. این بیماری در افراد مسن معمولاً تشخیص داده نشده
و درمان نمی‌شود. سایر عواملی که می‌تواند از علل آسیب در این گروه سنی باشد، عبارت‌اند از:
مرگ یکی از عزیزان، انزوا و تنهایی
بیماری جسمی، ناتوانی یا درد جسمی
تغییرات اساسی در زندگی مثل بازنشستگی یا ازدست‌دادن استقلال
ازدست‌دادن هدف در زندگی.
بیماری روانی و خودکشی
طبق آماری که از بررسی افراد به‌دست‌آمده است، حدود ۶۰% از کسانی که با آسیب به خود جانشان را ازدست‌داده‌اند،
دارای اختلال روانی بوده‌اند، از جمله افسردگی حاد، اختلال دوقطبی یا دیستمی. در افراد جوان علاوه بر افسردگی،
اختلال سوءمصرف مواد هم در این مشکل تأثیر می‌گذارد.
خطرات خودکشی در افسردگی
بیماری افسردگی و خودکشی با هم ارتباط دارند. البته جای نگرانی نیست. زیرا اکثر افرادی که دچار افسردگی
هستند، این افکار را در ذهن ندارند. اما افسردگی می‌تواند خطر آسیب به خود را افزایش دهد. طبق داده‌ها ۲%
از افرادی که برای درمان افسردگی به روان‌شناس مراجعه می‌کنند خودکشی می‌کنند.
این آمار دررابطه‌با افرادی که افسردگی حاد داشته و در بیمارستان بستری شده‌اند، ۴% اعلام شده است.
در خطر مرگ به دلیل افسردگی تفاوت‌های جنسیتی بسیار تأثیرگذار است. به طوری که ۷% از مردان با سابقه
افسردگی طولانی‌مدت بر اثر آسیب به خود جانشان را ازدست‌داده‌اند. آمار خودکشی موفق در زنان با سابقه افسردگی
طولانی‌مدت تنها ۱% است.
بیماری اسکیزوفرنی با آسیب به خود و خودکشی در ارتباط است. این افراد گاهی بدون هیچ علائم قبلی به
خود آسیب می‌زنند. به همین دلیل باید اعضای خانواده، دوستان و روان‌شناس با آگاهی و دقت کامل رفتار
شخص را رصد کنند. این بیماری بیشتر در مردان جوان دیده می‌شود.
در این بیماران عواملی مثل زندگی در بیمارستان، ناامیدی، عدم حمایت دیگران و وابستگی بیش از حد
به درمان شرایط را خطرناک‌تر می‌کند. خودکشی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با موارد زیر در ارتباط است:
بیماری طولانی‌مدت یا درد مزمن
سابقه خانوادگی خودکشی
سابقه افسردگی در گذشته یا در زمان فعلی
سوءمصرف مواد مخدر
ناراحتی شدید
مصرف زیاد داروهای اسکیزوفرنی یا ضدافسردگی
عدم رعایت برنامه درمانی
عدم توانایی کار و وابستگی به دیگران.
داروهای ضدافسردگی و خطرات خودکشی
به‌طورکلی بیشتر داروهای ضدافسردگی بی‌خطر هستند. اما سازمان غذا و دارو شرکت‌های تولید دارو را ملزم می‌کند
که بر روی این داروها سخت‌ترین هشدارها را قید کنند. در برخی موارد کودکان، نوجوانان و جوانان زیر ۲۵ سال هنگام
شروع مصرف داروهای ضدافسردگی به‌ویژه در چند هفته اول یا هنگام تغییر دوز، فرد با افکار خودکشی مواجه شده
یا رفتارهای مربوط به آن در فرد افزایش پیدا می‌کند.
بااین‌حال به این نکته توجه کنید که داروهای ضدافسردگی در بلندمدت با بهبود خلق‌وخو احتمال آسیب به خود را کاهش می‌دهند.
سابقه افسردگی، ناراحتی شدید و وابستگی به دیگران علائم اسکیزوفرنی و افکار خودکشی را بیشتر می‌کند.
چه کسانی بیشتر در معرض خطرات خودکشی هستند؟
خودکشی تبعیض قائل نیست؛ خودکشی می‌تواند هرکسی را در هر مکان و هر زمانی گرفتار کند. اما عوامل خاصی وجود دارد که می‌تواند در افزایش خطرات خودکشی مؤثر باشد از جمله:
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
عوامل خطر تقریباً دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد – مسائلی در زندگی یک فرد جوان که
احتمال (خطر) اقدام آنها بر روی افکار خودکشی را افزایش می دهد. در حالی که علائم هشداردهنده
مانند تغییرات ناگهانی در رفتار فوری‌تر هستند، عوامل خطر اغلب چالش‌های طولانی‌مدتی هستند که
ممکن است یک فرد جوان در یک دوره زمانی با آنها مقابله کند. هر چه یک جوان در زندگی خود با چالش های
بیشتری روبرو شود، خطر خود کشی در آنها بیشتر می شود.
یکی از عوامل خطر که مردم بیشتر از آن آگاه هستند افسردگی است.
تجربه عوامل خطر لزوماً به این معنا نیست که یک فرد جوان به زندگی خود فکر می کند یا تلاش می کند
تا جان خود را بگیرد. همه ما راه‌های مختلفی برای مقابله با چالش‌ها داریم، و روابط و ارتباطات قوی خانوادگی
نیز به تعادل مسائل دشوار یا منفی زندگی کمک می‌کند.
نکته اصلی این است که از هر گونه چالشی که جوان شما با آن مواجه است آگاه باشید، مراقب تغییرات در
رفتار او باشید و اگر نگران هستید با او تماس بگیرید.
مشکلات رابطه – درگیری با والدین و/یا شرکای عاشقانه
مشکلات حقوقی یا انضباطی
دسترسی به وسایل مضر مانند دارو یا سلاح
فوت اخیر یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان نزدیک
قرار گرفتن مداوم در معرض رفتارهای قلدری مانند زورگویی سایبری
از دست دادن یکی از دوستان یا اعضای خانواده به دلیل خود کشی
بیماری یا ناتوانی جسمی
عوامل حفاظتی
عوامل خطر را می توان با وجود عوامل محافظتی تا حدی متعادل کرد. طیف وسیعی از عوامل محافظتی وجود دارد
که می تواند به کاهش رفتار خود کشی کمک کند، از جمله:
روابط قوی و مثبت با والدین و سرپرستان – احساس امنیت و حمایت
ارتباط با سایر بزرگسالان غیر والدین
نزدیکی به دوستان دلسوز
پیشرفت تحصیلی
ایمنی مدرسه
احساس تعلق به چیزی بزرگتر از خود – جامعه، فرهنگ، مذهب، تیم ورزشی
ایمنی محله
آگاهی و دسترسی به خدمات بهداشتی محلی تاب آوری کلی.
