پنج مرحله غم و اندوه

غم و اندوه

پنج مرحله غم و اندوه

وقتی یکی از عزیزانمان را از دست می دهیم، دردی که تجربه می کنیم غیرقابل تحمل است.
قابل درک است که غم و اندوه پیچیده است و ما گاهی فکر می کنیم که آیا این درد هرگز پایان خواهد یافت.

ما تجربیات عاطفی مختلفی مانند خشم، سردرگمی و غم را تجربه می کنیم.

نظریه ای که توسط روانپزشک الیزابت کوبلر راس ارائه شده است نشان می دهد که ما پس از از دست دادن یک عزیز از
پنج مرحله متمایز غم و اندوه عبور می کنیم: انکار، خشم، دعا کردن، افسردگی و در نهایت پذیرش.

انکار

اولین مرحله در این نظریه، انکار به ما کمک می کند تا درد طاقت فرسا از دست دادن را به حداقل برسانیم.

همانطور که واقعیت از دست دادن خود را پردازش می کنیم، سعی می کنیم از درد عاطفی نیز جان سالم به در ببریم .

باورش سخت است که فرد مهمی را در زندگی خود از دست داده ایم، به خصوص زمانی که ممکن است
هفته قبل یا حتی روز قبل با او صحبت کرده باشیم.

واقعیت ما در این لحظه از دست دادن کاملاً تغییر کرده است. ممکن است ذهن ما مدتی طول بکشد تا با این واقعیت جدید
سازگار شود.

ما در حال انعکاس تجربیاتی هستیم که با شخصی که از دست داده‌ایم به اشتراک گذاشته‌ایم، و
ممکن است در این فکر باشیم که چگونه بدون این شخص در زندگی به جلو برویم.

این اطلاعات زیادی برای کاوش و بسیاری از تصاویر دردناک برای پردازش است.

انکار سعی می‌کند این روند را کندتر کند و ما را در یک مرحله از آن عبور دهد، نه اینکه بالقوه احساس غرق شدن
در احساساتمان را به خطر بیندازد.

انکار تنها تلاشی برای تظاهر به عدم وجود ضرر نیست. ما همچنین سعی می کنیم آنچه را که اتفاق می افتد جذب و درک کنیم.

خشم

تجربه خشم پس از از دست دادن یکی از عزیزان رایج است. ما سعی می کنیم خود را با یک واقعیت جدید وفق دهیم
و احتمالاً ناراحتی عاطفی شدیدی را تجربه می کنیم.

آنقدر چیزهای زیادی برای پردازش وجود دارد که ممکن است احساس شود عصبانیت به ما امکان خروج عاطفی را می دهد.

به خاطر داشته باشید که عصبانیت ما را ملزم نمی کند که خیلی آسیب پذیر باشیم.

با این حال، از نظر اجتماعی بیشتر
قابل قبول است تا اینکه بپذیریم که می ترسیم.

خشم به ما این امکان را می دهد که احساسات را با ترس کمتری از قضاوت یا طرد شدن ابراز کنیم.

متأسفانه، خشم اولین چیزی است که وقتی شروع به رهاسازی احساسات مربوط به از دست دادن می کنیم،
احساس می کنیم.

این می تواند باعث شود که در تجربه خود احساس انزوا کنید و در لحظاتی که می توانیم از راحتی، ارتباط و اطمینان بهره مند
شویم، توسط دیگران غیرقابل دسترس تلقی می شود.

دعاکردن

هنگام کنار آمدن با از دست دادن، احساس ناامیدی آنقدر غیرعادی نیست که بخواهید تقریباً هر کاری برای کاهش
یا به حداقل رساندن درد انجام دهید.

از دست دادن یکی از عزیزان می تواند باعث شود که هر راهی را برای جلوگیری
از درد فعلی یا دردی که از دست دادن پیش بینی می کنیم در نظر بگیریم.

راه های زیادی وجود دارد که ممکن است سعی کنیم دعا کنیم.

دعاکردن می تواند وعده های مختلفی داشته باشد از جمله:

• “خدایا، اگر تو بتوانی این شخص را شفا بدهی، زندگی ام را برمیگردانم.”
• قول می دهم اگر به این شخص اجازه زندگی بدهی بهتر خواهم شد.
• “اگر بتوانید او را از مرگ یا ترک من بازدارید، دیگر عصبانی نخواهم شد.”

وقتی دعا کردن شروع می شود، ما اغلب درخواست های خود را به سمت یک قدرت بالاتر یا چیزی بزرگتر از آنچه هستیم
که ممکن است بتواند بر یک نتیجه متفاوت تأثیر بگذارد، هدایت می کنیم.

خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.

اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.

در این لحظات که متوجه می‌شویم هیچ کاری نمی‌توانیم انجام دهیم تا بر تغییر یا نتیجه نهایی بهتر تأثیر بگذاریم،
آگاهی دقیقی از انسانیت ما وجود دارد.