LGBT و جوانان دارای تنوع جنسیتی همجنس‌گرایان، دوجنس‌گرایان و تراجنسیتی، و جوانانی که با یک جنسیت سنتی همذات پنداری نمی‌کنند یا با آن «تناسب» ندارند، بیش از دیگران در معرض خطر افکار خودکشی هستند.
درک این نکته مهم است که جنسیت یا هویت جنسی جوانان نیست که منجر به خودکشی می شود.
این تجربه تبعیض، تعصب، انزوا و طرد خانواده به دلیل تمایلات جنسی است که خطر خودکشی را افزایش می دهد.
جوانان L.G.B.T که سطوح بالایی از طرد خانواده را در دوران نوجوانی گزارش کردند، ۸.۴ برابر بیشتر احتمال داشت که اقدام به خودکشی کنند.
علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که ۸۱ درصد از جوانان با تنوع جنسیتی در استرالیا که با سوء استفاده
و/یا تبعیض به دلیل عدم شناسایی جنسیت خاص مواجه شده اند، به خودکشی فکر کرده اند و ۳۷ درصد اقدام به خودکشی کرده اند.
نشان داده شده است که پذیرش خانواده از افسردگی، رفتار خودکشی و سوء مصرف الکل و مواد محافظت می کند
و باعث ارتقاء عزت نفس، حمایت اجتماعی و سلامت کلی می شود.
می توان از خودکشی جلوگیری کرد.
برخی از ویژگی ها و کارهای فردی وجود دارد که می توانیم در جوامع انجام دهیم که ممکن است به
محافظت از افراد در برابر افکار و رفتارهای خودکشی کمک کند. تحقیقات زیادی در مورد این عوامل محافظتی
به اندازه عوامل خطر وجود ندارد، اما شناسایی و درک آنها بسیار مهم است.
عوامل خطر و حفاظتی و جلوگیری از آن
عوامل زیادی در خطر خودکشی نقش دارند.
ترکیبی از موقعیت ها می تواند فردی را به فکر خودکشی سوق دهد. عوامل خطر احتمال خود کشی
را افزایش می دهند، اما ممکن است علت مستقیم نباشند.
تجربیات نامطلوب دوران کودکی مانند کودک آزاری و بی توجهی
قلدری
سابقه خانوادگی خودکشی
مشکلات رابطه مانند جدایی، خشونت یا از دست دادن
خشونت جنسی
انجمن:
موانع مراقبت های بهداشتی
باورهای فرهنگی و مذهبی مانند این باور که خودکشی حل نجیب یک مشکل شخصی است
خوشه خود کشی در جامعه
اجتماعی:
انگ مرتبط با بیماری روانی یا کمک طلبی
دسترسی آسان به وسایل کشنده در میان افراد در معرض خطر (مانند سلاح گرم، داروها)
تصاویر رسانه ای ناامن از خودکشی
برخی از ویژگی ها و کارهای فردی وجود دارد که می توانیم در جوامع انجام دهیم که ممکن است به محافظت از
افراد در برابر افکار و رفتارهای خودکشی کمک کند. تحقیقات زیادی در مورد این عوامل محافظتی به اندازه عوامل
خطر وجود ندارد، اما شناسایی و درک آنها بسیار مهم است.
عوامل حفاظتی
مهارت های مقابله و حل مسئله
باورهای فرهنگی و مذهبی که از خودکشی جلوگیری می کند
ارتباط با دوستان، خانواده و پشتیبانی جامعه
روابط حمایتی با ارائه دهندگان مراقبت
در دسترس بودن مراقبت های سلامت جسمی و روانی
دسترسی محدود به وسایل کشنده در میان افراد در معرض خطر
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
خودکشی دومین عامل مرگ و میر جوانان است. این بیشتر از مجموع علل طبیعی است.
هر یک ساعت و نیم یک نوجوان یا جوان بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهد.
و برای هر مرگ ۱۵ تا ۲۵ برابر بیشتر تلاش می شود.
آنچه بسیار ناراحت کننده است این است که این تلفات جانی قابل پیشگیری است.
بحران های خودکشی می گذرد و درمانی در دسترس است که می تواند افکار و رفتار خودکشی را کاهش دهد.
پس چگونه می توان فهمید که فردی در معرض خطر است؟ اگر فکر می کنید ممکن است
فردی افکار خودکشی داشته باشد چه باید بکنید؟ در اینجا برخی از اطلاعات و منابع برای کمک وجود دارد.
آیا کسی را می شناسید که ممکن است در معرض خطر باشد؟
در سال گذشته، ۱۵ درصد از نوجوانان و جوانان به خودکشی فکر می کردند. از آنجایی که افراد زیادی هستند،
ممکن است یکی از آنها را بشناسید. آنها می توانند دوست یا همکلاسی شما باشند. هر کسی می تواند
به شناسایی فردی در معرض خطر کمک کند. اغلب، یکی از دوستان یا اعضای خانواده نگران ممکن است
اولین کسی باشد که می‌داند مشکلی وجود ندارد.
چگونه می توان فهمید که فردی در معرض خطر خودکشی است؟
تشخیص اینکه آیا فردی در معرض خطر خودکشی است یا خیر، می تواند سخت باشد. با این حال،
یادگیری علائم هشدار دهنده می تواند اولین قدم باشد.
آیا دوست یا یکی از اعضای خانواده شما یکی از موارد زیر را گفته یا نشان داده است:
صحبت از تمایل به مردن، مرده بودن یا خودکشی؟
گاهی اوقات این می تواند واضح باشد، مانند گفتن “اگر من مرده بودم وضعیت همه بهتر بود” یا ”
من باید خودم را بکشم.” مواقع دیگر، مردم ممکن است مستقیماً آن را نگویند. در عوض، ممکن است آن را از طریق رفتار خود نشان دهند.
آموزش روش های خودکشی در اینترنت
به دست آوردن وسایل مورد نیاز برای خودکشی – به عنوان مثال، خرید دارو، یافتن اسلحه یا چاقو، یا جستجوی مکان‌های خطرناک (یعنی پشت بام‌ها، ریل قطار و غیره) که در این نزدیکی هستند و محدودیتی ندارند.
هدیه دادن وسایل مهم مانند گیتار، تلفن یا رایانه ارزشمند.
خداحافظی با خانواده و دوستان یا نوشتن یادداشت خودکشی.
بریدن یا سوزاندن خود؟ برای مثال، بریدن، خاراندن یا سوزاندن خود یا کبودی قسمت‌هایی از بدنشان. این بدان معنا نیست که
آنها سعی در خودکشی دارند. با این حال، به این معنی است که آنها راه بهتری برای مقابله با احساسات
ناراحت کننده یا موقعیت های زندگی نمی دانند. این امر خطر خودکشی آنها را افزایش می دهد.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
اقدام به خودکشی قبلی نیز خطر آنها را افزایش می دهد.
احساس می کنید ممکن است اوضاع هرگز بهتر نشود؟ گاهی اوقات مردم مستقیماً آن را می گویند، مانند “هیچ چیز برای من درست نمی شود” یا ”
هیچ چیزها هرگز بهتر نمی شوند.” مواقع دیگر، مردم آن را با رفتار خود نشان می دهند.
بی توجهی به آینده مثال‌ها: اهمیت ندادن به برگزاری جشن، شروع مدرسه یا کالج، یا گرفتن گواهینامه رانندگی یا شغل.
اهمیت ندادن به چیزهایی که قبلاً عمیقاً به آنها اهمیت می دادند. مثال‌ها:
اگر ورزشکاری به یک بازی مهم اهمیت نمی‌داد یا دانش‌آموز ممتاز به رد شدن در آزمون اهمیت نمی‌داد.
به نظر می رسد آنها در درد عاطفی وحشتناکی هستند؟
یا مثل اینکه چیزی در اعماق وجود اشتباه است اما نمی توانند آن را از بین ببرند؟
خودکشی اغلب با مشکلات دیگری همراه است. برخی از افرادی که به خودکشی
فکر می کنند ممکن است این موارد را تجربه کنند:
افسردگی یا غم و اندوه شدید.
مشکل در توجه
بی حسی یا احساس اینکه هیچ چیز مهم نیست.
نوسانات شدید خلق و خو (شاد به غمگین یا خوشحال تا عصبانی).
واقعاً احساس ناراحتی یا تحریک پذیری می کنید.
احساس غرق شدن، اضطراب، وحشت یا نگرانی.
آسیب به خود، مانند بریدن، خاراندن یا سوزاندن عمدی خود.
اختلال در غذا خوردن، مانند خوردن بیش از حد یا خیلی کم، ایجاد هضم در خود، یا ورزش بیش از حد.
رفتار تکانشی یا بی پروا، مانند انجام کارها بدون فکر کردن یا بی توجهی به اینکه ممکن است آسیب ببینند.
نوشیدن، سیگار کشیدن یا مصرف بیش از حد مواد مخدر.
آیا برای مقابله با یک ضرر یا ناامیدی بزرگ در زندگی خود تلاش می کنید؟
همه وقتی که یک ضرر یا ناامیدی بزرگ را تجربه می کنند ناراحت می شوند.
این می تواند جدایی از یک دوست پسر یا دوست دختر، طلاق والدین، مشاجره زیاد با
خانواده یا دوستان خود، قطع عضویت در یک تیم ورزشی، شکست در کلاس یا به مشکل خوردن باشد.
ناراحت شدن برای مدتی طبیعی است. با این حال، فردی ممکن است در معرض خطر باشد اگر:
ناراحتی برای مدت طولانی تر از بسیاری از مردم.
خیلی بیشتر از بیشتر مردم ناراحت می شوند.
آنقدر ناراحت هستند که نمی توانند کارهایی را که باید انجام دهند، مانند رفتن به مدرسه یا کار، انجام دهند.
آنقدر ناراحت هستند که هیچ چیز حال آنها را بهتر نمی کند.
یا دلتان به شما می گوید که نگران آنها باشید زیرا چیزی تغییر کرده است؟
آیا آنها از همه و همه چیز کنار کشیده اند؟
آیا آنها بیشتر نگران به نظر می رسند یا در حاشیه؟
آیا آنها به طور غیرعادی عصبانی به نظر می رسند؟
آیا بیش از حد بی قرار، بی قرار یا ناراحت به نظر می رسند؟
آیا آنها خیلی بیشتر از حد معمول می خوابند یا غذا می خورند؟
شاید آنها به نظر شما شبیه خودشان نیستند؟
اگر فکر می کنید فردی در معرض خطر خودکشی است چه کاری می توانید انجام دهید؟
کارشناسان این راه ها را برای نزدیک شدن و کمک به افراد در معرض خطر توصیه می کنند:
از آنها بپرسید که آیا حالشان خوب است یا به فکر آسیب رساندن یا کشتن خود هستند.
از اینکه مستقیم بپرسید نترسید: “آیا فکر آسیب رساندن یا کشتن خود را دارید؟” پرسیدن در مورد خودکشی ”
این ایده را در سر آنها قرار نمی دهد.” در واقع، بسیاری از افرادی که به خودکشی فکر می کنند، وقتی می توانند
در مورد احساسات خود صحبت کنند، احساس آرامش می کنند.
مثل یک دوست واقعی به آنها گوش دهید. کسی که به خودکشی فکر می کند به حمایت شما نیاز دارد.
بنابراین نگویید که آنها احمقانه، نمایشی یا بیش از حد واکنش نشان می دهند. صحبت را قطع نکنید یا سعی نکنید
بگویید که چیزها آنقدر که فکر می کنند بد نیستند. فقط اجازه دهید در مورد افکار و احساسات خود صحبت کنند و شنونده خوبی باشند.
به آنها بگویید که نگران آنها هستید و نگران آنها هستید. “به نظر می رسد که شما اخیراً واقعاً غمگین هستید
و این من را نگران می کند.” یا، “آنچه شما در مورد اینکه می خواهید به خودتان صدمه بزنید واقعاً به من مربوط می شود.”