این احساس درماندگی می‌تواند باعث شود که ما با دعا کردن واکنشی اعتراضی نشان دهیم، که به ما احساس کنترل
بر چیزی را می‌دهد که بسیار خارج از کنترل است.

در حین دعا کردن نیز تمایل داریم بر روی عیوب یا پشیمانی شخصی خود تمرکز کنیم.

ممکن است به تعاملات خود با فردی که از دست داده‌ایم نگاهی بیندازیم و تمام مواقعی را که احساس می‌کردیم
از هم جدا شده‌ایم یا ممکن است باعث درد آنها شده باشد را یادداشت کنیم.

به یاد آوردن مواقعی که ممکن است چیزهایی را گفته باشیم که قصد نداشتیم، معمول است و آرزو می کنیم
که می توانستیم به عقب برگردیم و متفاوت رفتار کنیم.

ما همچنین تمایل داریم که این فرض جدی را داشته باشیم
که اگر همه چیز به گونه ای دیگر پیش می رفت، ما در چنین موقعیت عاطفی دردناکی در زندگی خود قرار نمی گرفتیم.

افسردگی

در طول تجربه پردازش غم و اندوه، زمانی فرا می رسد که تخیلات ما آرام می شود و به آرامی شروع به نگاه کردن به
واقعیت وضعیت فعلی خود می کنیم.

دعا کردن دیگر یک گزینه به نظر نمی رسد و ما با اتفاقی که در حال رخ دادن است مواجه هستیم.

ما از دست دادن عزیزمان را بیشتر احساس می کنیم. همانطور که هراس ما شروع به فروکش می کند، مه احساسی
شروع به پاک شدن می کند و از دست دادن بیشتر وجود دارد و اجتناب ناپذیر است.

در آن لحظات، با افزایش غم و اندوه، تمایل داریم به سمت درون بکشیم. ممکن است متوجه شویم در حال عقب نشینی هستیم،
کمتر اجتماعی هستیم، و کمتر به دیگران در مورد آنچه که می گذرانیم می پردازیم.

اگرچه این یک مرحله بسیار طبیعی از غم و اندوه است، اما مقابله با افسردگی پس از از دست دادن
یک عزیز می تواند بسیار منزوی باشد.

پذیرش – پذیرفته شدن

وقتی به محل پذیرش می‌رسیم، اینطور نیست که دیگر درد از دست دادن را احساس نکنیم.

با این حال، ما دیگر در برابر واقعیت وضعیت خود مقاومت نمی کنیم و در تلاش نیستیم که آن را به چیزی متفاوت تبدیل کنیم.

اندوه و پشیمانی هنوز می تواند در این مرحله وجود داشته باشد، اما تاکتیک های بقای عاطفی انکار، چانه زنی و خشم کمتر وجود دارد.

انواع غم و اندوه

همانطور که ما پنج مرحله غم و اندوه را در نظر می گیریم، توجه به این نکته ضروری است که افراد غمگینی متفاوتی دارند

و ممکن است هر یک از این مراحل را طی کنید یا نگذرید یا هر یک از آنها را به ترتیب تجربه کنید.

خطوط این مراحل اغلب مبهم است – ممکن است قبل از اینکه کاملاً به مرحله جدید برویم، از یک مرحله به مرحله
دیگر برویم و احتمالاً دوباره برگردیم.

علاوه بر این، هیچ دوره زمانی خاصی برای هیچ یک از این مراحل پیشنهاد نشده است. ممکن است شخصی
مراحل را نسبتاً سریع تجربه کند،

مثلاً در عرض چند هفته، جایی که شخص دیگری ممکن است ماهها یا حتی
سالها طول بکشد تا به محل پذیرش منتقل شود.

هر زمانی که برای عبور از این مراحل طول بکشد، کاملا طبیعی است.

درد شما منحصر به شماست، رابطه شما با فردی که از دست داده اید منحصر به فرد است، و پردازش عاطفی می تواند
برای هر فرد متفاوت باشد.

برای شما قابل قبول است که زمان مورد نیاز خود را اختصاص دهید و هر گونه انتظاری از عملکرد
خود را در حین پردازش غم و اندوه خود از بین ببرید.

تئوری دلبستگی و اندوه

جان بالبی روانشناس افسانه ای کار خود را بر روی تحقیق در مورد وابستگی عاطفی بین والدین و فرزند متمرکز کرد.

از دیدگاه او، این تجربیات اولیه دلبستگی با افراد مهم زندگی ما، مانند مراقبان، به شکل گیری احساس امنیت، امنیت و
ارتباطات ما کمک می کند.

روانپزشک بریتانیایی کالین موری پارکز مدلی از غم و اندوه را بر اساس نظریه دلبستگی بالبی ایجاد کرد که نشان می دهد

چهار مرحله سوگواری در هنگام تجربه از دست دادن یک عزیز وجود دارد: 

شوک و بی‌حسی :

پذیرش باخت در این مرحله غیرممکن است. بیشتر به مرحله انکار کوبلر راس مربوط می شود، زمانی که سعی می کنیم
با احساسات خود کنار بیاییم.