به آنها اطلاع دهید که شنیده شده اند. از تکرار چیزهایی که شنیده اید برای آنها نترسید تا مطمئن شوید
که متوجه شده اید. “به نظر می رسد که شما به خاطر مشاجره در خانه و با دوست دخترتان واقعاً غمگین و
عصبانی بوده اید.” درباره آنچه می گویند قضاوت نکنید؛ فقط به آنها بگویید که به آنها گوش داده اید و بفهمید که چرا ناراحت هستند.
به آنها بگویید که تنها نیستند. داشتن نگرانی های مربوط به سلامت روان می تواند بسیار تنها باشد.
مردم ممکن است احساس کنند که با دیگران متفاوت هستند یا اینکه هیچ کس نمی تواند آن را درک کند.
بگذارید بدانند که آنها تنها نیستند. افراد دیگر قبلاً چنین احساسی داشته اند – غرق، افسرده، ترسیده، عصبانی.
مهمتر از آن، به آنها اجازه دهید بدانند که شما و دیگران به آنها اهمیت می دهید، و شما برای حمایت از آنها حاضرید.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
آیا نوجوان شما در معرض خطر خودکشی است؟ در حالی که هیچ نوجوانی مصون نیست،
عواملی وجود دارد که می تواند برخی از نوجوانان را آسیب پذیرتر از دیگران کند. بدانید که چگونه می توان
تشخیص داد که آیا نوجوان شما ممکن است خودکشی کند و برای کمک و درمان به کجا مراجعه کند.
چه چیزی نوجوانان را در برابر خودکشی آسیب پذیر می کند؟
بسیاری از نوجوانانی که اقدام به خودکشی می کنند یا می میرند، دارای یک بیماری روانی هستند.
در نتیجه، آنها در مقابله با استرس نوجوانی، مانند مواجهه با طرد شدن، شکست، جدایی‌ها،
مشکلات مدرسه و آشفتگی خانواده مشکل دارند. آنها همچنین ممکن است نتوانند ببینند که می توانند
زندگی خود را تغییر دهند – و اینکه خودکشی یک پاسخ دائمی است، نه یک راه حل، برای یک مشکل موقت.
عوامل خطر برای خودکشی نوجوانان چیست؟
یک نوجوان ممکن است به دلیل شرایط خاص زندگی مانند:
داشتن یک اختلال روانپزشکی، مانند افسردگی، اختلال اضطراب، اختلال دوقطبی یا اختلال نافرمانی مقابله ای
سابقه خانوادگی اختلال خلقی، خودکشی یا رفتار خودکشی
سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی یا قرار گرفتن در معرض خشونت یا قلدری
اختلال مصرف مواد
دسترسی به وسایلی مانند سلاح گرم یا داروها
قرار گرفتن در معرض خودکشی یکی از اعضای خانواده یا دوستان
از دست دادن یا درگیری با دوستان نزدیک یا اعضای خانواده
مسائل جسمی یا پزشکی، مانند تغییرات مربوط به بلوغ یا یک بیماری مزمن
دیگر اقلیت های جنسی مانند:هموسکشوال، ترنسکشوال و…
پذیرفته شدن
کودکانی که در گذشته اقدام به خودکشی کرده اند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
خودکشی دومین عامل مرگ و میر – بعد از تصادفات وسایل نقلیه موتوری – در بین نوجوانان و جوانان است.
به طور متوسط، میزان خودکشی سالانه در نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ ساله حدود ۱ در ۱۰۰۰۰ نفر است.
در بین جوانان ۱۲ تا ۱۶ ساله، تا ۱۰ درصد از پسران و ۲۰ درصد از دختران به خودکشی فکر کرده اند.
نوجوانان همجنسگرا بیشتر از همسالان دگرجنسگرا خود اقدام به خودکشی می کنند.
میزان خودکشی نوجوانان، حدود ۲۰ درصد آمار کل خودکشی‌ها در ایران است. ۷۵ درصد از موارد اقدام به خودکشی
نیز مربوط به سنین بین ۱۵ تا ۳۴ سال است.
علائم هشدار دهنده خود کشی نوجوان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
صحبت کردن یا نوشتن در مورد خود کشی – به عنوان مثال، بیان جملاتی مانند “خودم را می کشم” یا “ من دیگر برای شما مشکلی نخواهم داشت”
کناره گیری از تماس اجتماعی
داشتن نوسانات خلقی
افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر
احساس به دام افتادن، ناامیدی یا درماندگی در مورد یک موقعیت
تغییر روال عادی، از جمله الگوی غذا خوردن یا خوابیدن
انجام کارهای مخاطره آمیز یا خود ویرانگر
وقتی هیچ توضیح منطقی دیگری برای چرایی انجام این کار وجود ندارد، وسائل را تحویل می دهیم
ایجاد تغییرات شخصیتی یا به‌شدت مضطرب یا آشفته در هنگام تجربه برخی از علائم هشداردهنده ذکر شده در بالا
برای جلوگیری از خودکشی نوجوان چه کنم؟
شما می توانید اقداماتی را برای کمک به محافظت از نوجوان خود انجام دهید. مثلا:
در مورد سلامت روان و خود کشی صحبت کنید. منتظر نباشید تا نوجوانتان به سراغ شما بیاید.
اگر نوجوان شما غمگین، مضطرب، افسرده یا به نظر می رسد در حال مبارزه است – بپرسید چه مشکلی دارد و از خود حمایت کنید.
توجه کنید. اگر نوجوان شما به خود کشی فکر می کند، احتمالاً علائم هشدار دهنده را نشان می دهد.
به آنچه فرزندتان می گوید گوش دهید و مراقب رفتار او باشید. هرگز به عنوان ملودرام نوجوانانه از تهدید به خود کشی شانه خالی نکنید.
دلسرد شدن از انزوا نوجوان خود را تشویق کنید تا زمانی را با دوستان و خانواده حامی خود بگذراند.
نظارت و صحبت در مورد استفاده از رسانه های اجتماعی. مراقب حساب های رسانه های اجتماعی نوجوان خود باشید.
در حالی که رسانه های اجتماعی می توانند حمایت ارزشمندی از نوجوانان داشته باشند،
می توانند آنها را در معرض قلدری، شایعه پراکنی، دیدگاه های غیر واقعی از زندگی دیگران و فشار همسالان قرار دهند.
اگر نوجوان شما از پست ها یا پیام های رسانه های اجتماعی آسیب دیده یا ناراحت است، او را تشویق کنید تا
با شما یا یک معلم مورد اعتماد صحبت کند. احساس ارتباط و حمایت در مدرسه می تواند یک اثر محافظتی قوی داشته باشد.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
یک سبک زندگی سالم را تشویق کنید. به نوجوان خود کمک کنید خوب غذا بخورد، ورزش کند و خواب منظم داشته باشد.
از طرح درمان حمایت کنید. اگر نوجوان شما تحت درمان برای رفتار خود کشی است، به او یادآوری کنید
که ممکن است زمان ببرد تا احساس بهتری داشته باشد. به نوجوان خود کمک کنید تا توصیه های پزشک
خود را دنبال کند. همچنین، نوجوان خود را تشویق کنید تا در فعالیت هایی شرکت کند که به او کمک می کند
اعتماد به نفس خود را بازسازی کند.
نظارت بر داروها اگرچه غیرمعمول است، اما برخی از نوجوانان ممکن است در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی،
به ویژه در چند هفته اول پس از شروع یا تغییر دوز، افکار یا رفتار خودکشی افزایش یابد. اما داروهای ضد افسردگی با
بهبود خلق و خوی احتمال بیشتری دارد که خطر خودکشی را در دراز مدت کاهش دهند. اگر نوجوان شما در حین مصرف
داروی ضد افسردگی افکار خودکشی داشت، فوراً با پزشک تماس بگیرید یا کمک اضطراری دریافت کنید.
اسلحه گرم، الکل و داروها را ایمن نگه دارید. اگر نوجوانی در حال حاضر خود کشی کرده باشد، دسترسی به
وسایل می تواند نقش داشته باشد.
تماشا کن و گوش کن
مراقب نوجوان افسرده و گوشه گیر باشید. درک افسردگی در نوجوانان بسیار مهم است زیرا می تواند
متفاوت از باورهای رایج در مورد افسردگی به نظر برسد. به عنوان مثال، ممکن است به جای ناراحتی یا گریه مزمن
، به شکل مشکلات با دوستان، نمرات، خواب، یا بدخلقی و تحریک پذیر بودن باشد.
سعی کنید خطوط ارتباطی را باز نگه دارید و نگرانی، حمایت و عشق خود را ابراز کنید.
اگر نوجوانتان به شما اعتماد می کند، نشان دهید که این نگرانی ها را جدی می گیرید. دعوا با یک دوست ممکن است
به نظر شما مهم نباشد، اما برای یک نوجوان ممکن است احساسی بسیار زیاد و سخت داشته باشد. آنچه را که
نوجوانتان می‌گذرد، کوچک نکنید یا نادیده نگیرید، زیرا این امر می‌تواند احساس ناامیدی را در او افزایش دهد.
اگر نوجوانتان در صحبت کردن با شما احساس راحتی نمی کند، به فرد بی طرف تری مانند یکی دیگر از بستگان،
یک مشاور مدرسه یا پزشک فرزندتان پیشنهاد دهید.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
اگرچه مرگ و میر ناشی از خودکشی کودکان از نظر آماری نادر است، برخی از کودکان اقدام به خودکشی می کنند.
اگر کودکانی که فکر خودکشی دارند در دوران نوجوانی درمان نشوند، با افزایش سن خطر خودکشی
در آنها افزایش می‌یابد. شناسایی کودکانی که به خودکشی فکر می کنند در اسرع وقت بسیار مهم است
تا بتوانند برای نگرانی های سلامت روان درمان شوند.
آیا واقعاً کودکان در معرض خطر خودکشی هستند؟
بسیاری از مردم بر این باورند که کودکان بلوغ رشدی لازم برای انجام افکار خودکشی را ندارند
زیرا تصور ناقصی از مرگ دارند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که در حدود ۹ سالگی، بسیاری
از کودکان درک کاملی از مرگ و خودکشی دارند
صرف نظر از اینکه آنها پیامدهای اعمال خود را درک می کنند، کودکان ممکن است مرگ را به عنوان گزینه ای
برای پایان دادن به درد عاطفی خود بدون درک کامل نهایی بودن اعمال خود در نظر بگیرند.
علائم هشدار دهنده
افرادی که به خودکشی فکر می کنند معمولاً علائم هشدار دهنده ای از خود نشان می دهند – هر تغییر قابل
توجهی در رفتار ممکن است یک علامت هشدار دهنده باشد. علائم هشدار دهنده در کودکان می تواند به صورت زیر باشد:
تغییر در رفتار معمول
نادیده گرفتن علایق شخصی یا فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
خواب دیدن یا نگرانی در مورد مرگ
افزایش مشکلات در مدرسه یا مشکلاتی که برای اولین بار رخ می دهد
ابراز یا نشان دادن نارضایتی یا بی علاقگی عمومی نسبت به تمامی فعالیت ها
ریسک پذیری
دویدن تو خیابون
بالا رفتن از ساختمان ها یا درختان بلند
بلع مواد غیر خوراکی
علائم متعدد افسردگی
تجربه غم و اندوه طولانی مدت و/یا گریه مکرر
ایجاد مشکلات در تمرکز در مدرسه
از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید یا نداشتن انرژی برای مشارکت
داشتن بی خوابی یا کابوس های مکرر
به طور معمول به سوالات پاسخ نمی دهند، یا تاخیر طولانی در پاسخ دادن
شکایت از دردها و دردهای فیزیکی که با بیماری تایید شده مرتبط نیست
تجربه اضطراب و ترس ها یا فوبیاهای متعدد
مکالمه ای که نشان دهنده افکار یا برنامه های خودکشی است
“بیشتر اوقات خیلی خوشحال نیستم… به مردن فکر می کنم”
“فکر می کنم مامان به خاطر من رفت… بهتر بود من اینجا نبودم”
“من از زندگیم متنفرم. میخواهم بروم.”
چگونه با کودک در مورد خودکشی صحبت کنیم؟
هنگام صحبت با کودک در مورد خودکشی:
در ابتدای مکالمه نسبت به خلق و خوی کودک حساس باشید و در حین گفتگو متوجه تغییراتی شوید.
آهسته صحبت کنید، از عجله کردن در گفتگو بپرهیزید.
از زبان بدن آنها و همچنین آنچه می گویند آگاه باشید.
لحن باز و بدون قضاوت را حفظ کنید.