پارکز پیشنهاد می کند که در این مرحله نیز پریشانی فیزیکی  تجربه می شود که می تواند
منجر به علائم جسمی (فیزیکی) شود.

اشتیاق و جست‌وجو :

همانطور که در این مرحله از دست دادن را پردازش می‌کنیم، ممکن است شروع به جستجوی آرامش برای پر کردن خلاءی که عزیزمان
باقی گذاشته است، بگردیم.

ممکن است سعی کنیم این کار را با زنده کردن خاطرات از طریق تصاویر و جستجوی نشانه هایی از طرف شخص برای احساس
ارتباط با آنها انجام دهیم. در این مرحله ما به شدت درگیر فردی می شویم که از دست داده ایم.

یأس و بی نظمی :

ممکن است در این مرحله خودمان را دچار سؤال و احساس عصبانیت کنیم.

درک اینکه معشوق ما برنمی‌گردد به نظر واقعی می‌رسد
و در درک یا یافتن امید به آینده‌مان مشکل داریم.

ممکن است در این مرحله کمی احساس بی هدفی کنیم و در حالی که درد خود را پردازش می کنیم، متوجه شویم که از
دیگران عقب نشینی می کنیم.

سازماندهی مجدد و بهبودی :

در این مرحله، ما امیدوارتر هستیم که بتوانیم قلب و ذهن خود را بازسازی کنیم. همانند مرحله پذیرش کوبلر راس،
غم و اندوه یا اشتیاق برای عزیزمان از بین نمی رود.

با این حال، ما به سمت بهبودی و برقراری ارتباط مجدد با دیگران برای حمایت حرکت می کنیم، و راه های کوچکی برای برقراری مجدد

مقداری عادی در زندگی روزمره خود پیدا می کنیم.

چگونه وقتی دیگران غمگین هستند کمک کنیم

وقتی کسی که از دست داده است، دانستن اینکه چه چیزی باید بگوید یا چه کاری انجام دهد، می تواند بسیار دشوار باشد.

ما تمام تلاش خود را برای ارائه راحتی انجام می دهیم، اما گاهی اوقات بهترین تلاش ما ممکن است ناکافی و بی فایده به نظر برسد.

در اینجا چند نکته وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:

از نجات یا تعمیر خودداری کنید . به یاد داشته باشید، فردی که سوگوار است نیازی به اصلاح ندارد.

در تلاش برای مفید بودن، ممکن است نظرات نشاط‌آور، امیدوارکننده یا حتی طنز ارائه دهیم تا درد آنها را کاهش دهیم.

اگرچه نیت خوب است، اما این رویکرد می‌تواند این احساس را در افراد ایجاد کند که انگار دردشان دیده، شنیده یا معتبر نیست.

مجبورش نکن ما ممکن است خیلی بخواهیم کمک کنیم و فرد احساس بهتری داشته باشد، بنابراین معتقدیم که تحریک کردن
آنها برای صحبت و پردازش احساسات قبل از اینکه واقعاً آماده شوند به او کمک می کند تا سریعتر کمک کند.

این لزوما درست نیست و در واقع می تواند مانعی برای بهبود آنها باشد.

خود را در دسترس قرار دهید . فضایی برای غم و اندوه افراد فراهم کنید. این به فرد امکان می‌دهد بداند وقتی آماده است
در دسترس هستیم.

ما می‌توانیم آنها را دعوت کنیم تا با ما صحبت کنند، اما به یاد داشته باشید که اگر هنوز آماده نیستند،
درک و تأیید را ارائه دهید. به آنها یادآوری کنید که آنجا هستید و در آمدن به شما تردید نکنید.

تماس با ما

جهت اخذ نوبت و مشاوره حضوری در زمینه :
مشاوره خانواده، مشاوره پیش از ازدواج، مشاوره فردی، مشاوره گروهی، مشاوره کودک و نوجوان،
مشکلات شخصیتی، استرس، اضطراب، وسواس و …
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم راحله صادقی (متخصص امور خانواده و ازدواج) تماس حاصل فرمایید.

برای رزرو وقت به صورت آنلاین و حضوری کلیک کنید.

خانم دکتر راحله صادقی متخصص در امور خانواده و سکس تراپی در زمینه مشاوره خانواده و ازدواج
در این راستا می تواند با استفاده از متدهای بسیار کارآمد راهگشای مشکلات شما عزیزان باشد.

اگر به دنبال مشاوره خانواده تلفنی و آنلاین برای ایرانیان خارج از کشور هستید
می توانید از طریق لینک تماس با ما و یا شماره تماس ۰۹۱۹۲۱۳۶۰۲۳ با خانم دکتر راحله صادقی در تماس باشید.