از زبان واضح و مستقیم استفاده کنید.
اگر کودکی که می شناسید علائم هشدار دهنده را نشان می دهد، یا به طور کلی نگران آنها هستید، با او صحبت کنید:
قبل از شروع گفتگو، تصمیم بگیرید که چه نقشی با این کودک بازی خواهید کرد.
آیا پشتیبانی مداوم ارائه خواهید کرد؟ آیا لازم است به مراقب او بگویید یا آنها را با پشتیبانی هایی
مانند مشاور مدرسه مرتبط کنید؟ می توانید از دیگران، از جمله مرکز بحران محلی خود، کمک بگیرید.
نگرانی های خود را ذکر کنید. «روز پیش متوجه شدم که گفتی نمی‌خواهی اینجا باشی چون مادرت دیگر
در خانه زندگی نمی‌کند. به نظر می رسد در حال حاضر زندگی برای شما سخت است. حالت خوبه؟”
به پاسخ آنها برای ابراز ناامیدی، سرزنش یا ناامیدی گوش دهید، “تقصیر من است که مادر خانه
را ترک کرد” یا “نه … من واقعاً خوب نیستم …”
شما مجبور نیستید راه حل ارائه دهید. فقط گوش کن. اگر پس از شنیدن پاسخ آنها نگران هستید،
بیشتر کاوش کنید. از آنها در مورد موقعیت یا احساساتشان بپرسید. سپس، اگر هنوز نگران هستید که ممکن است
به خودکشی فکر کنند، مستقیماً از آنها بپرسید: “آیا تا به حال آنقدر ناراحت شدید که می خواستید بمیرید؟
” یا “آیا به آسیب رساندن یا کشتن خود فکر می کنی؟” اگر کودکی افکار خودکشی را بیان می کند،
به مراقبان او اطلاع دهید و اطمینان حاصل کنید که کودک به حمایت های درمانی متصل است.
علائم هشدار دهنده حاد
برخی از علائم هشدار دهنده نیاز به اقدام فوری بیشتری نسبت به سایرین دارند.
اگر متوجه شدید که کودکی علائم هشدار دهنده زیر را نشان می دهد، با خط بحران محلی تماس بگیرید
و در صورت لزوم به مراقب کودک هشدار دهید. اگر فکر می‌کنید خطر خودکشی قریب‌الوقوع است،
مطمئن شوید که کودک تنها نمی‌ماند – تا زمانی که با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های روانی، مراقب یا تماس‌های دیگر باشد، با او بمانید:
صحبت در مورد تمایل به مردن یا خودکشی؛ و به دنبال راهی برای خودکشی یا داشتن یک برنامه.
عوامل خطر
برخی عوامل می توانند افراد را در معرض خطر بیشتری نسبت به سایرین برای خودکشی قرار دهند.
اینها برخی از عوامل خطر است که به ویژه بر کودکان تأثیر می گذارد:
سابقه خانوادگی خودکشی، افسردگی یا مصرف مواد
اقدام به خودکشی قبلی
افسردگی، اضطراب یا سایر بیماری های روانی درمان نشده
درک ناقص مرگ: اگر کودکی عواقب اعمال خود را درک نکند، ممکن است خطرات مرگباری را متحمل شود، مثلاً وارد ترافیک شود.
آسیب به خود مانند برداشتن مکرر زخم ها، چسباندن پین به پوست، جویدن ناخن ها برای ایجاد خونریزی یا درد، ضربه زدن به خود
دسترسی به وسایل خودکشی مانند سلاح گرم یا داروهای تجویزی
مشکلات یادگیری یا عدم موفقیت در مدرسه (کودک ممکن است باور کند که آنها شکست خورده اند)
قرار گرفتن در معرض آسیب های جسمی، عاطفی یا جنسی
محیط خانه ناپایدار ناشی از موقعیت هایی مانند طلاق، جابجایی های مکرر یا چند مراقب (کودک ممکن است خود را به خاطر شرایطش سرزنش کند)
تجربیات منفی مدرسه مانند قلدری
تلفات قابل توجه اخیر مانند مرگ والدین، دوست نزدیک یا حیوان خانگی
عوامل حفاظتی
عوامل یا شرایط خاصی می توانند فرد را در برابر فکر به خودکشی محافظت کنند و تاب آوری او را افزایش دهند.
اینها برخی از عوامل محافظتی هستند که می توانند تاب آوری را در کودکان ایجاد کنند:
روابط مثبت مانند با خانواده، معلمان، مربیان، والدین رضاعی، همسالان
عزت نفس و عزت نفس مثبت
نگاهی امیدوارانه به آینده
مهارت های حل مسئله و مقابله موثر
محیط خانه امن و مطمئن
تجربه مثبت مدرسه
توانایی انتقال نیازها، احساسات و افکار خود به دیگران
تجربیات مثبت زندگی
موفقیت در مدرسه، ورزش یا فعالیت های هنری
مشارکت در جوامع دینی/مذهبی
چگونه می توان از خودکشی در کودکان جلوگیری کرد؟
روابط مثبت در زندگی کودکان نقش مهمی در ارتقای سلامت روان و ایجاد انعطاف پذیری
آنها دارد: آنها عزت نفس، شایستگی و توانایی پاسخگویی به چالش های زندگی را تقویت می کنند.
هر کسی که در زندگی یک کودک است می تواند برای ایجاد انعطاف پذیری در آن کودک تلاش کند.
در خانه
والدین و سایر اعضای خانواده و همچنین معلمان، مربیان و هر کس دیگری که در زندگی کودک
تأثیرگذار است، می‌توانند برای ایجاد انعطاف‌پذیری در آن کودک اقدامات زیر را انجام دهند:
فعالانه گوش دادن، درک، و اعتبار بخشیدن به آنچه می گویند
به کودک بیاموزید که اشتباهات و مشکلات فرصتی برای یادگیری مهارت های جدید هستند
شناسایی و تایید نقاط قوت کودک
تشویق کودکان به درخواست کمک در صورت نیاز
در مدرسه
معلمان، مشاوران مدرسه، مربیان و مدیران مدرسه همگی می‌توانند در تقویت تاب‌آوری در کودکان نقش داشته باشند:
ارائه برنامه ها و برنامه های ایمن، ساختار یافته و قابل پیش بینی
افزایش حس کنترل در کودکان
افزایش اعتماد به نفس و تجربه موفقیت در کودکان با تعیین اهداف قابل دستیابی
آموزش رفتارهای مثبت
حصول اطمینان از واکنش مناسب پس از مرگ خودکشی یک دانش آموز
اجرای برنامه های پیشگیری از خودکشی
برنامه‌ریزی پیشگیری از خودکشی در مدارس زمانی مؤثر است که شامل موارد زیر باشد:
ارتقای سلامت روان که بر فعالیت های مبتنی بر نقاط قوت، تاب آوری و کمک جویی تأکید دارد
مشارکت معنادار دانش آموز که به آنها احساس تعلق و هدف می دهد
آموزش معلمان و کارکنان برای شناسایی افکار خودکشی در کودکان
دسترسی آسان و آشکار به حمایت از سلامت روان در مدرسه
مراقبت متمرکز و هماهنگ پس از اقدام به خودکشی یا رفتارهایی که منجر به بستری شدن در بیمارستان می شود
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
روان درمانی یا گفتاردرمانی راهی است برای کمک به افرادی که دارای انواع وسیعی
از بیماری های روانی و مشکلات عاطفی هستند. روان درمانی می تواند به حذف یا کنترل
علائم نگران کننده کمک کند ، بنابراین فرد می تواند عملکرد بهتری داشته باشد و رفاه و بهبود را افزایش دهد.
مشکلاتی که روان درمانی به آنها کمک می کند شامل مشکلات در کنار آمدن با زندگی روزمره است.
تأثیر ضربه ، بیماری یا از دست دادن پزشکی ، مانند مرگ یکی از عزیزان ؛ و اختلالات روانی خاص
مانند افسردگی یا اضطراب. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد و برخی از انواع ممکن است
با مشکلات یا مسائل خاصی بهتر کار کنند. روان درمانی ممکن است در ترکیب با دارو یا سایر روش های درمانی استفاده شود.
روان درمانی و دارو درمانی
روان درمانی اغلب همراه با دارو برای درمان بیماری های روانی استفاده می شود. در برخی شرایط ممکن است
دارو به وضوح مفید باشد و در موارد دیگر روان درمانی بهترین گزینه است. برای بسیاری از افراد درمان دارویی
و روان درمانی ترکیبی بهتر از هر کدام به تنهایی است. بهبود شیوه زندگی سالم، مانند تغذیه خوب،
ورزش منظم و خواب کافی، می تواند در حمایت از بهبود و سلامت عمومی مهم باشد.
آیا روان درمانی کار می کند؟
تحقیقات نشان می دهد اکثر افرادی که از روان درمانی استفاده می کنند ، علائم را تسکین می دهند
و بهتر می توانند در زندگی خود عمل کنند. حدود ۷۵ درصد افرادی که وارد روان درمانی می شوند
از مزایای آن برخوردار هستند. در روان درمانی نشان داده شده است که به منظور بهبود احساسات
و رفتارها و با تغییرات مثبت در مغز و بدن در ارتباط است. این مزایا همچنین شامل روزهای بیمار کمتر،
معلولیت کمتر ، مشکلات پزشکی کمتر و افزایش رضایت از کار است.
با استفاده از تکنیک های تصویربرداری مغزی ، محققان توانستند تغییرات را در مغز پس از انجام روان درمانی مشاهده کنند.
مطالعات متعدد تغییرات مغزی را در افراد مبتلا به بیماری های روانی (از جمله افسردگی ، اختلال هراس ، PTSD و سایر شرایط)
در نتیجه انجام روان درمانی مشخص کرده است.
در بیشتر موارد تغییرات مغزی ناشی از روان درمانی مشابه تغییرات ناشی از دارو است.
برای کمک به حداکثر استفاده از روان درمانی ، به عنوان یک تلاش مشترک به درمان نزدیک شوید،
گشاده رو و صادق باشید و برنامه درمانی مورد توافق خود را دنبال کنید. هرگونه تکلیف بین جلسات
را دنبال کنید ، مانند نوشتن در یک مجله یا تمرین آنچه که در مورد آن صحبت کرده اید.
انواع روان درمانی
روانپزشکان و سایر متخصصان سلامت روان از انواع مختلفی از درمان استفاده می کنند.
انتخاب نوع درمان بستگی به بیماری و شرایط خاص بیمار و ترجیح او دارد. درمانگران ممکن است
عناصری از رویکردهای مختلف را برای برآوردن بهترین نیازهای فردی که تحت درمان قرار می گیرد ترکیب کنند.
درمان شناختی رفتاری (CBT) به افراد کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتاری مضر یا بی اثر
را شناسایی کرده و تغییر دهند و افکار و رفتارهای عملکردی دقیق تری را جایگزین آنها کنند.
این می تواند به فرد کمک کند تا بر مشکلات فعلی و نحوه حل آنها تمرکز کند.
این اغلب شامل تمرین مهارت های جدید در “دنیای واقعی” است.
CBT می تواند در درمان انواع اختلالات ، از جمله افسردگی ، اضطراب ، اختلالات مربوط به ضربه و
اختلالات خوردن مفید باشد. به عنوان مثال ، CBT می تواند به فرد مبتلا به افسردگی کمک کند
تا الگوهای فکری منفی یا رفتارهای موثر بر افسردگی را تشخیص داده و تغییر دهد.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
درمان بین فردی (IPT) یک نوع درمان کوتاه مدت است. این به بیماران کمک می کند تا مسائل
بین فردی اساسی را که مشکل ساز هستند ، مانند اندوه حل نشده ، تغییر در نقش های اجتماعی یا کاری
، درگیری با دیگران و مشکلات مربوط به دیگران ، درک کنند. این می تواند به مردم در یادگیری روش های سالم
برای بیان احساسات و راه های بهبود ارتباط و نحوه ارتباط آنها با دیگران کمک کند. اغلب برای درمان افسردگی استفاده می شود.
رفتار درمانی دیالکتیکی نوع خاصی از CBT است که به تنظیم احساسات کمک می کند.
اغلب برای درمان افراد دارای افکار خودکشی مزمن و افرادی که دارای اختلال شخصیت مرزی
، اختلالات خوردن و PTSD هستند استفاده می شود. این مهارت های جدیدی را آموزش می دهد
که به افراد کمک می کند مسئولیت شخصی خود را برای تغییر رفتارهای ناسالم یا مخرب بر عهده بگیرند.
این شامل درمان فردی و گروهی است.
درمان سایکودینامیکی مبتنی بر این ایده است که رفتار و بهزیستی ذهنی تحت تأثیر تجربیات
دوران کودکی و افکار یا احساسات تکراری نامناسب (ناخودآگاه) (خارج از آگاهی فرد) است.
یک فرد برای بهبود خودآگاهی و تغییر الگوهای قدیمی با درمانگر همکاری می کند تا بتواند مسئولیت
زندگی خود را به طور کامل بر عهده بگیرد.
روانکاوی شکل شدیدتری از روان درمانی است. جلسات معمولاً سه بار یا بیشتر در هفته انجام می شود.
درمان حمایتی از راهنمایی و تشویق برای کمک به بیماران برای توسعه منابع خود استفاده می کند.
این به ایجاد عزت نفس ، کاهش اضطراب ، تقویت مکانیسم های مقابله و بهبود عملکرد اجتماعی و
اجتماعی کمک می کند. روان درمانی حمایتی به بیماران کمک می کند تا با مسائل مربوط به
وضعیت سلامت روانی خود روبرو شوند که به نوبه خود بر بقیه زندگی آنها تأثیر می گذارد.
درمانهای اضافی که گاهی همراه با روان درمانی استفاده می شوند عبارتند از:
درمان با کمک حیوانات-کار با سگ ، اسب یا سایر حیوانات برای ایجاد آرامش ، کمک به ارتباط و کمک به مقابله با ضربه
هنر درمانی خلاق – استفاده از درمان های هنری ، رقص ، نمایشنامه ، موسیقی و شعر
بازی درمانی – به کودکان کمک می کند احساسات و احساسات خود را تشخیص داده و درباره آنها صحبت کنند.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.
اختلال هراس زمانی رخ می دهد که حملات پانیک مکرر و غیر منتظره را تجربه می کنید.
هنگامی که احساس وحشت ناگهانی و قریب به اتفاق می کنید که علت مشخصی ندارد ،
ممکن است دچار حمله پانیک شوید. علائم جسمی نیز وجود دارد ، مانند: تپش قلب ، مشکلات تنفسی و تعریق.
اکثر مردم یک یا دو بار در زندگی خود دچار حمله پانیک می شوند. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۹
،۲ تا ۴ درصد منبع معتبر افراد مبتلا به اختلال هراس هستند.
اختلال هراس با حداقل یک ماه ترس مداوم در مورد تکرار حملات پانیک (یا اثرات آنها) تعریف می شود.
علائم اختلال هراس اغلب در جوانان ۲۰ تا ۲۴ ساله ظاهر می شود . اگر چهار بار یا بیشتر دچار حمله پانیک
شده اید ، ممکن است دچار اختلال پانیک شوید ، یا از ترس داشتن یک حمله پانیک دیگر پس از تجربه آن زندگی کنید.
علیرغم اینکه علائم اختلال هراس می تواند وحشتناک و ترسناک باشد ، اما با درمان می توان آنها را مدیریت
و بهبود بخشید. جستجوی درمان مهمترین بخش در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی است.
حمله پانیک چه حسی دارد؟
حملات پانیک ترس شدید ایجاد می کند که به طور ناگهانی شروع می شود و اغلب بدون هشدار. یک حمله
معمولاً ۵ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد . در موارد شدید ، علائم ممکن است بیش از ۱ ساعت طول بکشد.
این تجربه برای همه متفاوت است و علائم اغلب متفاوت است.
علائم شایع مرتبط با حمله وحشت عبارتند از:
ضربان قلب تند یا تپش قلب
تنگی نفس
احساس می کنید دارید خفه می شوید
سرگیجه یا سرگیجه
سبکی سر
حالت تهوع
عرق کردن یا لرز
لرزش یا لرزش
تغییر در وضعیت ذهنی خود را، مانند احساس مسخ واقعیت (احساس عدم واقعیت) یا مسخ شخصیت (از خود جدا)
بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست یا پای شما
درد یا گرفتگی قفسه سینه
علائم حمله پانیک اغلب بدون دلیل واضح ظاهر می شود. به طور معمول ، علائم متناسب با
میزان خطری که در محیط شما وجود دارد نیست.
از آنجا که این حملات قابل پیش بینی نیستند ، می توانند زندگی روزمره شما را تحت تأثیر قرار دهند.
علل اختلال هراس
علل اختلال هراس به وضوح درک نشده است.
برخی تحقیقات نشان داده است که اختلال هراس ممکن است از نظر ژنتیکی مرتبط باشد ،
در حالی که سایر مطالعات ارتباط قوی بین اختلال هراس و ژنتیک فرد پیدا نکرده اند.
اختلال هراس نیز با تغییرات قابل توجهی در زندگی همراه است. خروج از دانشگاه ،
ازدواج یا داشتن اولین فرزند ، همه مراحل اصلی زندگی هستند که ممکن است استرس ایجاد کنند
و منجر به ایجاد اختلال هراس شوند.
تعدادی از مراحل وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا علائم خود را کاهش دهید. نمونه ها عبارتند از:
حفظ برنامه منظم
ورزش به طور منظم
خواب کافی
اجتناب از محرک هایی مانند کافئین
آیا می توان از آن جلوگیری کرد؟
اختلال هراس اغلب یک بیماری طولانی مدت است که درمان آن دشوار است.
برخی از افراد مبتلا به این اختلال به درمان پاسخ مناسبی نمی دهند. برخی دیگر ممکن است
دوره هایی داشته باشند که هیچ علامتی نداشته باشند و دوره هایی که علائم آنها کاملاً شدید است.
اکثر افراد مبتلا به اختلال هراس از طریق درمان برخی علائم را تسکین می دهند.
ممکن است جلوگیری از اختلال هراس ممکن نباشد. با این حال ، می توانید با استفاده از مواد فقط طبق
دستورالعمل و اجتناب از الکل و محرک ها ، علائم خود را کاهش دهید.
همچنین در صورت داشتن علائم اضطراب در پی یک رویداد ناراحت کننده زندگی ، مفید است.
اگر از چیزی که تجربه کرده اید یا در معرض آن هستید اذیت می شوید ، این وضعیت را با ارائه دهنده
مراقبت های اولیه خود یا یک متخصص بهداشت روانی در میان بگذارید.
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و … می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.